Does He Know || Harry Styles

Chapter 7

Pov. Diana

Er zijn alweer 3 maanden voorbij en ik ben nu 5 maanden zwanger. Mijn buik is ook al veel dikker en we zijn al bezig met de kinder kamer. Met Niall en mij gaat het nog steeds goed. Perfect zelfs. Harry en ik doen rustig aan. We doen wel weer normaal tegen elkaar en ik heb hem ook gezegt dat ik het hem heb vergeven maar diep van binnen heb ik dat nog niet gedaan. Het deed me gewoon pijn om Harry elke dag te zien huilen, en geloof me, dat deed hij echt. 'Diana? Wordt het eigenlijk een jongen of een meisje?'vraagt Zayn als we met zijn 2en op de bank zitten. 'Een jongentje.'zeg ik glimlachend. 'Weet je al hoe je hem gaat noemen?'vraagt Zayn ook glimlachend. 'Ik zat te denken aan Robin, Justin of Luke.'zeg ik. Hij knikt. 'Dat zijn mooie namen.' 'Dankje.' Dan is het weer eventjes stil. Als ik eraan denk dat Harry de vader is van het baby'tje krijg ik gelijk alweer tranen in mijn ogen. 'Hee, wat is er?'vraagt Zayn gelijk bezorgt, en snel komt hij naast me op de bank zitten. 'Gewoon, Harry is de vader. Mijn bloed eigen broer. Terwijl ik ervan had gedroomt om zwanger te zijn van de man van mijn dromen. Hij heeft gewoon mijn ontmaagding afgenomen. Terwijl dat speciaal had moeten zijn.'zeg ik huilend. Zayn neemt me in een knuffel. 'Het komt wel goed, ik snap dat je boos en verdrietig bent. Als ik jou was zou ik dat ook wezen. Ik bedoel je maagdelijkheid is niet zomaar iets. En zwanger zijn ook niet. Misschien ben ik dan wel een jongen, maar ik wil je helpen. Als er iets is, kom dan alsjeblieft naar me toe.'zegt Zayn bijna smekend. Ik knik. 'Natuurlijk!'zeg ik snikkend. 'Mooi, en nu je traantjes weg. Het komt allemaal goed.'zegt Zayn terwijl hij mijn tranen weg veegt. 'Wat is hier aan de hand?'vraagt Niall die net de woonkamer binnen komt. 'Diana is een beetje emotioneel en daarom praatte ik even met haar.'zegt Zayn tegen Niall. 'Oohw dankjewel Zayn. Dat waardeer ik echt.'zegt Niall met een glimlach. 'Geen dank. Ik zie je wel weer Di.'zegt Zayn terwijl hij opstaat en weg loopt. 'Wat was er aan de hand dan?'vraagt Niall. 'Niks, ik zat gewoon even ergens mee, maar het is alweer over.'zeg ik. 'Je kan me alles vertellen.'zegt Niall. 'Dat weet ik, maar dat hoeft niet.' 'Ik ben ten slotte wel je vriendje he, we hebben geen geheimen voor elkaar.' 'Dat weet ik, maar dit is geen geheim. Ik heb nu alleen even geen zin om erover te praten.'zeg ik. 'Maar ik mag het toch wel weten?'zeurt Niall. 'Ni nu even niet.'zeg ik geïrriteert. 'Please? Daarna houden we erover op.'zeurt Niall nog een keer. 'Nee Niall! Nu gewoon niet!'zeg ik boos. 'Goed! Dan vertel ik jou ook niks meer!'roept Niall, en boos loopt hij weg. Wat heeft hij nou? Normaal blijft hij nooit zolang door zeuren. En wordt hij nooit zo snel boos. Al snel komt Louis naar beneden als hij een klap hoort van de deur die dicht knalt. 'Wat is er gebeurt?'vraagt hij. 'Niall en ik hebben ruzie.'zeg ik zacht. 'Waarover?'vraagt hij terwijl hij naast me komt zitten op de bank. 'Net was ik eventjes emotioneel en hielp Zayn me even. Toen kwam Niall beneden en hij wou weten wat er was. Ik zei dat het niks was, maar Niall wou het per se weten. Ik wou het niet vertellen en toen is hij boos weg gegaan.'leg ik uit. 'Wauw Niall blijft nooit zo lang door zeuren en wordt nooit zo snel boos.'zegt Louis bedenkelijk. 'Nee daar dacht ik net ook al aan.'zeg ik. 'Er moet vast iets aan de hand zijn, maar wat?'vraagt Louis. 'Ik heb geen idee.'zeg ik schouderophalend.