Does He Know || Harry Styles

Chapter 5

Pov. Diana

Geschrokken kijk ik naar het beeldscherm. 'Weet u het zeker?'vraagt Louis. 'We weten het zo zeker als het maar kan.'zegt de dokter aan de andere kant. 'Okeeii, bedankt dan maar.'zeg ik verslagen. En ik hang op. 'Harry? Hoe kan dit?'vraag ik geschrokken. 'Ik weet het niet Di.'zegt Harry net zo verbaast als ik. Maar aan de andere kant zie ik bij hem ook wel een tikkeltje blijheid. 'Kom jongens, we laten Harry en Diana even alleen.'zegt Liam. Iedereen loopt weg behalve Harry en ik. 'Harry! Hoe kan dit?'vraag ik nu wat bozer. 'Uhh... Mischien moet ik je even wat vertellen.'zegt hij en kijkt naar beneden. 'Ja doet dat maar even ja.'zeg ik boos. 'Toen ik dronken was, en we in slaap vielen, werd ik 10 minuten later weer wakker. Ik vond in mijn zak nog een soort slaapmiddeltje. Dat slaapmiddeltje was niet schadelijk ofzo. Maar goed ik was dus zo dronken dat ik dat slaapmiddeltje bij jou gebruikte zodat je niet meer tegen kon werken als ik het bij je zou doen. Toen had ik ons dus uitgekleed en heb ik je... een soort van verkracht. Daarna heb ik onze kleding weer aangedaan tot zover ik was met ons uitkleden toen je nog wakker was. Dus het leek net alsof er niks aan de hand was. En hoe ik dit nog allemaal weet? Dat wil je gewoon niet weten.'legt Harry uit. 'Je hebt wat?!'roep ik boos, niet boos maar kwaad. 'Harry! Wathefuck!'roep ik kwaad. En ik denk dat iedereen het wel kon horen. 'Vertel me nu! Hoe weet je dit nog allemaal?!'roep ik kwaad. 'Ik was misschien toch niet dronken, maar ik had drugs op. En als ik gewoon zoveel op heb weet ik niet wat ik doe. Maar als de drugs is uitgewerkt weet ik wel weer wat ik heb gedaan.'legt hij uit. 'Dus jij denkt "hee zal ik anders even mijn zusje verkrachten en zwanger maken".' Snel schud Harry zijn hoofd. 'Wat moeten die mensen hier wel niet van denken, en toch nog wel even schijnheilig lief tegen mij doen he!'roep ik en ik loop kwaad weg naar mijn kamer. Ik loop mijn kamer binnen en doe mijn deur op slot. Ik ga huilend op bed liggen. Het boeit me niet dat iedereen me kan horen janken. Het enigste wat me nu boeit is dat ik gewoon fucking zwanger ben van mijn bloed eigen broer. Wat zal mama hier wel niet van denken. Zachtjes hoor ik geklop op mijn deur. 'Ga weg!'roep ik boos. 'Uhh... Ik ben het... Zayn.' Zayn? Ik dacht dat hij boos op mij was. Ik loop naar de deur en veeg mijn tranen weg. Ik doe de deur van het slot en ga dan weer op bed liggen. Langzaam gaat de deur open. 'Heeii.'zegt hij zacht. 'Heeii Zayn.'zeg ik en ik veeg mijn tranen weg. Hij doet de deur dicht. 'Ik.. Het spijt me voor je.'zegt Zayn. 'Hoezo?'vraag ik. 'Ik weet niet of ik dit mocht horen maar... Ik kwam net beneden en ik zag iedereen uit de woonkamer komen. Ik vroeg wat er was. Louis vertelde dat jullie net de uitslag hadden en dat uhh... Het Harry was die jou zwanger had gemaakt. Dus Louis, Liam en Niall gingen naar boven. Ik moest nog wat uit m'n jaszak halen maar ondertussen hoorde ik jou en Harry praten. En het was echt niet mijn bedoeling om mee te luisteren, maar ik was gewoon zo nieuwschierig enzo en...'ik onderbreek Zayn. 'Het is al goed. En het spijt me dat ik je aanviel die avond. En voor alles wat ik heb gedaan.'zeg ik. 'Het spijt mij ook, voor dat ik je niet geloofde, en vooral omdat ik je sloeg. En echt voor alles.'zegt Zayn. 'Is het nu weer goed dan tussen ons?'vraag ik. Zayn knikt. We geven elkaar een lange knuffel. 'En als er iets is mag je altijd naar me toe komen, en natuurlijk ga ik net zoals de andere jou ook steunen met je zwangerschap.'zegt hij lief. 'Dankjewel Zayn, dat waardeer ik echt.'zeg ik blij. En hij verlaat de kamer.

