𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽

Κεφάλαιο τριάντα - οχτώ

•Chang Seongyun's POV•

Περπατούσα προς την αίθουσα των εικαστικών με τα μπουκάλια που μέσα περιέχουν χρώματα, στα χέρια.

Μου ζήτησε η κυρία να πάω να πάρω χρώματα.

Σήμερα δεν ξέρω γιατί αλλά δεν νιώθω και καλά. Με πονάει το κεφάλι μου και η κοιλιά μου.

Λογικά είμαι στις μέρες μου όπου να 'ναι.

Η Jennie μου λέει να πάω να ζητήσω άδεια για να πάω σπίτι αλλά δεν θέλω. Νιώθω πιο καλά όταν βλέπω κόσμο παρά να είμαι μέσα κλεισμένη σε 4 τοίχους σκεπτόμενη για το τι θα γίνει ο Taehyung τώρα και τι θα λένε οι γονείς του γι' αυτόν.

Σήμερα συνεχώς σκεφτόμουν για το τι θα γίνει όταν μάθουν την σχέση μου με τον Taehyung οι γονείς μου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το σκέφτομαι.

Η αντίδρασή τους θα 'ναι καλή ή θα νομίζουν ότι η κόρη τους πηγαίνει από εδώ και από εκεί; στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως θα νομίζουν ότι πήγα μαζί του μόνο και μόνο για να με περάσει στους βαθμούς.

Μα.. Δεν είναι έτσι όμως. Εγώ.. Εγώ τον Kim Taehyung τον αγαπώ. Κάθε φορά που είμαι μαζί του, χαίρομαι και νιώθω ολοκληρωμένη μα και ευτυχισμένη ταυτόχρονα.

Έφτασα στην αίθουσα των εικαστικών και μπήκα μέσα.

Άφησα τα μπουκάλια με τα χρώματα πάνω στο τραπέζι και κάθισα στη θέση μου.

Ίσως.. Ίσως ο Taehyung είναι το φάρμακό μου. Όταν είναι κοντά μου νιώθω καλά ενώ όταν είναι μακριά μου νιώθω χάλια.
Τότε.. Taehyung σε χρειάζομαι! Πάρα πολύ..

Προσπαθούσα να προσέξω στο πίνακα.

Βαριόμουνα και ένιωθα κουρασμένη. Τουλάχιστον είναι η τελευταία φορά αυτή και θα πάω σπίτι μου. Θα έχω την ησυχία μου..

Η κύρια μας εξήγησε το θέμα που πρέπει να ζωγραφίσουμε και εμείς αρχίσαμε να το εκτελούμε.

Καθώς ζωγράφιζα, ένιωσα ένα υγρό πάνω μου να πέφτει. Για μια στιγμή πάγωσα. Μόλις κατάλαβα ότι αυτό που έπεσε πάνω μου είναι χρώμα και συγκεκριμένα αυτό το χρώμα το έριξε η Anna, τα νεύρα μου άρχισαν να φουντώνουν.