Violet Flame 🌈Bighit's New Girl Group (with BTS)

Yeni Biri

Eeeğğğveeeğğttt... Yine aklımdakilerle yazdıklarım birbirini tutmadı. Canım sağolsun. Saygılar...

-Jaehyun muydu adın?

Saygıyla biraz eğildi karşısındaki.

-Evet efendim. Kim. Jae. Hyun.

Taeyong yorgun bir gülümseme sundu.

-Efendim demene gerek yok Kim Jae Hyun.

Onun gibi hafifçe vurgulayarak söyledi adını.

-Peki efendim. Bir daha demem.

En azından saygılı diye düşündü Taeyong.

-Hiç deneyimin var mı?

Başını salladı Jaehyun.

-Hayır yok.

-Peki bu işte başarılı olacağını düşündüren ne?

Jaehyun iç çekti.

-Şey.. Ben.. Aslında benim hayalim idol olmaktı. 9 yılımı stajyer olarak harcadım.

-Hangi şirkette?

-FNC.

Taeyong başını salladı.

-İdol olmak için doğru bir şirket değil sanki.

Jaehyun omuz silkti.

-Belki de ben yetenekli değildim.

Taeyong karşısındakine üzüldüğünü hissetti.

-Peki daha sonra ne yaptın.

-Askere çağırdılar. Şirket de gitmemi söyledi. Bu da idol olarak çıkış yapamayacaksın demek oluyordu bir nevi. Ben de gittim. 7 ay kadar oluyor terhis olalı.

Taeyong, onun hikayesine benzer hikayesi olan bu çocuğu burukça dinledi. Bu sektörün arka yüzü bataklıktı. Bir çok kişinin intiharıyla sonuçlanıyordu ve insanlar yalnızca bir kaçını duyuyordu. Stajyerler yıllarca idol olmak için eğitildikleri için yaşamlarını idame ettirecek bir vasfa da sahip değillerdi haliyle. Bu sebeple boşluğa düşüyordu bir çoğu işte.

Kendisi şirket içinde sevilen biriydi. Bu sebeple şirkette kalması istemişti. Fakat yeni jenerasyon için yaşlıyı. Yeni bir grup için umudu yoktu zaten. Ona menajerlik teklif edildiğinde ise yapabileceği bir işi olacağı için heyecanlanmıştı. Yıllarca şirketin içinden çıkmamıştı. Bu sektörü tanıyordu, biliyordu. İdollük haricinde yapabileceği hiç bir şey yokken böyle bir teklif geldiğinde çok da düşünmeden kabul etmişti. Gerçi eline yüzüne bulaştırdı için çok da hazır değilmişim diye düşünüyordu ya neyse.

-Kaç doğumlusun bu arada?

Taeyong aceleyle bir buluşma ayarladıpı için elinde CV yoktu. Kendi küçük bürosunda konuşuyorlardı oda büyüktü fakat paravanla küçük bölmeler ayrılarak birden fazla oda haline getirilmişti. Kendi bölmesinde masanın arkasında Jaehyun'u dinlerken bir yandan önündeki deftere bir şeyler yazıyordu.

-94 doğumluyum.

Taeyong bunu da not etti. Gruptaki 3 kızın 94 takıntısını bildiği için hafifçe gülümsedi. Kızlar Jaehyun'u sevecekti belli ki. Sonra yaşananlar geldi aklına. Yine puslandı ifadesi.

-Peki... Aslında az önceki soruya yanıt veremedim. Askerden gelince tekrar şirkete gittim. Beni içeri almadılar. Çok ağrıma gitti. Ailem bana fazlalıkmılım gibi muamele ediyordu. İş aradım, bir kafede garson olarak başladı. Onunda elime yüzüme bulaştırdım. Sokak sanatçıları için yeraltı şirketi gibi bir yer var. Oraya bile gittim. Bildiğim bir şeyi yapıp para kazanmak için. Çok fazla başvuran olduğunu, boşuna beklememem gerektiğini söylediler. Bir gün şirketten sevdiğim bir hyung beni aradı. Bu şirkette menajer alımı olduğunu söyledi. Ben de başvurdum. Uzun boylu bir bey vardı. Kendisi de menajer iş sanırım. O ve bir kişi daha vardı adı Hoobum'du sanırım.