𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽

Κεφάλαιο δεκαέξι

"Λοιπόν! Θα τρέξετε όλο το γήπεδο και ο ένας πίσω από τον άλλον!" μας φώναξε ο καθηγητής της γυμναστικής και σφύριξε για να τρέξουμε.

Εγώ πήγα πίσω - πίσω για να τρέξω αργά μιας και το πόδι μου ναι μεν δεν με πονάει αλλά δεν χρειάζεται να το κουράσω.

Τρέξαμε για δέκα λεπτά και αναρωτιέμαι πως άντεξα. Κάναμε τις συνηθισμένες διατάσεις και μας άφησε να παίξουμε ότι θέλουμε.

Μαζί με την Jennie αποφασίσαμε να παίξουμε βόλεϋ με κάτι άλλα κορίτσια.

Πήγαμε και αφού χωριστήκαμε σε δύο ομάδες από 6 άτομα, μπήκαμε στις θέσεις μας μέχρι που μία κοπέλα βγήκε επειδή της πόναγε το χέρι και στη θέση της μπήκε η Anna.

Μου χαμογέλασε σατανικά αλλά δεν έσωσα σημασία. Αρχίσαμε να παίζουμε μέχρι που η μπάλα που πέταξε η Anna, έπεσε με δύναμη στο κεφάλι μου.

Την έπιασα και εγώ και την έριξα με δύναμη προς αυτήν με αποτέλεσμα να προσγειωθεί στη ξινή φάτσα της.

Πήγε να έρθει κοντά μου αλλά μία κοπέλα την σταμάτησε ψιθυριζοντάς της κάτι στο αφτί.

Με αγριοκοίταξε και ξανά πήγε στη θέση της.

"Seongyun τι σκοπεύεις να κάνεις;" με ρώτησε ψιθυριστά η Jennie και απλώς την κοίταξα.

"Δεν πρόκειται να κάνω κάτι για να πέσω στο επίπεδο της απλώς δεν θα ασχοληθώ μαζί της!" απάντησα.

Το παιχνίδι ξεκίνησε και πάλι καλά χωρίς τσακωμούς. Η ώρα πέρασε και το κουδούνι για διάλειμμα χτύπησε. Δώσαμε τη μπάλα στον γυμναστή και πήγαμε στα αποδυτήρια για να αλλάξουμε. Πάλι καλά δεν ήμουν ιδρωμένη οπότε δεν χρειαζόταν να κάνω ντουζ. Έντυσα τα ρούχα μου και περίμενα για λίγο την Jennie. Τελείωσε και εκείνη και πήγαμε στο εστιατόριο γιατί πεινάγαμε.

Τοποθετήσαμε τους δίσκους στο τραπέζι και καθίσαμε στις καρέκλες. Μιλούσαμε για διάφορα θέματα μέχρι που το μάτι μου έπεσε στον κύριο των μαθηματικών που ήταν μπροστά από τον αυτόματο πωλητή.

Ακόμα και με τα ρούχα φαίνεται αρκετά γυμνασμένος.

"Εε! Μ' ακούς; Τι κοιτάς;" με ρώτησε πονηρά η Jennie και την κοίταξα.

"Τι είπες;" τη ρώτησα στα χαμένα.

"Ρωτάω αν έρθεις μετά στις ετοιμασίες γιατί σε μία εβδομάδα είναι η εκδήλωση!" μου ξανά είπε.