Teklif

24 5 3
                                    

:Ben Ege yi sevm… Bilmiyorum. Yani çok uzak geliyo... Bilmiyorum. Ya of Nehir yaa.

Nehir gitmiş çocuğu cesaretlendirmiş. Bana

E: Bugün babanın kötü olduğunu ve senin Ankara ya gideceğini duydum. Daha fazla duramıyorum. Tusem, ben seni çok seviyorum. Sen nerede olursan ol benim için hep kalbimdesin. Bunu unutma olur mu?

Yazmış. Ben şimdi ne dicem? Hihihi bulduum.

:Bak. Ben şu an hiç bu konulara açık durumda değilim. Hem sen ne düşüncesiz çıktın be! Hödük. Babam burda ne hallerde sen neyin kafasındasın. Neyse buna cevap vermek istemiyorum. Belki babam iyileşince gelip onu görmeye gelirsem belki.

Yazdım. Ama sanırım biraz sert çıkıştım yaa. Aman be hem ben son son babama bakayım.

Ege den
:Ya olum hani kızlar ani şeylerden hoşlanırdı?

Deyip telefonumu Murat a attım.

M:Olum o Iphone. Boru değil ne o öyle tripli ergen gibi hareketler, mal.

:Kendini kurtarmaya çalışma. Kızın sövmediği kaldı olum.

Nehir'den
     
Tusem  babasının durumunu görmezden gelmeye çalışıp gülümsemeyi başardığını düşünerekten etrafta enerjik enerjik dolaşıyor. Ama bilmiyo ki yanında insan sarrafı -aslında bu Tusem i çok iyi tanıdığım için de olabilir. - bir kaarşi var.

:Tusem.

T:Efem kanki.

:Kendini güçlü göstermeye çalışma artık. Sen de insansın, sen de üzülebilirsin. Ama böyle yaparak sadece kendini yıpratırsın.

Şu an hastane bahçesindeki bir bankta oturmuştuk. Yani Tusem etrafa gülücük saçmaya çalışıyodu.

T:Eğer böyle olmazsam hem sinirden hem de kötü hissettiğimden dolayı ağlarım ama. Beni biliyosun. Kendi kendime aynanın karşısına geçip kendimi ağlamaya zorladığım günden sonra benim musluklar açıldı. En küçük olayda ağlarım.

:Biraz kendine güven. Sadece biraz içini dök.

T: Tamam. Ama yalnız olmak istiyorum. Olur mu?

:Tamam hadi git.

Ancak bu kadar yazabildim. Her neyse! Bir sonraki bölümde görüşürüzz!

Kelime=274

Tarih=9 Kasım Cumartesi

AYARSIZ LİSEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin