Kalabalık Aile

8.Bölüm

Her şeyi atlatmış ve herkes tamamıyla iyileşmişti. Tek sıkıntı annemlerin geldiği hafta sonu bok gibi geçmişti ve onlar içlerinin başına geri dönmek zorunda kaldılar. Bugün ise pazartesi ve saat 7 alarmdan önce uyandım yanlışlıkla o yüzden kendimden nefret ediyorum. 

Direkt Selimin odasına gittim ve üstüne atladım. Uyaaaannn kaaaallllkkkk!!! Bunu yapmaya ciddi anlamda bayılıyorum ama selimin bundan nefret ettiğine eminim. Olsun kardeşlik görevi bu nefret ettiği şeyleri ablası seviyor diye yapmalı. Selim: Ne var abla ya git başımdan.  Sus pis bulanık ablaya ne var denmez ayıp ayıp. Biraz daha Selimle uğraştım ve aşağı indim direkt çünkü aşırıı acıkmıştım. Hemen yemek yedik ve doğru okula gittik.

Okula girdiğimiz gibi bi anda can belirdi karşımda. Can: Nasılsın anneler nasıl baban nasıl herkes nasıl sen niye yattın hastanede bana niye haber vermedin.   Can bi dur gözünü sevdiğim bu ne sorgu sual bak balım herkes çok iyi bende benden kal aldılar kansızım ve özel günümdeydim ya o beni kötü etkiledi çok ağrım oldu o yüzden biraz hastane de misafir oldum bu kadar. Can elini karnıma koydu sanki hamileyim ya bebeğe dokunacak. Can: Şimdi iyisin demi bebeğim geçti her şey bitti yani herkes iyi.  Evet Cancım bitti gitti her şey bak turp gibiyim. Diyip kaslarımı sıktım. Canda bana güldü Can: Tamam bu kadar kasın varsa gerçekten turp gibisin inandım. Az daha konuştuk ve can tuvalete gideceğini söyledi bende sınıfa Su ve Eylülün yanına yürümeye başladım ama o sırada biri beni ara koridora soktu. Yani öküz gibi çekmişti akciğerim fırlayacaktı duvara sert vurmaktan. Ne yapıyorsun be öküz başlı antilop doğru davran bana. Bağırdığım kişinin suratına bakınca Ateş olduğunu fark ettim. Ateş: Neden hastanede yattın.  Sen nerden biliyorsun be hem sanane. Ateş: Sana neden hastanede yattın diyorum bana cevap ver.  Çattık ya olum mal mısın öyle takılmayı mı seviyorsun sana ne diyorum do you understand me yabacı mısın olum sen tövbe tövbe. Ateş kolumu sıkmaya başladı artık canım acıyordu ve bu gözlerim dolmasına sebep oluyordu ama bu mal arkadaşın umurunda bile değil gibi gözüküyor. Ateş: Son kez soruyorum NEDEN!   Sinirden ve canımın acımasından ağlamama ramak kaldı artık söyleyimde kurtulayım diye düşünüyodum. Annem kaza geçirdi kan verdim ona. Ateş: Kan verince neden bu kadar kötü oldun taksit taksit sordurma bana Gece kansızlığın bile varsa bu kadar kötü olmazsın neden oldun. Allahım 1 regl haftası boyunca tüm dünyaya anons mu yapmam gerekiyordu ben regl oldum diye acaba. Ateşcim özel günümdeydim kansızlığımda var ikisi birleşince böyle oldu çok ağrılı keşti allahım ya her şeyi söyletiyosun hiç bu kız bunu söylerken utanır mı çekinir mi yok tamam bu doğal bi şey ama ben 1 haftada tüm dünyaya anlattım yeter be kardeşim.  Dilim çözülmüştü resmen bi anda patladım ama haklıyım şimdi herkese anlatıyom bu ay nedir böyle Ateş: Herkese özelini anlatmanı istemiyorum seni utandırmak istemedim zaten benden utanmaman gerek yakında alışırsın. diyip gitti. Arkasından sadece baktım ne demek istiyor ne anlatıyor gerçekten beynim yetmiyor benim arkadaşlar sanırım gerizekalı oldum. Teşekkürler hayat.

