BİR VAMPİRİN GÜNLÜĞÜ

Bu Evi Hiç Sevmedim

Artık yola çıkmıştık ve ben göz yaşlarıma hakim olamıyordum.Lucy'i ve Tom'u çok özliycem.Arabanın arka camından bakıyorum da git gide uzaklaşıyorduk yaşadığım yerden.10 dk falan sonra ağlamam kesildi.Uzaklaştıkça anılarım geldi gözümün önüne.Yine ağlamaya başlamıştım.Annem uzanmamı söyledi bunun benim için iyi olacağını düşünerek arka koltuğa uzandım.Uyuyup kalmışım.Gözlerimi açtığımda annemler arabada yoktu.Doğruldum camdan dışarı baktım.Annemler arabanın önünde bir adamla konuşuyorlardı.Bende dışarı çıktım ve yanlarına gittim.annem

-Gel Elsa.İşte burası yeni evimiz.

-Ciddi misin ben burayı bir eve benzetemedim de.

Annem kolumu cimcirdi ve sessizce kulağıma fısıldayarak adamın evin sahibi olduğunu söyledi.Lafa girdi hemen annem.

-Biz çok beğendik evi alıyoruz.

-Ne!Hayır almıyoruz iyi günler.

-Alıyoruz beyefendi.

-Hayır almıyoruz.

-Alıyoruz.

-Almıyoruz.

Sonunda ev sahibi sinirlendi ve

-Alıyo musunuz almıyo musunuz!Bi karar verin yahu!Eve de girmeyin.Naparsanız yapın.Yarın bana kararınızı açıklarsınız.

-Güle güle

Diye el salladım adamın arkasından.Annem ve babam bana kızgın gözlerle bakıyorlardı.

-Ne?

-Ne demek ne Elsa!Herşeyi mahvettin şimdi nerde kalıcaz?

-Eski evimizde.

-Saçmalama lütfen oraya gidemeyiz.

-Ben orayı istiyorum ama hem nedenmiş o?

-Sonra konuşuruz.

-Niye şimdi değil de sonra konuşuruz?

-Elsa zaten sana sinirliyiz bence şansını zorlama.

-Aman ya ben gidiyourm ''evimize''

-Elsa hiçbir yere gitmiyosun.

-Neden?

-Yarın olsun hatta sen öyle demeseydin şu an evimizde oturup sana nedenini söylüyo olurduk.

-Yine suçlu ben oldum yani?

-Bak hala ne diyo ya!Kapa çeneni artık.Sokakta kaldık zaten sayende.

-Lisalarda kalırız.

-Peki madem.

Yeniden yola koyulduk ve yaklaşık yarım saat sonra vardık.Onlar bi apartman da yaşıyorlardı ve ben zillerini bilmiyordum.Bu yüzden sırayla tüm zillere basmaya başladım.Annem ve babam şaşkın gözlerle bana bakıyorlardı.Bastığım zillerin ardından sırayla sesler çıkmaya başladı.Apartmandan ''kim o''sesleri geldi,bütün dairelerden.Ben kendimi gülmemek için zor tutuyordum,ve sonunda tutamadım.Gülmemi duymuş olacaklar ki hepsi aşağı indiler.

-Ne basıyosun bizim zillere?

-Bizde gidiyorduk zaten..

Üçümüz birden koşmaya başladık sanırım bu geceyi arabada geçiricektik.Babam arabayı açtı

-Hadi bakalım bugün arabada sabahlıyoruz.

Tahminlerim doğru çıkmıştı.Nihayet sabah oldu.Ben uyandığımda babam annemle kendisine bişeyler almış yiyiyorlardı.Babam gözlerimi açtığımı görünce benim pizzamı da verdi.

-Mozarella peyniri var mı?

-Kusura bakma hanımefendi yok.

Hepimiz pizzalarımızı bitirdikten sonra yeniden beğenmediğim evin yolunu tuttuk.Geldiğimizde adam ordaydı.Babam dışarı çıkınca adam konuşmaya başladı.

-Umarım kararınızı vermişsinizdir.

-Verdik ve alıyoruz.

-Emin misiniz?Geçen sefer ki gibi olmasın?

-Yok yok alıyoruz.

Babam adama parayı verdi ve el sıkıştılar.Bizde evin içine girdik.Ben duvarlara vurdum.

-Köpük mü bu duvar ya?

-Hayır.Bence ev gayet güzel.

-Hıııııı.Eminim öyledir sağlam bile değil sinirli hallerimizi düşünsenize bir iki yumruğa yıkılır burası.

-Eski ev çok mu sağlamdı?

-Bununla kıyaslarsak baya sağlamdı.

-Alışırsın.

-Hiç sanmıyorum.Bu ev berbat.

-Hadi amaaa o kadar kötü değil.

-Hayır çok kötü bu evi hiç sevmedim sevmiycemde.

Biz konuşurken kapı çaldı.Annem kapıya baktı.

-Ben komşunuzum.

dedi bi kadın elinde de kek.Bakalım daha kimler gelicek.....