AYARSIZ LİSE

Sahte

Hemen odadan çıktım ve eve doğru gittim. Eve geldiğimde Tusem'in odasının önünden geçerken odaya bakma isteğimi geri çeviremedim. İçeri girdiğimde ona baktım ve karşılaştığım görüntü tam da tahmin ettiğim gibiydi. Yorganın içine girmişti ve saçlarını her zaman ki gibi dikkat ederek içeri sokmuştu. Tek bir teli bile görünmüyordu. Yorganı yavaşça kaldırdığımda kurumuş göz yaşlarını gördüm. Saçlarını okşadım. Sonra ikimizin de tek gözünden yaş aktı.

T: Baba?

Dedi uykulu ama heyecanlı sesiyle. Sonra gözlerini açtı ve beni gördü. Buruk bir gülümseme bıraktı bana. Ayağa kalktı ve tuvalete girdi. Nedeni bilinmez bir şekilde ilk tanışma anımız geldi aklıma. Tusemlerin olduğu yere yani İstanbul'a geldiğimizde iki güne eve yerleşmiştik. Tusem'in geldiğimizden haberi yoktu. Onların sınıfına kaydolduğumda Pazartesi hocadan sonra sınıfa girmiştim.

#Flashback#

Ders Matematikmiş. İlk ders bir de lan! Neyse... Dersler başlamış hatta aradan 10 dakika falan geçmiş olmalı. Hızla kapıyı tıklattım ve 'gel' sesini - seslerini- duyunca kapıyı açtım. Sınıfa adımımı attığım an herkes susmuş bana bakıyordu. O sırada hoca konuşmaya başladı.

H: Merhaba benim adım Can. Bundan sonra matematik derslerinde ben olacağım. Sen de kendini tanıt.

O sırada Tusem ile gözlerimiz buluştu.

T: DOPRAAAĞĞMM!!!!

Sınıfa geldiğimde Tusem defterini karalıyordu. Beni o sıra görmemiş olmalı ki bu tepkisi kahkaha atmama sebep oldu. Can Hoca tip tip bize baktı - daha doğrusu ters ters-.

: Ben Nehir. İyi anlaşmasak da olur. Çünkü bir kankam var zaten.

Deyip Tusem'e baktım. Tusem o sırada yanındaki sıra arkadaşını ittirip gelmem için gözleriyle yanını gösteriyordu.

H: Hadi geç kızım yerine.

#Flashback end#

İstemsizce kahkaha attığım sırada Tusem geldi ve yine herkese normal görünen ama aslında sahte gülümsemesiyle baktı bana.

T: Neye gülüyon deli?!

:Kendini zorlama.

T: Hemen anla zaten... 

: Neyse... Aklıma ilk tanışmamız geldi de. Ona kahkaha atıyordum.

Tusem'in yüzünde hafif bir gerçek gülümseme fark ettim. Bana doğru döndüğünde ona değişik ama komik bir ifade ile  baktığımda bu sefer cidden kahkaha attı. O kendisini istediği zaman güldürür, istediği zaman ağlatır ve istediği zaman kendini ciddileştirebilir ancak bu zorla olmayandı. Bunu yalnızca onu gerçekten tanıyanlar bilir.

T: Kerem'in durumu nasıl?

: Turp gibi o malosko.

T: Neden sevmedin onu? Sen normalde birine böyle ön yargılı yaklaşmazsın.

: Isınmadı ona içim. Seni kırar gibi geldi.

En sevmediğim şeylerden biri olan yalanı kardeşime söylemem çok kötü oluyor. Bunu bir daha yapacağımı sanmıyorum. Kerem geldiğinde ona biraz daha iyi davranmaya çalışırım. Böylesi daha iyi olur belki.

: Belki senin için iyi davranırım.

Dedim sırıtarak o da salak salak gülmeye başladı. Biz kahkaha atarken benim telefonum çalmaya başladı. Yabancı bir numaraydı. Hayırdır İnşallah.

: Alo?

(?): Merhaba ben **** Hastanesinden arıyorum. Acaba siz ---

Veee bölüm sonuuu

Eh geç ve biraz içime sinmeyen bir bölüm oldu. Yeni hikâyemiz 21 Haziran'da karşınızda olacak! Seveceğinizi umuyor ve kaçıyorum!

Kelime Sayısı= 437