Leżałem plackiem na łóżku i czekałem na spotkanie z Rzeszą. Tyle pytań wypełniało moje myśli. Czy się zmienił? Może jest inny niż w śnie. itp.
Moje myśli zakłócił mi dzwonek do drzwi. Próbowałem zachować się normalnie, ale nie mogłem.
Nagle usłyszałem znajomy mi głosik i to nie był wcale głos taty lub Rosji. Tak! To on!
Zauważyłem go jak stał i patrzył się na mnie. Rz- Czy mogę podejść do niego? Dobrze się czuje? IR- Oczywiście. *Zwrócił się do mnie* Synek ja idę uzupełniać papiery. Zostawiam cię z kolegą. - Dobrze tato.
Rzesza podszedł do mnie. Widać był lekko zdenerwowany. Postanowiłem się odezwać. - Hej. Rz- Cześć.
I tak oto wyglądała nasza długa konwersacja. -A więc..... Jesteś z sąsiedztwa? Rz- T-tak. Chciałem cię poznać, ale gdy przyszedłem, byłeś nieprzytomny, więc.... - Przyszedłeś teraz? Rz- Tak. - Może się poznamy? Rz- Okej. - Jestem ZSRR, a ty? Rz- Rzesza.
I gadaliśmy tak około godzinę, bo musiał wracać, by zrobić pracę domową. - To do zobaczenia. Rz- Pa!
I poszedł. Nagle nie wiadomo skąd pojawili się ojciec i Rosja. IR- I jak? R- Jesteście razem? IR- Mam zamawiać księdza? R- Zaprosisz mnie na ślub? - Woah. Woah. Spokojnie nie tak od razu. Na wszystko przyjdzie czas.
Chciało mi się śmiać gdy zobaczyłem tamtych.
- A wam co? IR- Nie ważne. Ojciec sobie poszedł i zostałem sam z bratem. R- Mam pomysł! - Jaki? R- Umawialiście się na kiedyś? - да! Na jutro. R- Super. - Powiesz jaki plan? R- Jutro popchnę go na ciebie i będziecie razem. - To może się udać, no może poza tym że będziemy od razu razem. R- Ale warto spróbować. - Dobrze. A więc ustalone? R- Ustalone! - Dobra idź do swojego pokoju ty mały żołnierzu.
Pobiegł do pokoju. Zostałem sam. Przymknąłem oczy i po chwili zasnąłem.
Time skip.
Wstałem z łóżka i pobiegłem do kuchni. - Co na śniadanie? IR- Dzisiaj płatki. - Supcio. A Rusek gdzie? IR- Siedzi w pokoju. - Hm... Zaczynam się bać. IR- Czemu?
Nie chciałem mu mówić o tym jakże cudownym planie. A zacząłem się bać, dlatego, że jego mózgownica może wymyśleć wszystko.
Zjadłem śniadanie i poszedłem do Rosji. - Hej bro. Co porabiasz? R- Planuje. Hłe hłe. - Tylko nie planuj nic głupiego. R- Jaaasneee.
Wróciłem pod kołdrę. Zacząłem grać sobie na fonie. Znów zaczepił mnie ojciec. IR- To kiedy przyjdzie twój kochanek? - Po szkole. IR- Dziś sobota. - Dziwne. IR- A może mu zaproponujesz, żeby został na noc? - No nie wiem. IR- A chcerz by był z tobą? - No tak. IR- To zamknij mordę i rób to co mówię.
Usłyszeliśmy pukanie do drzwi. - *myśl* O kur, kur, kur. IR- Idę otworzyć. Poszedł, a ja byłem szczęśliwy, że mogę się znów z nim spotkać. Wszedł do pokoju. Rz- Hej. - Hej. Co u ciebie słychać? Rz- A wszystko okej.
W drzwiach zauważyłem Rosję. Lekko skinąłem głową, a Rusek podszedł do niego. Pchnął go prosto na mnie, a ten upadł na moją klatkę piersiową. Rz- Aaaa. Wybacz! Wybacz! Nie chciałem. - Spoko. A tobie nic nie jest? Rz- Uderzyłem nogą o podłogę, ale to nic. - Napewno? Może jednak ją obejrzę? Rz- Skoro tak uważasz.
Podszedłem do szafki i wyciągnąłem apteczkę. Wróciłem na łóżko. - Jeśli mógłbyś podwinąć nogawkę. Rz- J-jasne.
Miał niewielką rankę z której leciała krew. Opatrzyłem ją i zawinąłem bandażem. -Już. Rz- Danke. - Luzik. A poza tym, chciałbyś może zostać na noc? Rz- No nie wiem. - Jak coś ojciec nie ma nic przeciwko. Rz- Czekaj zadzwonię do mamy i poinformuję ją.
Time skip.
Graliśmy właśnie na konsoli, ale przyszedł mój tata i zakłócił nam zabawę. IR- Chyba pora iść już spać? - Ale tato... IR- Żadnych, ale!
Poszliśmy z Rzeszą do mojego pokoju. Położyłem się, w przeciwieństwie do niego. - Hej. Czemu się nie kładziesz? Miejsca jest dużo. Rz- Nie jestem pewny.
Pociągnąłem go w moją stronę tak, że znów leżał na mnie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Przykryłem nas kocem i przytuliłem Rzeszę by mi nie uciekł. Czułem jak się wyrywał. - Hej. Spać przez ciebie nie mogę. Rz- To mnie puść. - нет. Idź spać. Rz- Z-z tobą? - A co to takiego? Rz- ... - Po prostu przytul się i śpij.
Ten bez namysłu wtulił się we mnie. Chodziło mi aby przytulił się do poduszki, ale tak też może być. Pogłaskałem go po głowie i smartfony zasnąłem.
Time skip.
Otworzyłem oczy i zastałem Rzeszę leżącego na mnie i mamroczącego coś. Pocałowałem go w czoło. Rz- Ngh, ngh aaaaa. Kurtka! Nie starsz! - Co ci jest? Rz- Ale w sumie dzięki, wyrwałeś mnie z mojego dziwnego snu. - A co ci się śniło? Rz- Nie chcerz wiedzieć. - Dobra to ja idę. Rz- Okej.