*-*

Als ik alweer wat ben opgeknapt loop ik mijn kamer uit. Als ik voorbij Niall's kamer loop hoor ik gitaar noten. Nieuwschierig blijf ik om het hoekje wachten. 'Diana, let me be the one to light a fire inside those eyes. You've been lonely, you don't even know me. But i can feel you crying. Diana, let me be the one to lift your heart up and save your life. I don't think you even realize, baby you'll be saving mine.'hoor ik een iers stemmetje zacht zingen. Zachtjes doe ik de deur open. 'Niall?'zeg ik zacht. Geschrokken draait Niall zich om. 'Diana? Hoelang stond je daar al?'vraagt Niall geschrokken. 'Lang genoeg om te horen dat je een liedje aan het maken bent voor een Diana.'zeg ik lief. 'Sorry, als je het erg vindt.'zegt Niall blozend. 'Niall... Dat maakt mij toch niet uit. Ik vind het juist super lief. Nog nooit heeft een jongen een liedje voor mij geschreven.'zeg ik terwijl ik naast hem kom zitten. 'Di? Ik moet je wat vertellen.'zegt Niall blozend. 'Vertel Ni.'zeg ik lief. 'Ik uhm.. Vind je leuk. En niet zo'n beetje ook. En zoals het liedje al zei. Je kent me niet eens, maar ik kon gewoon voelen dat je huilde. En dat is serieus zo. Ik hou van je Di. Ik ben verdrietig om het feit dat iemand anders jou ook al leuk vindt. En ik weet zeker dat ik niet tegen diegene op kan.'zegt Niall. Ondertussen heb ik tranen in mijn ogen. 'Huil je nou?'vraagt hij. Ik knik. Hij veegt mijn tranen weg en kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Niall, ik hoef niet eens te weten wie diegene is die mij ook leuk vindt.'zeg ik. 'Diana, ik probeer echt mijn best om jou te winnen, maar...'ik onderbreek hem. 'Niall stop, je hebt je best al gedaan.'zeg ik maar zo te zien begrijpt hij het op een verkeerde manier want hij krijgt tranen in zijn ogen en kijkt gelijk verdrietig naar beneden. Ik til zijn kin op zodat hij naar me kijkt. 'Niall gekkie, ik bedoel het op de goede manier, je hebt je best al gedaan. Je hebt me al gewonnen. Ik weet al wie mij nog meer leuk vindt, maar diegene krijgt niet eens een kans. Want die had hij eerder al gehad, maar die kans heeft hij verpest. En sowieso zou ik me ook niet door hem laten winnen. Want hij heeft me gekwetst. In het verleden, maar ook nu. En diegene is Harry Styles. Ook wel bekend als de player van heel Engeland. Ik hou van je Nialler.' 'Je doet echt zoveel met me he. Ik hou ook van jou Di.'zegt Niall grijnzend en drukt zijn lippen op die van mij. Ik doe met hem mee. Hij trekt me voorzichtig op zijn schoot zodat mijn benen om Niall heen zitten. Maar natuurlijk moet iemand dat weer verpesten door zonder te kloppen binnen te komen. Het is Louis. 'Oohw sorry, ik wist niet dat jullie wat hadden?'vraagt Louis grijnzend. 'Louis! Ga gewoon weg!'roepen Niall en ik lachend. Voordat hij weg gaat zeggen we nog snel dat hij het niet tegen de anderen moet zeggen. Louis knikt lachend. 'Sorry.'zegt Niall. Ik grinnik. 'Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen.' Hij haalt zijn schouders op. En we gaan weer verder waar we mee bezig waren.

