WarriorCats: Leven en Dood

Hoofdstuk 10

(Ik heb dit boek zo'n 10 maanden niet aangeraakt, je kan dan ook een verschil in schrijfstyle zien, maarja, ik heb een soort van motivatie gekregen om dit bij te werken dus,,,, ehm,,, ja )

'Roospoot.' Een donkere schim drukte tegen Roospoots neus aan.
'Roospoot, wordt wakker.'
De stem was zwaar en schor.
'Wordt wakker, alstjeblieft.'
De stem klonk bezorgd, wat raar klonk met de combinatie van de zware stem.
Roospoot opende haar ogen, om ze meteen weer dicht te knijpen. Vel licht scheen op haar vacht terwijl het gras onder haar vacht warm aan voelde.
Waarom voelde ze de zon? Ze was toch nog wel in het SchaduwClan terriorium?
'Roospoot!' De stem klonk enthousiast. 'Opstaan, we moeten aan het werk.' De zware stem klonk serieus, en dat was het moment waar Roospoot de stem herkende.

Zwartstorm.

Kreunend opende Roospoot haar ogen weer. De geur van bloed vulde haar neus. 'Waarom, waarom ruik ik bloed?' Vroeg ze versuft.
Een harde tik op haar achterhoofd zorgde dat haar ogen helemaal openschoten. Zwartstorm keek met opgeheven poot de leerling geïrriteerd aan.
'Muizenbrein. De DonderClan heeft ons aangevallen. Hup, opstaan, we moeten de Clan helpen.' Zwartstorm klonk semi-boos. Maar Roospoot dacht dat ze een glims van bezorgdheid in zijn stem kon horen.
En toen herinnerde ze alles weer. Adriaan, nee de DonderClan had Tandkit meegenomen.
Roospoot wist dat ze in kittennood zaten, toen ze zelf een kitten was had de DonderClan Egelpoot en haar meegenomen.
Die actie was ook de reden dat ze nu een medicijnkat leerling was in plaats van een normale leerling.
Er is veel gebeurd in de tijd tussen haar kittentijd en nu.
Een hele patrouille werd uitgeschakeld door een paar dassen. RivierClan die is verdwenen en Scherppoot die half dood op de grens lag.
En nu ook DonderClan die Tandkit had meegenomen.
Roospoot schudde zich uit, ze moest niet denken aan wat er was gebeurd. Grasster zou vast een goede oplossing verzinnen. Nu moest ze katten verzorgen, ze was een medicijnkat, of ze dat nu wilde of niet.

'Begin bij de leerlingen en eindig bij Vederwolk, dan doe ik die eigenwijze krijgers wel.' Bromde Zwartstorm terwijl hij bundeltjes van kruiden aan het maken was.

Roospoot knikte, ze verzamelde een paar kruiden bij elkaar, ze begon het medicijnkat hol uit te lopen toen Zwartstormweer sprak.
'Oh, en Roospoot? Blijf voortaan uit de strijd alstjeblieft. Het zou zonde zijn om mijn werk ongedaan te maken omdat je zonodig de held wil uithangen.'

Roospoot was even stil. Het klonk nogal gemeen, maar toen ze er even over nadacht klonk het best wel...
'Ben je bezorgd?!'
De poes keek om naar haar mentor met grote ogen.

Zwartstorm zag er een seconde betrapt uit, maar meteen daarna werd zijn houding boos.

Maar Roospoot was al weg gesprint, ze wilde niet weten hoe Zwartstorm zou reageren.

-

'Egelpoot!' Roospoot sprintte naar haar broer toe.
De bruine kater stond naast Nevelstaart en Wilgfleur. De wit-zwart gevlekte poes stond net iets te dicht bij Egelpoot dan Roospoot comfortabel mee was.
Ze duwde Wilgfleur dan ook iets ruwer weg toen ze Egelpoot onderzocht.
'Ben je gewond?' Ze snuffelde zijn schouders waar ze een donkere vlek zag.

'Hij is gezond, ik heb hem al goed onderzocht.' Klonk Wilgfleur trots. Ze probeerde Roospoot weg te duwen, maar de leerling bewoog niet. Ze trok geïrriteerd met haar oor. Wilgfleur was geen medicijnkat, hoe goed kon zij een kat onderzoeken?

'Uhh.' Nevelstaart keek van Wilgfleur naar Roospoot. 'Hij is gewond op zijn borst.' Hij wierp een een strenge blik op Egelpoot.
'Het is niet zo ernstig! Echt!'
Roospoot fronste. Wilgfleur opende haar mond om iets te zeggen, maar Nevelstaart gaf haar een tik met zijn poot die haar de mond snoerde.
Roospoot gaf Nevelstaart een dankbaar knikje voordat ze Egelpoot's borst bekeek.