သူဟာတပ္မႀကီးတစ္စုလုံးကို ဦးစီးခဲ့သည့္ တပ္မႈးခ်ဳပ္
စစ္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာကို ေနာက္မတြန္႔တိုက္ခဲ့သူတစ္ဦး ဟုတ္ပါသည္မွန္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ့ ခ်စ္ရသူ၏ ေ႐ွ႕တြင္ေတာ့ သူဟာသိုးငယ္ေလးတစ္ေကာင္လိုပင္။ ။ အရာအားလုံးႏုညံ့ ၾကင္နာေနမိသည္။ ။ ယခုလည္း ဆိုင္းဗုံမဆင့္ ထိပ္ထားဟံသာဝတီကို ျပန္မည္ဆို၍ သီရိမ်က္ႏွာက ႏွမ္းေစ့ေလာက္ ႐ွိေတာ့သည္။ နားမလည္တာမဟုတ္ အခ်ိန္ျပည့္အနား႐ွိေစခ်င္ေသာ အတၱေၾကာင့္မလား….
“အ႐ွင္ မယ္ေတာ္ဘုရားက အနည္းငယ္ မက်န္းမာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ ထိပ္ထားကို ေတြ႕ခ်င္ေတာ္မူတယ္တဲ့ေလ”
“ကြၽႏ္ုပ္နားလည္ပါတယ္ ။ ။ ေကတုမတီကိုေအာင္ႏိုင္ၿပီး အရာအားလုံးစီမံၿပီးတာနဲ႔ ဟံသာဝတီကို လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္”
ရင္ထဲမသက္မသာ ခံစားရေပမဲ့ အေႏြးေထြးဆုံးျပဳံးျပၿပီး ခ်စ္ရသူကို သီရိေျပာလိုက္သည္။ မိမိေၾကာင့္ ေနာက္ဆံမတင္းေစခ်င္ပါ။ ကေလးဆန္စြာေျပာရလွ်င္ စစ္မထြက္ခင္ထိအနားမွာအတူ႐ွိခ်င္ခဲ့တာေလ။သိုေပမဲ့ အေျခေနက႐ွိလာၿပီ။
“စစ္ထြက္တာကို မျပင္ဆင္ေပးလိုက္ရလို႔ စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူး...အ႐ွင္ေပးထားတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ကတိကိုတည္ေပးပါ။ ။ ထိပ္ထား ဟံသာဝတီကေန ေစာင့္ေနမယ္။”
ခ်စ္ရသူ မင္းသမီးေလးရဲ႕ စကားကို သီရိေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ရင္း ကတိေပးလိုက္သည္။ ။ တကယ္ေတာ့ သီရိလည္း ဒီရက္ပိုင္းမအား ထိပ္ထားနဲ႔ စံအိမ္တစ္ခုထဲအတူေနၿပီး မဆုံျဖစ္တာမ်ားေနသည္။ ။ တပ္သားေတြႏွင့္ေတြ႕ဆုံရသည္။ ။ သူတို႔ တိုက္မဲ့ဗ်ဳဟာေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကရသည္။ ။ အရံအစီအစဥ္ေတြေရာေပါ့။ ။ ဒီအတြက္စံအိမ္ကို ျပန္မအိပ္ျဖစ္သည့္ ညေတြမ်ားလာရသည္။ ။ ယခုေတာင္ ထိပ္ထားက ေျပာခ်င္သည့္ ကိစၥ႐ွိသည္ အေၾကာင္းၾကား၍ အေျပးလာရျခင္းပင္…..
“အိပ္ေရးေရာဝရဲ႕လား။ ။ မ်က္ႏွာေတာ္က ေသးသြားတယ္”
“အြန္း အိပ္ျဖစ္ပါတယ္....”
တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ဦးစလုံး မခြဲခ်င္မခြာခ်င္ပါ။ စကားမ်ားမ်ား ဆက္မဆိုျဖစ္ၾကပဲ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၾကည့္ေနမိၾကသည္။ ။
YOU ARE READING
ထိပ်ထား
Historical Fictionမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ရည်ရွယ်ခြင်းမရှိ ကျွန်တော်၏ စိတ်ကူးသက်သက်ပင်ဖြစ်သည်။
