Let's Make Babies [COMPLETED]

Kabanata II

Dalawang araw na ang nakakalipas simula ng naabutan kami ni Manang Elvi sa nakakahiyang posisyon and trust me, ayoko ng balikan ang ala-alang iyon dahil diko alam kung paano ilalarawan ang mukha ko sa kahihiyan.

Samantalang si Mile naman ay cool na cool lang at tila balewala kung nakita man kami sa ganoong posisyon.

Kinalimutan ko muna  iyon at nagfocus  nalang sa bakery. Kino-contact ko din si Abby pero cannot be reach ang numero nito. Kaya naman binisita ko siya sa kanilang bahay doon ko nalaman na nagbakasyon pala siya sa Batangas. And here I am naiwan ng madaming katanungan tungkol sa katauhan ng taong nagbanta sakin at sa taong nais sirain ang relasyon namin ni Mile.

And speaking of Mile, pagkatapos ng eksenang iyon ay hindi na rin siya nagparamdam sa akin. Is he that busy na kahit ang mga text at tawag ko ay di niya mareplyan at masagot? My bestfriend and supposed to be my fiancee just leave me hanging without saying a proper goodbye.

Kaya naman sa sobrang bagot ay naisipan kung pumunta sa isang eksklusibong bar. Hindi ko alam kung nakailang tungga na ako ng vodka. I just want to forget everything na gumugulo sa isip ko

"Alone Miss?" napalingon ako sa taong nagsalita. Well he's not bad at all dahil mukhang matino at hindi katulad ng ibang lalaking kating-kati sa kamanyakan. I'm a little bit tipsy kaya diko eni-entairtain dahil mahirap na baka kung ano pang magawa ko dahil sa epekto ng vodka.

"Yeah I want it that way," deretsahan kung sagot sa tanong niya kanina.

"Well I wonder if a little chitchat will do. It's not that bad to accept it right?" siya at wala rin naman akong nagawa kundi pumayag sa gusto nito.

"Fine," ako

"Thank you,I'm Dreb Armani."

Naglahad ito ng kamay at tinanggap ko naman.

"Nea Raven," maikling sagot ko.

Hindi na ako nagsalita at nagpatuloy nalang sa pag-inom. Panay ang tanong nito at sinasagot ko nalang ng maayos ayoko namang masabihang bastos. Dumako ang tingin ko sa likod ni Dreb then I saw something. Nong una'y akala ko'y nagkakamali lang ako dahil nga lasing na ako pero hindi. Alam ko. The reality. It breaks my heart into pieces. Guess what?

Napaso bigla ang paningin ko at kusang nagsituluan ang mga luha mula sa mata ko.What is the meaning of this?Naging malalim ang aking paghinga because of the cried that I secretly doing.

Napansin kaagad ito ni Dreb.

"What happened?Are you okay?" siya.
Tinignan ko si Dreb at wala pang sampung segundo ay nilapit ko na ang mukha ko sa kanya at hinalikan siya sa mga labi nito.

Hindi nakapag-react si Dreb pero maya-maya ay tumugon na rin ito sa mga halik ko.

Ibinuhos ko sa halik ang sakit at poot na nararamdaman sa mga  oras na iyon. Yes, Mile and my fucking bestfriend is making out just behind us and I'm too fool to realized it. They fooled me and I'm really such a fool and weak.

Naramdaman ko nalang na naging mapusok na ang paghahalikan namin ni Dreb dahil kumapit na ang dalawang braso nito sa baywang ko.Mahahawakan na rin sana nito ang pang-upo ko ng biglang may humablot sa akin dahilan upang humiwalay ako kay Dreb. Narinig ko ding nagmura ang tao na iyon.

And it's too late too notice kung sino man iyon dahil biglang umikot ang paningin ko at tuluyang kinain ng kadiliman ang ulirat ko.

Napabalikwas ako sa higaan at napahawak sa aking ulo. My head hurts. Uggh f**king hang-over.

Oh yeah hang-over wait...luminga ako sa silid na tinulugan ko. Napabuntong- hininga ako ng namalayang sa sarili kong kwarto pa rin ako.

Pero paano ako nakauwi?I remember nawalan ako ng malay after kissing that Dreb guy and...and...