အၾကင္​သူ(Rate-m)[Completed]

Part(8)

မေန႔ကေရာဒီေန႔တစ္ေန႔လံုးပါအိမ္မျပန္ျဖစ္ေသး
တာမို႔Chanyeolဒီညေတာ့ညေစာင့္သူနာျပဳမ
ေလးနဲ႔မီနာကိုထားခဲ့ၿပီးအိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။

မီးမဖြင့္ထားတဲ့အိမ္ႀကီးေၾကာင့္ၿခံထဲဝင္တာနဲ႔
ကားမီးေရာင္မွအပၿခံႀကီးတစ္ခုလံုးေမွာင္မဲ
ေနေတာ့သည္။အရင္လိုၿခံထဲမွာလမ္းေလ်ွာက္
ရင္းသူ႔ကိုႀကိဳေနမယ့္ေကာင္ေလးကိုဒီေန႔
အရိပ္ေတာင္မျမင္ရ။ အိမ္ထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔
ေဖ်ာ္ရည္တစ္ခုခုနဲ႔ဆီးႀကိဳအေမာေျပေစတဲ့
ေကာင္ေလးရဲ႕အသံေတြကဒီေန႔မွပိုတိတ္ဆိတ္
ေနသလိုပင္။

အိမ္ေလွကားႀကီးအေပၚတက္ေတာ့လည္း
ေဘးနားကအိတ္ကေလးဆြဲေပးကာ
လက္ေမာင္းကိုတြဲခိုရင္းခြၽဲႏြဲ႕ေနမယ့္ေကာင္ေလး
ရဲ႕တီတီတာတာအသံေတြမရွိေတာ့ေလွကား
ႀကီးကပိုရွည္ေနသေယာင္။ ေၾသာ္ ကိုယ္လည္း
မင္းကိုတြယ္တာတက္ေနၿပီထင္ရဲ႕။

အခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ညေရာင္အကူ
နဲ႔ကုတင္ေပၚမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
ေကာင္ေလး။ ေစာင္ေလးနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုးပတ္
ထားၿပီးေကြးေကြးေလးအိပ္ေနတဲ့အေကာင္
ေပါက္ေလးရဲ႕အနားကိုတိုးသြားကာအိပ္ေပ်ာ္
ေနပံုေလးကိုၾကည့္လိုက္သည္။

သူ႔ကိုအၿမဲရႊန္းရႊန္းစားစားေငးၾကည့္ေနတက္တဲ့
မ်က္ဝန္းေလးေတြကိုစင္းေနတဲ့မ်က္ေတာင္
ေလးေတြကအကာအကြယ္ေပးထားသည္။
ေပါက္ကရစကားေတြသိပ္ေျပာသြက္တဲ့
နႈတ္ခမ္းပိစိေလးကလည္းအနဲငယ္ပြင့္ဟ
ကာဆူေနေသးသည္။ ခ်စ္စရာဒီကေလးေလး
သာသူ႔ညီအရင္းဆိုသူဘယ္ေလာက္ေတာင္
အသဲယားၿပီးဖ်စ္ညစ္မိမလဲမသိ။

ကိုယ္တို႔ဆံုေတြ႕ပံုေတြသာစည္းတစ္ခုျခား
မေနခဲ့ရင္ကိုယ္တို႔ပိုနီးစပ္နိုင္မယ္ထင္တယ္။
ကိုယ့္ဘဝထဲကိုသာဒီကေလးငယ္ဟာ
ညီေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ဝင္လာခဲ့ရင္ကိုယ္
မင္းကိုမ်က္နွာအညိဳးမခံနိုင္ဘဲသဲသဲလႈပ္ခ်စ္
ျပမိမယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္တို႔လြဲမွားစြာေတြ႕
ခဲ့ၾကၿပီးတစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီနာက်င္မႈ႕ေတြ
ကိုဝယ္ယူခဲ့ၾကတယ္။

သက္ျပင္းေငြ႕ေငြ႕ခ်ကာကုတင္ထပ္က
ကေလးငယ္ကိုအိမ္မက္ေတြထဲမွာေတာ့
နာက်င္ရတဲ့သူမျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့။အနဲဆံုး
ေတာ့အိပ္စက္ေနခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ
ကိုယ္မင္းကိုတကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္ပါ
တယ္Sehun။