WarriorCats: Leven en Dood

Hoofdstuk 4

'Dus, wat gaan we met hem doen?' Grasster keek van Zwartstorm naar Bloesemklauw en tot slot gleden zijn ogen naar Roospoot.
'Ik zeg dat we hem terug sturen, hij heeft hier niets te zoeken.' Bromde Zwartstorm, zijn dikke zwarte staart zwiepte heen en weer op de grond.
Grasster knikte en keek naar Bloesemklauw. De rood-roze poes begon te praten, maar Roospoot lette al niet meer op. Ze staarde naar buiten, daar stonden Nevelstaart, Wilgfleur en Egelpoot. De drie katten zaten met elkaar te praten, nou ja. Egelpoot luisterde terwijl Wilgfleur en Nevelstaart tegen hem praatte. Roospoot zuchtte, ze had medelijden met haar broer. Maar door hem is Schaduwtand dood, ga je je vader zo snel vergeten? Vroeg een stemmetje in haar hoofd.
Roospoot sloeg haar klauwen uit, het schraapte tegen de stenen grond van het leidershol. Hij was ook de vader van Egelpoot, hij heeft het moeilijker dan ik.

'Wat vind jij Roospoot?' Roospoot keek verschrikt weer naar Grasster. 'Ik uhm, wat was de vraag?' Mompelde ze ongemakkelijk. Haar vacht gloeide van schaamte.
'Als je nou niet zo naar buiten aan het staren was, dan wist je misschien wat de vraag was!' Beet Zwartstorm haar toe.
Roospoot deed haar best om niet te grommen. Kon Zwartstorm nog irritanter zijn? Hij kon ook normaal zijn en de vraag herhalen.
'De vraag was wat jij denkt wat we met de RivierClan leerling moeten doen.' Herhaalde Grasster rustig.
Roospoot keek even naar boven. Wat moesten ze doen met de kat? Ze had hem gevonden op RivierClan territorium, maar hij was gewond. Hij was nog niet wakker geworden. Hij leek ongeveer de zelfde leeftijd als Roospoot en Egelpoot, misschien iets ouder. Hij zou goede vrienden kunnen worden met Egelpoot, als vervanging van Crèmepoot.

Niemand gaat Crèmepoot kunnen vervangen.

Snel schudde Roospoot de gedachte van haar af.

'Ik zeg dat we hem moeten houden. Egelpoot is de enige leerling die krijger wordt. En tegen de tijd dat Klauwpoot en Tandpoot leerlingen worden is Egelpoot waarschijnlijk al krijger.'
Grasster knikte, maar Zwartstorm en Bloesemklauw keken Roospoot aan alsof ze een vos was. 'Wat? Maar hij kan een spion zijn! Grasster, je neemt dit advies toch niet serieus?!' Riep Bloesemklauw uit. Haar staart zwaaide wild heen en weer. 'Ik ben het eens met Bloesemklauw, hij is van RivierClan. Een Clan die al manen niet meer gezien is, waarom zouden we hem vertrouwen?' Bromde Zwartstorm en snel achteraan.
Roospoot gromde en richte haar blik op Zwartstorm. 'Waarom zouden we hem niet vertrouwen? Hij is een leerling, gewond en weet misschien waar de RivierClan is!'
Bloesemklauw opende haar mond om iets te zeggen, maar Grasster sloeg zijn staart ervoor. Een gedempt gemurmel was alles wat Roospoot kon verstaan.
'Genoeg!' Snauwde de SchaduwClan leider. Hij nam direct weer een wat vriendelijkere toon aan. 'Roospoot is jouw leerling Zwartstorm, ik neem aan dat haar advies niet dom is. Of heb je haar geen logica geleerd? Verder houd ik jullie mening in mijn gedachte wanneer ik mijn beslissing neem.' Hij stopte even en keek strak naar Bloesemklauw. 'Jullie mogen gaan.' Hij haalde zijn staart weg van Bloesemklauw en sloeg hem om zich heen.
Roospoot stond op en liep weg. Ze voelde de ogen van Bloesemklauw en Zwartstorm in haar vacht branden, maar probeerde er niet aan te denken. Ze konden zeggen wat ze wilden, Roospoot zou ze toch negeren.

'Wat denk je wel niet!' Zwartstorm had zijn vacht overeind gezet en stond nu dreigend voor Roospoot. 'Wat is er mis met je? Zomaar van die domme ideeën uitkramen, wat moet Grasster wel niet van je denken?' Roospoot keek op naar Zwartstorm, ze probeerde haar blik ongeïnteresseerd te laten overkomen.
'Jij muizenbrein, ik ga je...' voordat Zwartstorm zijn zin kon afmaken klonk er een hoge stem. 'Hallo?'
Zwartstorm keek op en ging zitten. Hij begon met sterke, korte likken zijn vacht weer te fatsoeneren.
Piepstaart keek vragend van Zwartstorm naar Roospoot.
'Stoor ik?' de bruine poes stond wijfelend op drie poten.
'Nee hoor, wat is er?' Roospoot keek verward naar Zwartstorm. De zwarte kater klonk normaal, alsof de woede uitbarsting nooit gebeurt was.
'Nou, tijdens een patrouille ben ik op een doorn gestapt en.' Roospoot zuchtte, ze liet de poes niet eens haar zin afmaken. Snel sprong ze naar de kruiden en griste wat goudsbloem en spinnenrag weg, dit zou alles zijn wat ze nodig had. Snel liep ze weer terug naar Piepstaart. Die keek Roospoot vragend aan. Zwartstorm keek naar Roospoot en zweeg, maar zijn blik vertelde Roospoot dat hij nog niet klaar met haar was.
Ze staarde eigenwijs terug, een glimlach en een knipoog volgden. Zwartstorm knipperde verbaast met zijn ogen en schudde zijn kop.
Roospoot lachte en liep verder naar Piepstaart. Piepstaart hief haar poot op en liet de doorn zien. 'Houd je poot stil.' Commandeerde Roospoot, ze keek even goed naar de doorn. Hij was best wel groot, maar zat niet al te ver in het zoolkussentje van Piepstaart. Ze nam de doorn tussen haar tanden en trok hem er met een krachtige ruk eruit. Piepstaart maakte een piepend geluidje en begon het bloed van haar poot af te wassen.
Ondertussen begon Roospoot het goudsbloem fijn te kauwen.
Al snel trok Roospoot de poot van Piepstaart weer naar zich toe. Ze smeerde de goudsbloem over de wond heen en bond daar spinnenrag omheen.
'Klaar!' Kondigde Roospoot trots aan. Ze keek uitdagend naar Zwartstorm. De zwarte kater liep naar Piepstaart en bekeek de wond goed.
'Inderdaad.' Kwam na een tijdje de stem van Zwartstorm. Zijn stem klonk teleurgesteld. Alsof hij wilde dat Roospoot een fout maakte.
Roospoot rolde met haar ogen en keek naar het mosbed waar de RivierClan leerling lag. Ze had zijn wonden behandeld en de wonden leken te helen. Zwartstorm weigerde om te veel kruiden aan hem te besteden, dus moest Roospoot elke keer weer op patrouille om verse goudsbloem te plukken.

'Bedankt!' Piepte Piepstaart. Roospoot richtte haar aandacht weer op de bruine poes. Die knikte nog een laatste keer naar Roospoot voordat ze weg hupte.
En voordat Zwartstorm weer boos kon zijn,was Roospoot al weg gerend.