Medyada:Ateş
Bölüm Şarkısı: Little Mix -DNA
__________________________Periden:
Böyle birşeyi kimin yazabileceğiyle ilgili hiçbir fikrim yoktu. Aslında vardı ama kabul etmek istemediğim bir nedendi.
Aklıma sadece Umut geliyordu. Ateşi öldüren kuzeni. Ama onun olması imkansızdı. O Türkiye'de bile değildi.
Can'ın bana seslendiğini duyunca silkinip ona baktım. Bana endişeyle bakıyordu. Oturduğum koltuğun önünde diz çöküp ellerimi avucunun içine aldı. Bende gözlerimi yerdeki halının deseninden çekmiyordum.
-Peri bana bakarmısın güzelim?
Kafamı olumsuz anlamda sallayıp çoktan gözlerime hücum etmiş olan gözyaşlarımı geriye gönderdim. Ağlamamalıyım. Ağlamıyacağım. Tabiki ağlamıyacağım. Ama çok zordu.
Can elimi hafifçe okşayınca istemeyerek bakışlarını yerdeki halıdan alıp Can'a yönelttim. O da bana bakıyordu. Gözlerimi ellerimize diktim.
-Peri, sen benden bir şey saklıyorsun.
Kafamı olumsuz anlamda iki tarafa sallarken bir damla yaş yanaklarıma süzülmüştü bile. Hadi ama ya. Şimdi olmaz.
Can elini kaldırıp gözyaşını sildikten sonra avucumun içini öptü. Bu hareketiyle ağlamalarım artmıştı. O ise bana sarılmakla yetinmişti.
-Perim. Hadi anlat. Bak sen ne yapmış olursan ol yada bana ne dersen de sana olan aşkım hiç değişmiyecek. Bunu unutma tamam mı meleğim?
Hıçkırıklarımın arasında kafamı salladım. O da kafasını sallayıp saçlarımı öptü.
-Şimdi anlatmak istiyorsan anlat tamam mı Perim?
Kafamı iki yana salladım ama anlatmicaktım. Karşısına geçip Ateşi falan açık açık söylemek kolay değildi. Hemde hiç.
Can önümden kalkıp koltuğa oturunca gözlerim ona kaydı. Kaşları çatık bir halde telefonuna bakıyordu. Bende televizyonu açıp karıştırmaya başladım.
Sıkıcı diziler, haberler, şarkı kanalları. Hiçbirşey yoktu. Yarışma programı istiyordum ama yoktu.
Televizyonu kapatıp telefonuma girdim. Uzun bir süre ikimizde konuşmadan öylece durduk. Aramızdaki sessizliği bozan onun çalan telefonuydu.
-Alo?
- .....
-Neden?
- .....
-Yine kim ya?
- .....
-Tamam geliyorum. 10 dakikaya ordayım.Telefonu kapatınca ona baktım. Ceketini almış gitmeye hazırlanıyordu.
-Nereye Can?
-Aşkım arkadaşım hastaneye kaldırılmış. Benim hastaneye gitmem gerekiyor.
-Tamam beni evime bırakır mısın?
-Sen burada kal ben gelene kadar. Bugünlük kal burda. Olur mu?
-Ama... Neyse tamam. Görüşürüz.Bana sarılıp evden çıktı. Bende evde gezmeye başladım. Saat öğlen 5 olmuştu.
Mutfağa girip buzdolabını açtım. Makarna çıkartıp sıcak suya koydum. Pişirmeye başladım.
Makarna pişince tabağa koydum ve yemeye başladım. Aklım Ateşteydi. Benim yakışıklı sevgilimdeydi.
Telefondan beraber çekildiğimiz bir fotoğrafı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM PERİSİ
RomansaBir insan sevdiği için herşeyi yapabilir mi? Herşeyi mi? Bir insan neden hep ölünce kıymete biner? Peki ya insan sevdiği için intikam alır mı? Karanlıktan? İnsanlardan? Herşeyden? İntikam alınca herşeyin bittiğini sanar ya insan. Aslında herşey ye...