Hele Bi Gel

0.3

Medya: Demir Demirkan - Gitti Gider

Günün son zilinin çalmasıyla mutlu bir nefes vererek sıradan kalktım. Yaz tatilinden sonra okula adapte olmak çok zor oluyordu. Üstüne hocaların bu yıl çok çalışmamız gerektiğiyle ilgili konuşmaları da eklenince her şey iyice bunaltıcı geliyordu. Sanki biz ne yapmamız gerektiğini bilmiyorduk.

Çantamı tek koluma asıp Ezgi'ye döndüm. Emre kolunu Ezgi'nin omzuna atmış, çantaları sırtlarında beni bekliyorlardı.

"Hadi gidelim."

Sınıftan çıktıktan sonra kitabımı unuttuğumu fark edip Ezgiler'e devam etmelerini söyleyerek sınıfa geri döndüm. Eğilip sıranın altından kitabımı aldım. Kafamı kaldırdığımda Metehan'ın geçmek için çekilmemi beklediğini gördüm. Kitabı hemen çantama koyup önünden çekildim. Tekrar kapıya yöneldiğimde arkamdan gelen Metehan'ın kolunu omzuma atmasıyla durdum.

"Ne yapıyorsun sen ya? Çek elini."

"Kızım sakin ol iki dakika. Ne bu sinir?"

"Oğlum adam ol iki dakika. Ne bu yavşaklık?"

Gülümseyerek söylediğim şeyle yüzünde bir piç smile ifadesi belirdi. "Sevdim seni, o yüzden yavşamayacağım."

"Çok teşekkür ederim efendim, lütfettiniz." Gözlerimi devirdim. "Gerizekalı."

"Kızım sen de hiç kibar değilsin ama. Halbuki ben seni bu yıl ki kankam seçmiştim. Ya da kankim?"

"Ne saçmalıyorsun Metehan? Yani yavşak olduğunu duymuştum ama aptallığından kimse söz etmemişti."

"Aptal olmadığım içindir. Neyse, sen bana biraz Akın'dan bahset. Ne iş?"

"Ne demek ne iş?"

"Sen gel geçen hafta çocuğa göz kırp, öyle sırıta sırıta bak sonra da hiçbir şey olmamış gibi davran."

"Gelip size mi anlattı?"

"Ooo senin aşktan gözün kör olmuş. Siz öyle uzaktan uzaktan cilveleşirken biz de ordaydık."

"Ne aşkı? Saçma sapan konuşma. Öyle canım sıkılmıştı, o an gözüme güzel geldi ben de baktım. Kendi kendinize kafanızda bir şeyler kurmuşsunuz belli ki. Ama öylesine düşünmeden yaptığım bir hareketti."

"Tüh, yazık oldu çocuğa. Halbuki Akın o olaydan sonra sürekli seni düşünüp duruyordu."

"Gerçekten mi?"

"Tabi kızım. Her yerde seni aradı. Kendi söylemedi ama tavrından anladık biz. Senin böyle düşündüğünü öğrenince çok üzülecek."

"Of ya ben hiç ciddiye alcağını düşünmemiştim."

Dediğim şeyle beraber kocaman bir kahkaha attı. Komik olan ne vardı ki?

"Bir şey söyleyeyim mi? Sen çok safsın."

Biraz sonra kafama sert bir darbe yemiş gibi oldum. Aklım başıma geldi. O an benimle dalga geçtiğini anlamıştım.

Omzuna sert bir yumruk geçirdim. Gözlerini kocaman açarak şokla bana baktı. "Yuh kızım bu ne kuvvet? Morarttın resmen."

"Sen varya şerefsizin tekisin Metehan. Gerizekalı, mal. Oynayacak kız mı bulamadın aptal?!" Hızlı hızlı yürümeye başladım. O salak da peşimden geliyordu.

"Kardelen tamam özür dilerim. Ne yapayım ama put gibisin belki biraz açılırsın dedim. Kötü mü ettim?"

"Çok iyi ettin afferin sana. Defol ya! Gelme peşimden daha fazla sinirleniyorum."