Does He Know || Harry Styles

Chapter 9

Pov. Diana

'Alleen als jij het wil?' Ik kijk hem hoopvol aan. 'Ik wil niks lievers Di.'glimlacht hij. Hij geeft me een korte kus op mijn lippen. We zitten met onze ruggen leunend tegen het bed en hij heeft zijn arm om me heen. 'Wat zou mam er van vinden als ze hoort dat we samen zijn en dat we een kind krijgen?' 'Ik heb geen idee, maar daar komen we snel genoeg achter als we het vertellen.' Beantwoord Harry mijn vraag. 'Wanneer wil je dat doen?' 'Zo snel mogelijk, misschien morgen middag?'stelt hij voor. Ik knik. 'Ben je nog boos op Niall?' 'Jaa, eigenlijk wel. Ik bedoel eerst blijft hij heel lang weg, en maak ik me zorgen. Dan komt hij eindelijk thuis en schreeuwt hij tegen me. En ten slotte maakt hij het ook nog eens uit.'Som ik op. Hij knikt. 'Ik begrijp het.'

-Volgende dag-

Vandaag gaan we weer terug naar Holmes Chapel. We gaan langs mam om het nieuws van mij en Harry te vertellen. 'Is dat de laatste tas?'vraagt Harry aan mij. Ik knik. Hij pakt de tas aan en loopt er mee naar de auto. Zonder dat ik het weet komt Niall de trap af lopen. 'Diana?' Ik schrik me dood van hem. 'Ik praat niet tegen jou.'zeg ik boos. 'Alsjeblieft.. Het spijt me.' Hij pakt me bij m'n schouder. Hij wil me om draaien maar net op dat moment komt Harry weer binnen lopen. 'Zullen we gaan?' Hij had gelukkig niks door van wat Niall deed. Gelijk komen Zayn, Liam en Louis aan rennen. 'We gaan jullie missen!'Roept Zayn terwijl hij ons knuffelt. 'Veel succes.'zegt Liam terwijl hij ons ook knuffelt. 'Goede reis!'roept Louis, en ook hij knuffelt ons. Niall zwaait alleen eventjes en dan lopen we weg. De rit duurde opzich niet heel lang, komt ook grotendeels omdat ik heb geslapen, maar goed. Harry rijd de oprit op van mam's huis. De zenuwen worden steeds erger. Harry merkt het. Hij pakt mijn hand en wrijft met zijn duim erover. 'Het komt allemaal goed, ik ben bij je.'spreekt hij me toe. Hij stapt de auto uit en doet daarna mijn portier open. We lopen samen naar de voordeur. We bellen aan, gelijk wordt er open gedaan door een vrolijke Anne. 'Heeii Haz en Di! Wa-'Ze stopt midden in haar zin als ze naar mijn buik kijkt. 'Daarom zijn we hier.'Zegt Harry. Mam knikt verward en doet dan de deur helemaal voor ons open zodat we naar binnen kunnen komen. We hangen onze jassen op en lopen naar de woonkamer. 'Willen jullie wat drinken?'Stelt Mam voor. We knikken. 'Waar is Gemma?'vraagt Harry vanuit de woonkamer terwijl hij naast me komt zitten. 'Die is even naar een vriendin, die komt over een halfuur terug!'roept ze. Een paar seconde later komt ze met een dampende theepot en Theeglazen aanlopen. Ze zet het dienblad op tafel en schenkt Thee in onze glazen. 'Dus.. Waarom? En wie?'vraagt mam. 'Ja euhh.. het is heel ingewikkeld en ik hoop dat je niet boos zult worden.'zegt Harry. 'Ik ben dus zwanger zoals je kunt zien, maar ik ben dus zwanger van.. Harry.'eindig ik het. Ze kijkt ons geschrokken aan. 'Maar hoe?'vraagt ze verward. 'Weet je nog die dag toen ik Harry weer tegen kwam?'vraag ik. Ze knikt. 'Die avond kwam ik hem tegen in een steegje, hij had me zeg maar verkracht zonder dat ik het wist.. Maar rustig! Hij was dronken dus hij kon er niks aan doen, ik heb het hem vergeven en nu zijn we samen.'Leg ik uit. Harry pakt mijn hand en kijkt me glimlachend aan. Ik glimlach terug. 'Ik ben echt even helemaal sprakeloos.' Mam kijkt geschrokken voor zich uit. 'Snappen we.' 'Mam?' Gemma is thuis. 'Ja lieverd?'antwoord Mama nog steeds verward. 'Waarom staat de auto va- Harry! Diana!'roept ze als ze ons ziet. Ze rent op ons af en trekt ons in een lange knuffel. Ze kijkt verbaast naar mijn buik. 'Leggen we zo wel uit.'Zegt Harry tegen haar. 'Zo te zien weet mama het al?'fluistert ze naar ons. We knikken. Als Gemma al een tijdje weer thuis is besluiten we om het verhaal weer uit te leggen. Na de uitleg kijkt ook zij ons geschrokken aan. Mama is gelukkig al wat bij gekomen. 'Wat vinden jullie ervan?'vraagt Harry. 'Ik zie dat jullie echt van elkaar houden, niet alleen als broer en zus maar ook echt als vriend en vriendin. En daar ben ik blij om. Het is natuurlijk wel raar dat je zoon en dochter samen zijn en een kind krijgen, maar als jullie gelukkig zijn ben ik dat ook... En daar draait het toch allemaal om?'zegt mam met een glimlach. Opgelucht halen Harry en ik adem. 'Bedankt mam.' 'Ik ben het met mama eens, als jullie gelukkig zijn, ben ik dat ook.'stemt Gemma in. 'Thanks mam en Gem, dat betekent heel veel voor ons.'glimlach ik. 'Mag ik voelen?'vraagt Gemma. Ik knik. Ze komt naar me toe en legt haar handen op mijn buik. 'O my god! Dit voelt echt vertrouwt.'glimlacht ze. Ze haalt haar handen van mijn buik en nu is het mama's beurt. Ook zij zegt hetzelfde. 'Zullen wij even naar boven?'vraagt Harry als we nog een tijdje hebben gepraat. Ik knik. 'We gaan over een halfuurtje eten.'zegt mam. We knikken en lopen naar boven. 'Ik ben echt zo blij dat hun niet boos zijn.' 'Ik ook sweetie.'zegt Harry. Hij loopt naar me toe en geeft me een liefdevolle kus. Ookal is hij mijn broer, het voelt alsof ik hem gewoon heb ontmoet, en alsof hij niet mijn broer is. Ik stop de kus en kijk hem glimlachend aan. 'Vind jij het niet raar dat we samen zijn?'vraag ik. 'Het is natuurlijk wel wennen, maar het komt nog wel.' Ik knik. 'En jij?' 'Hetzelfde.' Hij knikt ook. 'Eten!'roept Gemma vanaf beneden. Harry pakt mijn hand en loopt met me naar beneden. 'Ik dacht dat we over een halfuur zouden eten?'vraag ik lachend. 'Het eten was sneller klaar dan ik dacht.'grinnikt mam. We gaan aan tafel zitten.