Κεφάλαιο σαράντα - δύο

854 79 42
                                    

"Κορίτσια.. Κοιτάξτε ποια είναι εδώ!" είπε στις φίλες της κοιτώντας με ειρωνικά και έκανα και εγώ το ίδιο.

Λέτε να έμαθε για μένα και τον Taehyung; αλλά πως να μάθει; αφού δεν πηγαίνουμε και πουθενά.. Μόνο στο σπίτι του βρισκόμαστε. Μόνο το Σάββατο που πήγαμε σε εκείνη τη παραλία.

"Τι θες Anna;" ρώτησα βαριεστημένα και στήριξα τη πλάτη μου πίσω στη καρέκλα, έβαλα τα πόδια μου μπροστά στην άλλη καρέκλα του μπροστινού θρανίο και έβαλα τα χέρια μου μες τις τσέπες της ζακέτας.

"Εγώ; τι να θέλω;" ρώτησε ανήξερη και με πλησίασαν.

Φοβόμουν; φυσικά και όχι! Απλώς θα πάω με τα νερά τους.

"Εε τότε γιατί έρχεσαι και με ενοχλείς από τη στιγμή που ούτε εγώ δε σε ενοχλώ;" ρώτησα με λίγο εκνευρισμό στη φωνή μου. Μιλούσα και δεν την κοίταζα καν. Κοιτούσα τον τοίχο μπροστά.

Ούτε να την κοιτάω δε θέλω πλέον.

"Γιατί Seongyun; φοβάσαι;" ρώτησε και άρχισε να γελάει με τις φιλενάδες της.

"Τι να φοβηθώ από εσάς; είστε 4 καημένα κοριτσάκια που το μόνο που κάνετε είναι να πρήζετε των άλλων μέχρι θανάτου! Ζωή θα 'θελα να ξέρα, δεν έχετε;" ρώτησα φωνάζοντας ελάχιστα.

"Καημένα κοριτσάκια;" ρώτησε.

Απ' όλα όσα την ρώτησα, εκεί έμεινε αυτή; Και μετά σου λένε ότι είναι έξυπνη.. Τι έξυπνη; IQ πατάτας έχει αυτή και οι άλλες 3..

"Ναι! Δίκιο δεν έχω;" ρωτησα κοιτώντας τες με αθώο τρόπο.

"Yahh! Αν είμαστε εμείς καημένες, εσύ τι είσαι;" φώναξε μία από αυτές που ούτε καν το όνομα της δεν ξέρω και την κοίταξα με σηκωμένο φρύδι.

"Καλύτερη από 'σας πάντως.." απάντησα και της χαμογέλασα ειρωνικά.

"Χα χα γελάσαμε.." πετάχτηκε η Anna και έσκυψε προς το μέρος μου.

"Είσαι εσύ καλύτερη από 'μας;" ρώτησε σιγανά. "Μπροστά σε 'μας είσαι ένα τίποτα. Το ξέρεις αυτό;" ρώτησε ξανά σιγανά και τα νεύρα μου άρχισαν να περνάνε το όριο.

Έσπρωξα προς τα πίσω το θρανίο της Jennie's απότομα με αποτέλεσμα να τρομάξουν και σηκώθηκα πάνω και κόλλησα της Anna με δύναμη στον τοίχο.

"Aish! Ποιες είστε εσείς που θα μου πείτε τέτοιο πράγμα;" φώναξα και γέλασα ειρωνικά. Ένιωθα να βράζω μέσα μου. "Αν εγώ είμαι ένα τίποτα τότε εσείς δεν υπάρχετε καν.. Το ξέρετε αυτό;" είπα και της αγριοκοίταξα και έπειτα γύρισα στην Anna. "Γι' αυτό κοίτα τα χάλια σου παλιοηλίθια και έπειτα των άλλων γιατί αν το πάμε έτσι.. μπροστά σε όλο το σχολείο εσύ είσαι ένα τίποτα!" της ψιθύρισα.

𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽Donde viven las historias. Descúbrelo ahora