BİR VAMPİRİN GÜNLÜĞÜ

Eski Fotoğraflar

angelina

-Boşandınız mı?

babam

-Sana ne bundan?

-Micheal,ne zaman benden bu kadar soğudun?Daha bikaç saat önce beni savunuyodun!

-O, o zaman da kaldı.

-Hayır kalmamalı.

-Senin amacın ne?Bizi ayırmak mı!

-Tabii ki de hayır da sadece bu kadar çabuk kararının değişmesine şaşırdım.

-Kararımın değiştiğini nerden biliyosun?

-Yani boşandınız mı?

-Evet.

-Biliyodum.O zaman nerde kalıcaksın,şey yani boşandınız ya orda kalamazsın artık.Benim evim müsait.

-Ben bi arkadaşımda kalırım.

-Emin misin?

-Sana ne ya bundan?

-Bana ne tabii ki de-

-Kendin söyledin işte.

-Micheaaa!

-Ne Micheal ne?

-O evde kalmıycaksın deme?

-Sa-na-ne!

Ben Lucy'e gitmek istediğimi söyledim,o da onayladı.Annemin kulağına eve gideceğimizi fısıldadım,tamam dedi.

Lucy'le dışarı çıktık ve bir taksi çevirip eve gittik.Anahtarlar duvardaki saksının içindeydi.Aldım ve içeri girdik.Ben kapıyı kapattım ve tam oturacakken kapı çaldı.Açtım,Jacob'du.

Sarıldık,sonra biz Lucy'le koltuğa oturduk,Jacob'da benim oturduğum tarafın kol konucak kısmına oturdu.Jacob

-Siz nerdeydiniz?Sabah erkenden çıkmıştınız.

-Mahkemedeydik.

-Mahkeme mi?

-Annemle babam için gittik.

-Boşandılar mı peki?

-Babam son anda kararını değiştirdi.

-Nasıl yani?

-Şöyle;önce ayrılmak istiyoruz,anlaşamıyoruz filan dedi.Ama sonra Lucy sayesinde boşanmak istemiyorum dedi.

-Lucy naptı ki?

-Ya işte Austin geldi.O benim tarafımda filan bişeyler dedi.Sonra Lucy bizi seçti,onlar benim ailem biz ayrılamayız filan diyince anladı herhalde ayrılmamaları gerektiğini.

-Senin adına sevindim.

-Sağol.

-Sana küçüklüğümü göstereyim mi?

-Çok isterim.

yukarı çıktım ve albümümü bulmaya çalıştım.Dolaba,çekmecelere baktım ama yoktu.Sonra annemlerin odasına gittim,oradaki dolaotaydı.Albümü alıp aşağı indim.

Jacob'un yanına oturdum ve göstermeye başladım.

-Bak burda yeni doğmuşum.Burda da denizdeyim.Bak bu ilk elbisem.Bu da Lucy'le bizim eski evin bahçesinde hortumla su savaşı yaparken...

Son sayfayı çevirince benim arkamda takım elbiseli bir adam vardı.Bu fotoğrafı daha önce görmemiştim.Kim ki bu adam?

Ben düşünürken annem ve babam geldiler.Fotoğrafı hemen onlara gösterdim.Birbirlerine baktılar.Kesin biliyorlar.

O anda Jacob 

-Ben bu adamı tanıyorum.

-Nerden?

-Hani kaçarken sana çarpmıştım ya,işte o arkamdan koşan adam.

-Senden ne istiyo peki?

annem araya girdi

-Niye olduğunu biliyo musun?

-Ailen yüzünden diyip duruyodu.

-Siz bittiniz.

-Anne korkutma beni.

-Aslında sen değilde özellikle Jacob.

-Rai Hanım noluyo?

-O adam,Morby.

ben

-O ne ya!

-Vampir avcısı.

-Ne! Jacob'u yakalarsa napar?

-Elsa manyak mısın?Avcı dedim,öldürür.

-Ama bi dakka o Jacob'un peşinden koşarken Jacob vampir değildi ki.

-Ya da biz bilmiyoduk.

-O zaman Jacob Hash mı?

-Sanırım.

Jacob hızla dışarı çıktı.Arkasından gidicektim ki annem

-Bırak,biraz yalnız kalsın.

-Tamam.

camdan Jacob'a bakıyordum.Elleri saçlarında,başını eğmiş,oturuyordu.Sonra Jacob'un karşısına takım elbiseli bir adam geçti.Jacob'a mine çiçeği fırlattı ve onu sürüklemeye başladı.

-Anneeee!Jacob'u kaçırıyolar.O adam.

hemen dışarı çıktık.Ama Jacob ortalıklarda yoktu.

-Gitti anne,onu nerden bulucaz?

-Bi daha hiç bulamayabiliriz.

başımı annemin göğsüne yaslamış ağlıyordum...