Kalabalık Aile

3.Bölüm

Doruktan...

Duyguyu içeride bıraktığım için hiç rahat değildim ah be güzelim neden utanıyorsun çekiniyorsun benden ya sen benim canımsın ikizimsin daha doğmadan beraber başlamış her şeyimiz kötü anlarında yanında olmamı niye istemiyorsun be Duygum. 

Ben kendi kendime düşünürken içeriden Gece ve Duygu çıktı ikisinin de gözleri yaşlıydı neydi bunları bu kadar ağlatmış olan Savaş: Güzelim hadi anlatın abicim. Duygu ısrarlarımıza dayanamadı ve anlatma başladı Duygu: .....  polis sirenlerini duyunca gittiler. Çok sinirlenmiştim ama Duygu çok kötü ağlıyordu canımdan can kopuyordu resmen gittim sarıldım ona eve gidelim mi ister misin ikiz günü yaparız eğleniriz hem istersen gezeriz de yürürüz. Duygu korkuyla bakıyordu anladım yollar artık onu korkuyordu eve giden yol  onu korkutuyordu Güzelim korkma ben yanındayım ben varken kimse bi şey yapamaz sana. Gülümsedi bu evet demek oluyordu galiba abimlerden izin istercesine baktım kafa sallayınca Duygudan çantasını almasını onu bahçede beklediğimi söyledim ve Burak abimden arabasını istedim onu götürmeyi planladığım yer vardı.

Duygu nere gideceğimiz merak ediyordu ama söylemiyordum. Girdim yolların bi tık ıssız olması onu germişti anladım ona sıcacık gülümsemeyle bakıyordum biliyorum ikiziz biz anlarız bakışlarımızdan. Biraz daha ilerledik ve bi yerde durdum anlayamamıştı ilk başta neresi olduğunu. Bi yerden geçince oranın çiçek bahçesi olduğunu fark etti güldü sarıldı bana. Onun gülmesi için canımı verirdim ikiz olmak gerçekten değişik duygu.

Duygudan...

Doruk'un getirdiği yeri görünce ağzım açık kaldı burası çok güzeldi ikizinin olması çok değişik bir duygu gerçekten. Onu çok seviyorum. Bahçede delice koşmaya başladık gülüyorduk eğleniyorduk aynı çocuklar gibiydik. Doruk bi anda durdu Doruk: güzelim çok özür dilerim yanında olamadığım için seni koruyamadığım için çok üzgünüm nolur affet. Bunları derken gözleri dolmuştu gülümsedim ona ve Senin bi suçun yok ki hem böyle düşünmeye dedim ve sarıldım beraber ağlıyorduk iyi gelmişti bu.

Geceden...

Doruk abimle ablam gitmişti biliyorum onlar birbirini hepimizden daha iyi anlıyor birbirlerine çok iyi geliyorlar o yüzden Duygu ablamın geldiğinde iyi olacağını biliyordum.

Bende sıradaki derse girdim ve bilin bakalım ders kimle SAVAŞ ABİMLEE!! bu beni üzen bir olay ama elden gelen 0.

Ders başlamıştı ve çok sıkıcıydı Ateşin bakışları hala üzerimdeydi bu çok rahatsı ediyor hala. Eylül yanıma oturmuştu bakışları takmayıp onla dedikodu yapmaya başladım her şey güzel giderken bir anda kafamda bir acı hissettim. Burak abim ve isabetli kalemleri ona kötü kötü baktım Burak: Dersi dinleyin Gece ve Eylül. bi of çektim ve tamam diyip hiç uzamadan konuyu kapattım.

Öğleden önceki son saatdeydik içeri bi öğrenci girdi bu allahım inanmıyorum Can'dı abimlerin bile görüşmemize hatta bize kalmasına izin verdiği tek erkek arkadaşım. Sınıfa girince sevinçten hemen yanına koşup sarıldım. Can: Evet artı yeniden bu sınıftayım. Aslında önceden bizim sınıftaydı ama yurt dışına gitmesi gerekti ailesinin işleri yüzünde ve galiba artık temelli burada. Herkes onu zaten tanıdığı için hiç tanışma faslı olmadan geçti Eylül'ü arkada Su'yun yanına kovdum ve yanıma Can'ı otutturdum. 