Sınıfa doğru gitmeye başladım tekrar bu defa inşallah sağa salim varacağım sınıfa. Eylül ve Suyun yanına gelmiştim sonunda. Başımdan geçenleri anlatsam mı anlatmasam mı diye düşünüyorum şu an. Yani onlara kesin anlatacağım da acaba Canın bilmesi biraz ortalığı karıştırır mı diye düşünüyorum şu an. Neyse  anlatayım gitsin korkanın çocuğu olmaz . Tam bunları düşünürken zil çaldı ve anlatma olayı sonra ki teneffüse kaldı.

Sırama oturdum ama o sırada sıranın altında bi şey olduğunu fark ettim. 1 tane çikolata ve not . Nota baktığımda üzerinde Belki şimdi canın çekmiştir yazıyor. Mal Ateş bırakmış yani ya bitti regl farkında değil olsun çikolata çikolatadır. Çikolatayı açtım ve ısırırdım Ateşe döndüm. İyilik yapmaya çalışmışsın malcım bu beni şaşırttı ama şey bitti çoktan haberin olsun ama sağol çikolata için. Bi şey demeden sadece baktı anlamadım ben bu çocuğu niye bi iyi bi kötü ben bunun ne yapacağını kestirebilmek için müneccim boku mu yemem lazım. Ayy çikolata yerken de tam düşünülecek şeydi gerkçekden püüü. Çikolatayı yerken can gördü Can: Hayırdır kim koymuş bunu sırana. Hiiç kimse ben önceden koymuştum da koyduğumu unutmuşum şey onu buldum işte şimdi yiyim dedim. Can imalı imalı bakıp döndü önüne.

Teneffüs olmuştu kızlara bunu anlatmaya karar verdim cana kantine indiğimizi dedim ilk defa bizle gelmemişti işime de gelmişti aslında. İnerken ablama da mesaj attım oda indi aşağıya.

Eveeettt şimdi size bi şey anlatacağım sakın lafımı kesmeyin .......... sonra bende açıkadım her şeyi benden utanma dedi ve gitti. Kızlarda şoka girdi sanırım hiç tepki vermiyorlar. Duygu: Bu çocuk sana yürüyor abimler Doruk hatta Selim bile bu çocuğu duysa gebertir haberin olsun. Eylül: Olsun ya yine de tatlı geldi bana seni merak etmiş falan. Eylül bilmem farkında  mısın ama o beni merak etmesi gereken kişiler arasında en sonda bile değil. Eylül bi şey demedi haklıyım çünkü ne diyecekler.

Okul bitmişti abimlerin inmesini bekliyordum Selimde yanımda bana sarılmış duruyordu. Bu çocukta bana sarılmayı pek bi seviyor. O sırada Doruk abimle Duygu ablam geldi bugün eve yürüyerek gideceklerini söyledi ve gittiler. Oh valla ikiz lazım şu hayata mis gibi.

Duygu'dan devam

Dorukla yürürken yine o sokaktan geçmiştik herkes unutmuştu gitmişti ama benim arada aklıma geliyordu hala o yüzden Doruk'a biraz daha sokuldum oda beni kendine yaklaştırdı. Doruk: Korkma güzelim bak yanında ben varım sana bi şey olmasına hiç izin verir miyim. Doğru söylüyordu ama o sırada bana onları yapan çocuğu gördüm ve sadece oraya kitlendim....

Bu sefer farklı olarak anlatan karakterin konuşmalarının altına çizgi koydum daha kolay okusun diye umarım beğenirsinizzzz...   <3 <3 <3