Κεφάλαιο τριάντα - εννιά

1K 86 53
                                    

•Kim Taehyung's POV•

Η ώρα είναι 10:15 το πρωί και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο ξενοδοχείο όπου είναι οι γονείς μου και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο τους.

Αύριο πάλι καλά φεύγουν απ ' ότι μου είπαν.

Έφτασα και χτύπησα απαλά τη πόρτα του δωματίου. Ύστερα μου άνοιξε η μαμά μου και μπήκα μέσα.

"Καλημέρα!" της είπα με χαμόγελο. "Ο μπαμπάς;"

"Μιλάει με την αδελφή σου!" απάντησε και με φίλησε στο μάγουλο.

"Στεναχωριέμαι που θα φύγουμε τόσο νωρίς γιε μου!" είπε λυπημένα η μαμά μου.

"Δε πειράζει βρε μαμά! Αρκεί που ήρθατε έστω και για λίγο και με είδατε!" της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε.

Ο πατέρας μου ήρθε στο σαλόνι του δωματίου και είχε ένα θυμωμένο ύφος.

"Τι έπαθες;" ρώτησε η μαμά μου.

"Η κόρη σου. Λέει πως δεν θέλει να πάμε επειδή έχει διαβάσματα με την σχολή και ότι δεν έχει χρόνο για 'μας!" απάντησε εκνευρισμένα.

Εγώ ήξερα το λόγο που το είπε αυτό η αδελφή μου. Η αδελφή μου ναι μεν τους αγαπάει και τους εκτιμά μα όπως έχω πει και εγώ και έχετε καταλάβει και μόνοι σας, μερικές φορές γίνονται ανυπόφοροι στο θέμα της σχέσης με αποτέλεσμα η αδελφή μου να μη θέλει πηγαίνουν εκεί που βρίσκεται.

Μετά από δύο μέρες

"Αντίο!" χαιρέτησα τους γονείς μου πριν μπουν στο αεροπλάνο.

Μόλις απομακρύνθηκαν άρχισα να περπατάω προς τα έξω.

Πριν μπω στο αμάξι, ένιωσα σαν να με παρακολουθούν οπότε κοίταξα πίσω.

Μπαα! Η ιδέα μου θα 'ναι.

Μπήκα μέσα στο αμάξι και αμέσως πληκτρολόγησα τον αριθμό της Seongyun.

"Ναι;" ρώτησε και χαμογέλασα μόλις άκουσα την φωνή της.

"Εγώ είμαι!" της είπα. "Οι γονείς μου έφυγαν. Θες να περάσεις από το σπίτι μου;" την ρώτησα και ευχόμουν από μέσα μου να απαντήσει θετικά.

"Εε; εε ναι δεν έχω θέμα.." απάντησε κάπως μονότονα και να πω την αλήθεια παραξενεύτηκα.

𝓶𝔂 𝓽𝓮𝓪𝓬𝓱𝓮𝓻 // 𝓚𝓶𝓽Où les histoires vivent. Découvrez maintenant