အၾကင္​သူ(Rate-m)[Completed]

Part(6)

ဒီေန႔ကမီနာအတြက္အေရးအႀကီးဆံုးေန႔မို႔
Chanyeolမေန႔ညထဲကအိပ္မေပ်ာ္ဘဲ
စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။ မၾကာခင္သူမေနျပန္
ေကာင္းေတာ့မွာမွတ္လား?

ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ဆိုေပမယ့္လည္းတကယ္တမ္း
လက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါစိုးရိမ္မႈ႕ကတစ္ဝက္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕ကတစ္ဝက္နဲ႔မတင္မက်ခံစားခ်က္
ႀကီးကလူကိုေနလို႔မရေအာင္လုပ္သည္။

" ကိုကို ...... "

chanyeolမွန္ေရွ႕မွာနက္ကတိုင္စီးေနတုန္း
အိပ္ရာေပၚကအိပ္မႈန္စုပ္ဖြားနဲ႔မ်က္လံုးေလး
ေတြကိုလက္ျဖင့္ပြတ္ရင္းငုတ္တုတ္ထထိုင္
ရင္းေခၚေနသည့္ေကာင္ေလးအနားဝင္ထိုင္
လိုက္သည္။

" ကိုကိုဘယ္သြားမလို႔လဲ?
ဒီေန႔ကိုကို႔ပိတ္ရက္မဟုတ္ဘူးလား? "

" မီနာ႔ကိုခဏေလာက္သြားၾကည့္မလို႔ ... "

ဆံပင္ေခ်ာင္းေလးေတြထိုးေထာင္ကာစူပုတ္ပုတ္
မ်က္နွာေလးေပၚကနဖူးေလးဆီလက္လွမ္းကာ
အဖ်ားတိုင္းလိုက္သည္။ 

" အင္း ... အဖ်ားရွိေသးတယ္
မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ေဆးေသာက္ရမယ္ေနာ္ "

" မေန႔ညကလို ကိုကိုတိုက္ရင္ေပါ့ ... "

ၾကည့္စမ္း။ ဒီေကာင္ေလးဘယ္ေလာက္ဆိုး
ေနလဲဆိုတာ။ မေန႔ညကညေစ်းကအျပန္
အိပ္ေရာက္ေတာ့မွသူ႔ေျခဖဝါးတစ္ခုလံုး
ေသြးေတြစိုရႊဲေနတာကိုျပသည္။ ဘာလို႔အေစာ
ႀကီးတည္းကမေျပာတာလဲလို႔နဲနဲဆူမိေတာ့
မ်က္နွာေလးကခ်က္ခ်င္းငယ္ကာကိုကိုနဲ႔
ေလ်ွာက္မလည္ရေတာ့မွာစိုးလို႔တဲ့။

ၾကာေတာ့ဒီလူကပဲလူဆိုးျဖစ္ရဦးမယ္။
ဖန္ကြဲစကိုထုတ္ကာေဆးထည့္ပတ္တီး
စည္းေပးၿပီးမၾကာဘူး ညလယ္ေလာက္
ေရာက္ေတာ့အနာရွိန္နဲ႔အဖ်ားတက္ေလ
ေတာ့တယ္။ ေခြၽးေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့အက်ီ
ေတြကိုလဲေပးၿပီးေဆးတိုက္ေတာ့လည္း
ခါးတယ္မေသာက္ခ်င္ဘူးလို႔ဂ်ီက်ျပန္တယ္။

အဲ့တာနဲ႔ကိုယ့္မွာေဆးဘယ္လိုဝင္ေအာင္
တိုက္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္လက္ထဲက
ေဆးလံုးေလးေတြကိုဖ်က္ခနဲယူကာေရ
တစ္ခြက္နဲ႔ေသာက္ၿပီးေနာက္ေၾကာင္ၾကည့္
ေနမိတဲ့ကိုယ့္ပခံုးဆီလက္သိုင္းလို႔နႈတ္ခမ္း
ေတြစုပ္ယူျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။