SIR

0.6-Hayvan Mezarlığı-

Bu bölüm ağır sahneler içermektedir.

Dün çok yorucu ve berbat bir gün olduğu için bugün okula gitmeyecektim . Çalan alarmımı kapattım ve geri yattım .

Fakat ... Bir saniye

Hava daha aydınlanmamıştı bile .Telefonu alıp saate baktığım saat 3.12 yi gösteriyordu .

Benim bu saate alarm kurmam imkansız bir şeydi .Birisi telefonumu alıp kurmuş olamalıydı .Ama neden ?

Bunu yapan uzayla beni depoya kapatan pislik olabilir miydi ?
Saat 3.13 ü gösterdiğinde alarmım yine çaldı. Not kısmında "hayvan mezarlığı"
Yazıyordu . Bu benim şuan okuduğum stephen king in yazmış olduğu gerilim romanıydı .

Hemen başucumda duruyordu .Gece lambamı açtım ve romanı elime aldım . Kitabı karıştırırken içerisinden bir kağıt düştü .

Birisi evime girmişti, telefonumu eline almıştı .

Ürperticiydi.

Kağıdı incelediğimde bunun bir adres olduğunu idrak ettim .

Hemen yatağımdan fırladım ve siyah tayt ile siyah sweat giydim .Anahtarlarımı telefonumu ve adres kağıdını aldım, hırkamı giyip evden çıktım .

Bu saatte taksi çağıramazdım.Yakın değildi yürüyerekde gidemezdim. Tek çarem garajdaki arabalardan birisini almaktı . Eve yeniden girip garajın ve arabanın anahtarını aldım. Ev anahtarlarını bahçedeki saksının altına koyduktan sonra arabayı garajdan çıkarttım . Şimdi yapmam gereken yazan adrese gitmekti .

••••••••••••

Geldiğim yer eski ve sahipsiz , müstakil evlerin olduğu bir bölgeydi . Girmem gereken evi bulduğumda arabayı park ettim .

Yanıma bıçak vb bişey almadığım için kendime çok kızıyordum .

Burası çok ıssız görünüyordu.

Temkinli adımlarla eve ilerliyordum .Evin kapısı yarısına kadar aralanmıştı .Aralı kapıyı ittiğimde çıkan gıcırtı kulağımı sızlatıyordu . Bu sessiz bölgede sanki yankı yapmıştı.

Kapının hemen önünde çok eski bir model , tuşlu bir cep telefonu ve el feneri vardı .

Yerdeki telefonun çalmasıyla onu açtım .

"Merhaba bade "

Sesinin bilgisayarda oynanmış bir ses olduğu çok belliydi .

Cevap vermedim .

"Yolunu fener ve bu telefonla devam et "

Kendi telefonumu hırkamın cebine koydum . sağ elimde tuşlu telefon sol elimde el feneri vardı .

"Kimsin sen" dedim tükürürcesine .

"Hahah öğrenmek mi istiyorsun ? İlerle ... Kordidorun sağındayım ben . ilerle ve gör kim olduğumu "

Ne olursa olsun temkinli olmalıydım . Yavaşca koridorda ilerliyordum . koridorun sonlarına geldiğimde yavaşca sağa döndüm .

Önümde bir ayna vardı.

Bakakaldım kendime .

O kadar derin bakıyordum ki , Sanki ben bile bilmiyordum beni. Kendi gözlerimin içine bakarak konuştum .

"Nerdesin "

"Tam karşında . Aa şimdi biraz eğlenceli şeylerden bahsedelim değil mi ama ? Hahah . Küçükken en yakın arkadaşın ırmağın bir tavşanı vardı hatırlıyor musun ?"