*-*

Het is avond, en we zitten nu aan het avond eten. Niall is snel naast mij gaan zitten toen hij zag dat Harry daar wou gaan zitten. Aan de andere kant van mij zit Louis. Hij kijkt me grijnzend aan. Het is stil aan tafel. "Wat?" Gebaar ik met mijn mond naar Louis. En zo te zien zag Zayn dat. 'Wat zitten jullie 3 zo geheimzinnig te doen.'zegt hij grinnikend. 'Nee er is niks hoor, alleen we hadden net wat grappigs meegemaakt.'zegt Louis. Heel slim Louis, heel slim... -,- 'Wat dan?'vraagt Liam. Ik kijk Louis aan. 'Ja wat dan?'zeg ik grijnzend. Hij kijkt me aan met een "help me nou" blik. Ik zucht. 'Louis rende achter Niall en mij aan, maar Niall en ik renden snel een kamer in en gooide de deur dicht en toen knalde Louis keihard tegen de deur.'zeg ik nep lachend. Niall begrijpt de hint en gaat ook nep lachen. 'Ha ha wat grappig, het deed pijn ja!'zegt Louis nep boos. Zayn en Liam grinniken. Mooi die geloven het. Maar Harry zo te zien niet want hij kijkt me jaloers aan. Zou hij hebben gezien wat er was gebeurt. Vast niet! Nu is er aan tafel een druk gesprek bezig. Iedereen praat door elkaar, behalve Harry. Hij is al de hele tijd zo stil. Opeens voel ik dat Niall zijn hand op mijn been legt. Daardoor maak ik een rare beweging, want ik heb een kort broekje aan en zijn hand is best koud. Iedereen stopt met praten en kijkt mij raar aan. Snel haal ik Niall's hand weg. Ik kijk naar hem. Hij kijkt me grijnzend aan. Opeens schopt Louis mij onder de tafel. 'Auw?'zeg ik boos. Hij gebaart dat ik moet antwoorden. 'Wat zei je?'vraag ik. Ik weet niet eens wie de vraag stelde, laat staan wat de vraag was. 'Waarom maakte je zo'n rare beweging.'vraagt Liam. Ik kijk Louis aan voor hulp. 'We deden een schop gevecht onder de tafel, maar ik schopte haar per ongeluk iets te hard.'zegt Louis snel. 'Het wordt ook steeds gekker he tussen jullie.'zegt Zayn lachend. En iedereen gaat weer verder met druk door elkaar heen te praten. 'Dankje Lou.'fluister ik zacht. 'Jij ook bedankt.'fluistert hij terug. Alweer voel ik Niall's hand op m'n been, maar nu is die wat warmer. Zijn hand glijd langzaam naar boven. Richting de opening van m'n broekje. Snel kijk ik Niall aan met zo'n gezicht van "doe dat niet hier".

*-*

Wat een opluchting, we zijn klaar met eten. Ik ren naar de bank. Maar Louis en Niall zijn sneller en gaan zitten. Ik kijk hun aan met zo'n blik als "dit houdt me echt niet tegen jongens". En ik plof op ze neer. Met m'n hoofd bij Niall en m'n benen bij Louis. 'Dit ligt eigenlijk wel lekker.'zeg ik. 'Serieus?'vragen ze. 'Nehh.'zeg ik grinnikend en ik ga rechtop zitten. 'Kom we gaan naar boven.'zeg ik tegen Louis en Niall. Ze knikken. 'Zo dat aan tafel van net, ging maar net goed. Gelukkig zijn ze er niet achtergekomen.'zegt Louis als we de gang in lopen. 'Waar achtergekomen?'horen we Harry vragen die net uit de wc komt.