Can'ın şansına da ders bitmek bilmiyordu ve ben kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Karnım ağrıyordu regl olacaktım sanırım ama hiç ped yoktu yanımda inşallah Eylül yada Su'da vardır diye düşündüm ama bulsam bile ağrı dayanılacak gibi değildi. Can'ın geldiği günde eve gitmek istemiyordum.Hoca hala ders anlatıyor olmasına rağmen arkamı döndüm Kızlar bi yaklaşın bi şey dicem ikisi de yaklaştı ama Can'da arkasını döndü Bi önüne döner misin Cancığım.  Can: öyle olsun bakalım diyip döndü. Kızlar galiba regl oldum pediniz var mı İkisi de kafa salladı hay sokayım böyle işe dedim mırıldanarak Can: Noldu prenses.  Hiç, hiç bi şey olmadı. Keşke ablam okulda olsaydı ne güzel hep kurtarıyordu o beni ama sanırım eve gidicem çünkü dayanamıyorum. Öğle arası kimseye bi şey demeden çıkıyordum ki ilk Can sordu. Can: Aşk olsun prenses geldiğim ilk gün böyle mi yapılır.  Prensim biraz hastayım ben telafi edicem söz bunları derken bile ağrıdan yüzüm değişiyordu. Can:İyi misin prenses.   İyiyim sadece eve gidicem. 

Tam kapıdan çıktım evin yolunu tuttum arkamdan Selim çağırdı ama biraz daha böyle durursam hiç iyi şeyler olmicak. Selim: Nereye gidiyosun abla.  Eve gidiyorum bitanem  Selim: Noldu iyi misin sen. Hemen yanıma geldi başıma dokundu. Selim: Ateşinde yok iyi misin. Selimcim iyiyim ama eve gitmem lazım gerçekten Selim: Bende geliyorum. Gerek yok hadi sen gir derse. Selim:Abla iyi değilsin sen acaba şey misin hani şu her ay olunan şey. Bunu anlayacağını hiç düşünmemiştim aslında utandırmıştı ben sadece kafa salladım. Selim:Bekle beni dedi bende kafa salladım

Selimden...

Hemen abimin odasına gittim Savaş: Noldu Selim.  Abi ablam pek iyi değil onunla eve gidicem dedim. Savaş: Neyi var gecenin uff bu kızlara bi gün içerisinde noluyo böyle ya.    Abi ablam şey olmuş regl ağladı ağlicak canı çok acıyo sanırım ve anladığım kadarıyla yanında ped falanda yok yani eve gitmesi lazım.  Savaş: Tamam koçum sen git dersine ben gidicem Gece ile dedi ve hemen çıktı dışarı.

Geceden...

Selimi beklerken bana doğru gelen bir Savaş abi gördüm. Ah be selim ya ne anlatıyorsun san zar zor demişim nasıl anlatacağım Savaş abime.  Abim yanıma geldi ilk ceketini belime sardı uff kesin üstüm başım batmıştı. Hemen arabaya bindik direk eve sürdü inşallah ablam evdedir diye dua ediyordum ama tabi ki de değildi hemen yukarı çıktım abimse aşağıda oturuyordu galiba biliyordu ve utanmamam için yukarı çıkmıyordu. Hemen ped aramaya başladım ama yoktu tabi ki de. Ablamı arayıp sorcaktım belki onun vardır.

Duygudan...

Biz Doruk'la otururken Gece aradı Efendim ablacım Gece: Abla okulda regl oldum eve getirdi Savaş abim ped yok evde zaten utanıyorum bide onu söyleyemem Savaş abime. Sesi ağlamaklı geliyordu Gece bu konularda çok utangaçtı güldüm ilk. Bitanem bak sakin ol bendede yok Abime söyle alır senin için utanmana da gerek yok ağlicak gibi konuşma eğer illada söyleyemem diyosan ben söylerim abime. Gece: yok yok tamam diyip yüzüme kapattı. Alem bu kız valla ya. Dorukda anlamayan yüz ifadelerle bana bakıyordu Gece ya regl olmuş ama ped yokmuş evde abime söylemeye utanıyor oda güldü. Doruk:Sen hiç utanmıyorsun ama. Evet belki abimlerden biraz ama sen ikizimsin ilk olduğumda anneme değil sana söyledim ben ya. Gerçekten de öyleydi ben korkmuştum Doruk beni sakinleştirmişti.

Geceden... 

Aşağı Savaş abimin yanına indim ve bi çırpıda söyledim. Oda Savaş: Abicim hadi utanma ben abinim senin sen demesende biliyorum zaten dedi ve gitti hemen getirdi poşeti aldım işlerimi hallettim ve akşam yemeğine kadar uyudum.

BEĞENDİNİZ Mİ CANLARIM YORUMLARINIZI BEKLİYORUM