Let's Make Babies [COMPLETED]

Kabanata I

Pagkatapos niyang marinig ang sinabi ko napahalakhak siya ng wala sa oras.

"Nababaliw kana ba?" imbes na mas lalong mapa-iyak ay nainis ako at lahit ako ay hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko.

"Seryoso ako Mile!Gumawa na tayo ng baby ngayon din!"

Pero ang mokong pinagtawanan pa lalo ako. Kaya naman sa sobrang inis tinapon ko sa kanya ang lukot-lukot na sobre at agad namang napukaw ng atensyon niya iyon.

"Ayan!Basahin mo ng malaman mo ang dahilan kung bakit sinasabi ko sa'yo ito ngayon!" Binuklat niya kaagad ito pero nasa labi pa rin nito ang ngising di maalis-alis. Nong una akala ko magbabago ang ekspresyon niya pero nagkamali ako.Ngingisi-ngisi pa din ito.

"Anong kinalaman ng paggawa natin ng baby sa death threat na natanggap mo?" by his voice para akong kinilabutan.Bakit parang wala lang sa kanya yun?

"Kasi nga wala akong balak na hiwalayan ka. Kaya kung mamatay ka man atleast may maiiwan sakin," at mas lalong lumaki ang kanyang ngisi ng sabihin ko sa kanya iyun. Nagbibiro lang naman ako pero bakit parang natatakot na ako sa kanya ngayon.

"Kung sapakin kaya kita diyan," anito. Sinimangutan ko lang siya kahit papaano parang gumaan ang loob ko dahil hindi na nakakatakot ang tono niya.

"Gumawa na kasi tayo ng baby!" pagmamaktol ko sa kanya.

"Umuwi ka nalang muna sa inyo. May gagawin pa ako. Comeback tomorrow."

Kumulo ang dugo ko sa sinabi niya. Kaya diko namalayang nasampal ko na pala siya. His happy features earlier turn into cold.

"What the hell is that for Nea?!" I saw how he clenched his jaw and it make me cringe.

"Mile?Sabihin mo niloloko mo ba ako! May iba na ba Mile?Because I'm willing to let you go kung yan ang gusto mo!"

"Your thinking nonsese Nea, umuwi kana hanggat kaya ko pang pigilan ang sarili ko. Umuwi kana!"

And for the first time nagawa niya kong sigawan.

Hindi ko nagawang kumibo. Ang kaninang tapang ay iniwan ako.

"Reid!Pakihatid siya sa bahay nila!" Napatingin ako kay Reid at Dim na bigla lang sumulpot.

"Sige ihahatid ko na siya. Tara na Nea," ani Reid pero hindi ko siya sinunod. Nanatili akong nakatitig sa mga mata ni Mile. Dahil kahit siya ay nakatitig rin sa akin.

Maya-maya ay siya nalang ang unang bumitaw ng tingin.

"Umuwi kana," mahinahon na ang kanyang boses ngayon pero sadyang maarte talaga ako ngayon kaya diko rin siya sinunod. Sinasaniban na naman ako ng kademonyohan.

Kumawala siya ng hininga at bigla-bigla nalang akong binuhat.

"M-mile!" Taranta akong napasigaw nang gawin niya iyon. Buhat-buhat niya ako na parang bigas habang palabas ng kanyang condo.

Halos maglilimang buwan na rin kami and our lovestory is not like others na dumaan sa ligawan.Sumailalim kami sa arrange marriage dahil magkaibigan ang pamilya namin.Actually lagi kaming nag-aaway kapag nagkikita kami dati. Lagi naming sinisira ang date namin. Hindi kami magkasundo we both hate each other. But I don't know how come that we ended up being a lover.

Diko maalala kung may kasunduan kami or what basta nagising nalang ako that I'm already falling inlove to Mile. Maybe 'the more you hate the more you love' saying is freakin' real.

"Are you still thinking about of the baby?" nagising ako sa reyalidad ng marinig ang boses ni Mile.

Doon ko lang namalayan na naisakay niya na pala ako sa kotse.