ထိပ်ထား

အတိတ္ေကာက္ေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း(ZawGyi)

မ်က္စိေ႐ွ႕က စစ္ထြက္ဝတ္စုံကဲ့သို႔ေသာ ဝတ္စုံကို နဒီေသခ်ာကိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါအဘတို႔ အေမတို႔နဲ႔စကားေျပာၿပီးေနာက္ အေမထုတ္ေပးခဲ့တာ။ သူ႕ကိုေရထဲကဆယ္လာစဥ္က သူဝတ္ခဲ့သည္ဆိုေသာ ဝတ္စုံ။ မိန္းကေလးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သူဟာ စစ္သည္တစ္ဦးမ်ားလား။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း ေမးခြန္းထုတ္ေနရင္း အဘ အေမတို႔နဲ႔ စကားေျပာရန္ လိုလာတာမို႔ နဒီ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ေမးလိုက္ျခင္းပင္။ အဘ အေမတို႔နားက ထြက္သြားလိုစိတ္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ ဘဝမွန္ကို ႐ွာေဖြလိုယုံသာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီဝတ္စုံမွလြဲ၍ အဘႏွင့္ အေမတို႔ဆီမွလည္း ဘာသဲလြန္စမွ မရခဲ့။

ယခင္က ဒီတံငါ႐ြာေလးမွာပဲ သက္ဆုံးတိုင္ အဘ အေမတို႔နဲ႔ ေနဖို႔စဥ္းစားထားေပမဲ့ ယခုေတာ့ အေျဖ႐ွာရန္ လိုအပ္လာၿပီဟု ေတြးမိသည္။ တကယ့္ မိဘအရင္းေတြသာ ႐ွိခဲ့ရင္ သူတို႔လည္း နဒီ့ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလိမ့္မည္ဟု ေတြးတာမို႔။

ၿပီးေတာ့ ထိပ္ထား။ ထိပ္ထားနဲ႔သူဟာ တစ္ခုခုဆက္စပ္မႈ ႐ွိရမည္ဆိုတာ နဒီေတြးမိ၏။ ထိပ္ထားလို သူေ႒းသမီး မမေလးက အေၾကာင္းမ႐ွိပဲ သူ႕လို တံငါ႐ြာက သာမာန္လူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ခ်င္သည္ဟု ေျပာမည္မဟုတ္။ ၿပီးေတာ့ စေတြ႕ခ်င္းကလည္း “တပ္မႈးခ်ဳပ္” ဆိုလား ေခၚခဲ့သည္မလား။

တကယ္ပဲ သူ႕သ႐ုပ္မွန္က ဘာလဲဆိုတာ ႐ွာေဖြဖို႔ လိုအပ္လာၿပီမွန္း နဒီ နားလည္လာသည္။ သို႔ေပမဲ့ ထိပ္ထားကိုေတာ့ မေမးလိုပါ။ ကိုယ္တိုင္ သတိရလာၿပီး ကိုယ္တိုင္ အမွတ္ရတာပဲ လိုခ်င္တာသည္။

ဒီေန႔ကေဈးေန႔။ ဒီေန႔ကို နဒီေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ။ ေဈးေရာင္းဖို႔ဆိုတာထက္ ထိပ္ထား၏ စံအိမ္ကို အလည္သြားခ်င္မိတာေၾကာင့္ရယ္ပါ။ အေၾကာင္းေရေရရာရာမသိရေပမဲ့ ထိပ္ထားျပန္သြားၿပီး ေနာက္ရက္ကစၿပီး ထိပ္ထားကို ေအာက္ေမ့မိေနခဲ့တာ။ သူ႕ကိုပဲ ေတြးေနမိခဲ့တာ။ နဒီလည္း အေၾကာင္းအရင္းကို မသိပါ။ ေသခ်ာတာက ထိပ္ထားနဲ႔သူဟာ တစ္ခုခု ပတ္သတ္မႈ႐ွိရမည္ဆိုတာပါပဲ။

“အေဖနဲ႔ အေမ နဒီသြားၿပီေနာ္။ ဒီေန႔ အျပန္နည္းနည္းေနာက္က်မယ္။ ျခင္းေတြကုန္ရင္ ထိပ္ထားတို႔ စံအိမ္ကို ေခတၱဝင္မွာမို႔”