𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽

Κεφάλαιο τριάντα - δύο

•Chang Seongyun's POV - Στο σχολείο•

Πήγαμε με την Jennie στο γήπεδο και σταθήκαμε μαζί με τα άλλα παιδιά.

Ποο γαμώτη! Σήμερα είναι η μέρα που θα τρέξουμε στο δασάκι.

"Καλημέρα!" ακούσαμε τον γυμναστή μας και γυρίσαμε προς αυτόν. "Είστε έτοιμοι
για να τρέξετε;" συνέχισε με ένα χαμόγελο.

Χαμογελάει κιόλας! Ναι, εσύ μια χαρά θα κάθεσαι στη καρεκλίτσα σου, πίνοντας καφέ και διαβάζοντας ταυτόχρονα μια εφημερίδα ενώ εμείς θα τρέχουμε.

"Ναι!" απαντήσαμε όλοι βαριεστημένα.

"Το βλέπω!" είπε ειρωνικά. "Ξεκινήστε!" μας είπε.

{....}

Καθίσαμε όλοι κάτω στα πλακάκια και περνάμε ανάσες.

"Μας γάμησε ο μαλάκας!" είπε ένα παιδί από την τάξη μου και γελάσαμε όλοι. "Τέτοιο τρέξιμο ούτε στο στίβο δε κάνω!"

Τρέχαμε για περίπου 15 λεπτά και όποιος σταματούσε για να ξεκουραστεί ή για να δέσει τα κορδόνια του παπουτσιού του ή για κάτι άλλο, ο καθηγητής τον έβριζε.

Εγώ σταμάτησα για 5 δευτερόλεπτα επειδή μου είχε βγει η πίστη από το τρέξιμο και με έβρισε. Μου ερχόταν να πάω κοντά του και να του χώσω μία μπουνιά.

{...}

Μπήκα στη τάξη και αμέσως μετά μπήκε και ο κύριος Kim.

"Καλημέρα παιδιά!" μας είπε χαμογελαστά.

Ωραίο χαμόγελο ;)

Σκέφτηκα και χαμογέλασα.

"Αφού τελειώσαμε το κεφάλαιο το 4, θα γράψουμε ένα απλό τεστ σήμερα!" μας ανακοίνωσε και όλοι αρχίσαμε να παραπονιόμαστε. "Δεν είναι κάτι δύσκολο παιδιά. 10 λεπτά δουλειά είναι!" μας είπε.

Μας έδωσε ένα φύλλο χαρτί και αρχίσαμε να λύνουμε τις εξισώσεις και κάτι ασκήσεις.

Καθ' όλη την διάρκεια που γράφαμε, ο καθηγητής τριγυρνούσε από εδώ κ' από εκεί. Ένιωθα όμως το βλέμμα του προς τα εμένα.