Away

•6• Θα το συνηθισεις 🔥

Στο προηγούμενο επεισόδιο:

<<Δεν θα την φας την τηγανιτα σου;>> Ρωτάει δείχνοντας το μισογεμάτο πιάτο μου.

<<Να την βάλεις στον κωλο σου, βλαμμενε>> φωνάζω ενώ πηγαίνω προς το δωμάτιο του.

<<Πρόσεχε τη γλώσσα σου Στεφ>>

Στο σημερινό επεισοδιο:

Σε σκέφτομαι συνέχεια...

<<ΟΡΙΣΤΕ;>> σταματάω απότομα και γυρίζω να τον κοιτάξω σαστισμένη.

<<Τι έγινε πάλι; Δεν μπορώ να φάω ήσυχος...>> Μονολογεί και σκουπίζει το στόμα του με μια πετσέτα.

<<Από πού ξέρεις το... το όνομα μου;>> προχωράω προς το μέρος του αργά και σταθερά.

Οκευ, αυτό γιατί μου θύμισε το Scream?

Θα μπορούσε ξεκάθαρα ο τυπάς να φορέσει την μάσκα και να τριγυρνάει με ένα μαχαίρι καρφώνοντας το σε όποιον βρει.

Παναγία μου. Κι αν είναι κανένας ψυχοπαθής δολοφόνος και ειμαι το επόμενο του θύμα; Για αυτό ξέρει το όνομα μου...

Ή απλώς είμαι μια τρελή που τόση ώρα σκέφτεται βλακείες κοιτώντας τον περίεργα χωρίς να λέει τίποτα.

<<Θα σταματήσεις να με κοιτάς με αυτό το ύφος; Φρικαρω>> κουνάει τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπο μου και κάνω βήματα πίσω.

Πότε έφτασε μπροστά μου;

<<Π-πρεπει να φ-φυγω...>> λέω σιγανα και εκείνος γλύφει τα χείλη του.

<<Αναρωτιεσαι που ξέρω τι όνομα σου, χμ;>> ρωτάει και κουνάω το κεφάλι μου.

<<Ξες κάτι; Δεν με νοιάζει. Εγώ φεύγω από εδώ>> πάω να γυρίσω αλλά τα δυνατά του χέρια πιάνουν τα δικά μου.

Ει φίλε. Προσωπικός χωρος ξέρεις...

<<Άσε με>>

<<Η φίλη σου μου το είπε...>>

<<...δεν με νοιάζει>>

<<...και κοίτα σύμπτωση, το όνομα σου έχει το ίδιο όνομα με μια γκόμενα που πήδηξα προχθές...>> τα χέρια του αφήνουν τα δικά μου και κατευθύνονται προς τα κάτω. <<...νομίζω πως της αρεσε πολύ αυτό>> το ένα του χέρι μπαίνει μέσα από την φίρμα που φοράω και γουρλωνω τα μάτια μου. <<...και αυτό>> τι χέρι του κατευθύνεται προς το ευαίσθητο σημείο μου κάνοντας με αναστεναξω παρά τη θέληση μου. <<ΚΑΙ αυτό>> με μια απότομη κίνηση κάνει στην άκρη το σλιπακι μου και αρχίζει να με χαϊδεύει.

<<Τ-τι κάνεις;>> Καταφέρνω να πω με τα χίλια ζόρια.

Θεέ μου, γιατί αισθάνομαι... ααχ τόσο καλά;

<<Σαρεσει, Στεφ;>> ψιθυρίζει αισθησιακά στο λαιμό μου και κουνάω το κεφάλι μου. Αισθάνομαι ότι θα πέσω κάτω καθώς δεν στηρίζομαι πουθενά αλλά το άλλο του χέρι με πιάνει σφιχτά από τη μεση. <<Είσαι τόσο καυτή έτσι Στεφ>> τα χείλη του βρίσκουν τον λαιμό μου και γέρνω περισσοτερο από την άλλη πλευρά αφήνοντας του ελεύθερο χωρο.

<<Τζέιμς...>>

Ειλικρινά δεν έχω ιδέα γιατί βρίσκομαι αυτή τη στιγμή εδώ, ενώ αυτός ο φαινομενικά άγνωστος για μένα με... Γκχμ γκχμ...

<<Θέλω τόσο πολύ να σε γαμησω>> μουρμουριζει και ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο του.

Και εγώ θέλω τόσο πολύ να τελειώσω...

Χριστέ μου, τι λεω...

<<Σαρεσει ε; Σαρεσει να σε χαϊδεύω; Είσαι τόσο μα τόσο υγρή, μωρό μου>> τα λόγια του είναι αυτά που τελικά με οδηγούν στην κορύφωση κάνοντας με να φωνάξω δυνατά το όνομα του και να πέσω ολόκληρη πάνω στο υπέροχο του σωμα.

<<Γιατί το... το ε-εκανες αυτό;>> ρωτάω ξεψυχισμενα και εκείνος βγάζει το χέρι του από τη φόρμα μου.

Σηκώνοντας το πρόσωπο μου με το άλλο του χέρι, βάσει τα δάχτυλα του στο στόμα του γλύφοντας τα κάνοντας με να πάρω φωτιά.

<<Θα το συνηθίσεις αυτό...>>

<<Τ-τι;>>

Δεν εννοεί ότι...

<<Πάνε ντύσου, μπέμπα>> μου κλείνει το μάτι και γυρνάει στην κουζίνα άνετος.

Θεέ μου, αυτός είναι ανώμαλος.

Αλλά γιατί μου αρέσει;

Δεν έπρεπε να το δεχτώ.

~~~

Τι δεν έπρεπε να δεχτεί η Στεφ λοιπόν;

Λίγο βρώμικη σκηνή αλλά έρχονται ακόμη χειρότερες😏😏

Ελπίζω να σας αρεσε...

2ο account στο wattpad: Riaa_ztk

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️