Corrien's pov
After namin magbonding ng mga kaibigan ko, dumiretso ako sa kuwarto..and in that moment of silence naalala ko nanaman siya.
Flashback
We are in a park na malapit lang sa bahay namin ni Dylan, naka-upo ako sa isa sa mga bench at siya naman nakatayo sa harapan ko siguro mga 1 1/2 meters away sakin.
Pareho kami ng village na tinitirahan and to be exact magkapit-bahay kami.
" Oh girl you make me Shy, Shy, Shy 🎶" feel na feel at nakapikit pang kanta ni Dylan. Siya lang ang nagbansag sakin na Shy kasi mahiyain daw ako, and I can't argue with that. He always sing that song, He thinks na naiinis ako but kinikilig ako. He is my childhood friend, and also my childhood crush.
" Sira ka talaga Lanlan" nakapout na sabi ko.
" Eh diba ikaw si Shy ang mahiyain at iyakin kong best friend " sabi niya habang nakangiti. Aish alam ko naman na friend lang kami eh, kailangan talaga ipamukha sakin hmp.
" Bahala ka nga dyan " nakapout kong sabi.
" Girl you make me Shy, Shy, Shy 🎶 " kanta nanaman niya. Tapos bigla siyang nagseryoso.
" Shy you make me always shy do you know that?" pilit ngiting sabi niya.
" What do you mean? " naguguluhan kong sabi. I'm confused right now, and my heart is beating like crazy.
" I - i like you, no I love you more than a friend " nauutal at nakayukong sabi ni Lanlan. Wait tama ba ang dinig ko?
" Why? " tanong ko.
" I don't know, ang alam ko lang hindi ko kaya kung mawawala ka, nagising nalang ako na mahal na kita " paliwanag niya. Oh gosh I love him too more than just my best friend.
" So all along mahal mo din pala ako? " sabi ko habang nangingilid ang mga luha.
" What do you mean? " tanong niya.
" I love you too, ever since we have became highschool" pag amin ko. Tinakbo naman niya ang distance namin then he hug me and I hug him back.
" I'm so happy right now" Lanlan said at mababakas mo sa boses niya kung gaano siya kasaya.
" Me too "
Flashbacks end
Aish ano ba yan umiiyak nanaman ako, hmp traydor na mga luha, sinabi nang hindi ko na siya iiyakan eh.
Habang nagpupunas ako ng sipon hehe ng luha pala biglang tumunog yung cellphone ko.
I picked it up nang hindi tinitingnan ang name, mga kakilala ko lang naman kasi ang tumatawag sakin.
" Hi " si Mr. yelo pala. Naalala kong hiningi niya pala kahapon yung number ko, para daw pag nagkasakit ako tawagan ko siya,oo na medyo kinilig ako dun ng konti haha, at ng marinig ko ang boses niya bigla nanaman nag-ingay ang puso ko. Aish magkakasakit ba ako?
" Hi " bati ko din, wala ako sa mood magtaray eh.
"Are you alright?" tanong niya. He's so thoughtful talaga.
" Yeah, bakit mo naman natanong? " tanong ko.
" Napanaginipan ko kasing umiiyak ka eh " hala bat niya naman ako mapapanaginipan aber?
" Bakit naman ako nasali sa panaginip mo?" tanong ko.
Nagkaroon naman ng katahimikan, maya maya nagsalita na siya.
