Κεφάλαιο είκοσι - ένα

1K 91 39
                                    

"Jungkook!" είπε κάπως νευρικά ο κύριος Kim.

Μία κοιτούσε εμένα.. Μία κοιτούσε τον κύριο Kim.

Τώρα θα νομίζει πως εμείς οι δύο έχουμε σχέση.

"Τι ακριβώς κάνατε εδώ;" μας ρώτησε και το ύφος του μετατράπηκε σε πονηρό.

"Απλώς.. απλώς συζητούσαμε για ένα θέμα στο σχολείο μικρέ! Μη πάει το μυαλό σου στο πονηρό!" του απάντησε ενοχλημένα ο κύριος Kim.

"Εμμ εγώ πρέπει να φύγω! Αντίο! Τα λέμε.." τους είπα και με ένα γρήγορο βήμα κατέβηκα τις σκάλες.

Μόλις βγήκα από την πολυκατοικία, έβγαλα το κινητό μου από την τσάντα και μπήκα στα μηνύματα.

Seongyun:
Μπορώ να έρθω σπίτι σου; ή δεν γίνεται;

Jennie♡:
Ναι έλα 💜

Seongyun:
Οκκ 💕

Έβαλα το κινητό μου στη τσάντα και άρχισα να περπατάω προς το σπίτι της JenJen.

Μετά από 10 λεπτά περίπου έφτασα και χτύπησα το κουδούνι. Μου άνοιξε και μπήκα μέσα. Έβγαλα το μπουφάν μου, το κρέμασα μαζί με την τσάντα μου και καθίσαμε στον καναπέ.

"Για πες! Τι έγινε με τον μαθηματικό;" με ρώτησε.

"Η στάση σου ήταν κάπως διαφορετική και περίεργη.. Δεν με αντιμετώπισε σαν.. σαν μαθήτρια αλλά σαν μία γνωστή του! Τέλος πάντων.. Του είπα πως θα προσπαθήσω να πείσω την Anna να πει πως αυτή η φήμη ήταν ψευτ-" πήγα να πω αλλά με διέκοψε το γέλιο της.

Συνέχιζε να γελάει για κανένα 5λεπτο μέχρι που σταμάτησε.

"Συγγνώμη ρε Seongyun αλλά.." είπε και σκούπισε το δάκρυ που κύλισε στα μάγουλα της από τα γέλια. "Νομίζεις πως η Anna θα κάτσει να σε ακούσει;" με ρώτησε ειρωνικά και ξεφύσιξα.

"Αυτό με ρώτησε και αυτός αλλά.. Τι να κάνω; πρέπει κάπως αυτή η φήμη να σταματήσει! Δεν αντέχω να με κοιτάνε συνεχώς στο σχολείο με ένα ξινό βλέμμα" παραπονέθηκε.

"Κάποτε θα βαρεθούν και θα σταματήσουν.. Είμαι σίγουρη πως σε έναν μήνα θα ξεχαστεί όλο αυτό Seongyun!" μου έπιασε το χέρι και το έσφιξε λίγο. "Ας αλλάξουμε θέμα! Θες να φάμε κάτι;" Με ρώτησε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽Onde histórias criam vida. Descubra agora