Mahkeme

231 6 0
                                    

-Senin iyiliğini düşünüyorum Lucy.

-Ben kendi iyiliğimi düşünürüm sen kendini yorma.

-Lucyyy,böyle yapma.

-Ben Jacob'la sana engel oluyo muyum?

-Olmuyosun ama-

-O zaman sende bana olma.

Lucy içeri geçti,bende onun arkasından.Yanına oturdum,biraz kaydı;sonra yine yaklaştım,o yine kaydı.Tam düşecekti ki merdivenlerden annem indi.Ben hemen onun yanına gittim ve sarıldım.

-Anne özür dilerim.

-Önemli değil Elsa,zaten öğrenicekti,nasıl olsa büyünün etkisi geçmişti;senden öğrenmesi iyi oldu.

-Emin misin,ben kendimi çok suçlu hissediyorum.

-Hissetme.Hepsi benim hatam.Bunu yapmamalıydım.Ailemizi ben parçaladım.

-Sen de böyle düşünme lütfen.

-Düşünmek zorundayım çünkü tek sorumlusu benim.

biz konuşurken içeri babam girdi.Annem hemen yanına gitti ve sarılmaya çalıştı,ama babam ona engel oldu.

-Buraya keyfimden gelmedim.Evlilik cüzdanımızı alıcam.

-Ne demek bu?

-Boşanıyoruz demek.

-Biz ayrılamayız Micheal.

-Hayır ayrılabiliriz.

-Ben bu kadar acımasız biriyle evli kalamam.

-Micheal lütfen böyle söyleme.

-Söylenmesi gereken bu ama!Hazırlan,hemen şimdi gidiyoruz.

-Hiç bi yere gelmiyorum.

-Geliyosun dedim.

anlaşılan kavga uzıycaktı,hemen aralarına girdim.

-Baba ne boşanması ya?

-Bildiğin boşanma işte.

-Peki hakim sormıycak mı,niye ayrıldınız diye,sen ne diyceksin:Karım yıllar önce bi kurdu bizim eve hapsetmiş,bu yüzden ayrılmak istiyorum.  mu diyceksin?

-Tabii ki hayır.Anlaşamıyoruz diycem.Sende öyle diyceksin Rai.

-Tamam.

babam dışarı çıktı.Annem de koltuğa oturup kendi kendine konuşmaya başladı.

-Biz ayrılamayız,ayrılamayız ki biz.

-Evet annecim ayrılamazsınız.

-Nasıl olcak o?

-Mahkemede sorun çıkarırım,bişeyler yaparım işte.Hadi gel babamı daha fazla bekletmiyelim.

Lucy,annem ve ben dışarı çıktık.Hepimiz arabaya bindik.Babam arabayı çok sinirli kullanıyordu.Onu bu halindeyken Formula 1 yarışlarına soksak kazanırdı.Ama ben, maceraya hiç ihtiyacımız olmadığı için babamı uyardım.

-Baba,sence de biraz hızlı gitmiyo musun?

-Umrumda değil.

-Yalnız şehir içindeyiz.

-Yemişim şehir içini!

daha fazla uzatmadım.Zaten gelmiştik,hepimiz arabadan indik ve merdivenleri çıkmaya başladık.Lucy arkada kalmıştı,ve telefonla bişeyler yapıyordu.Yanına gittim

-Gelmiyo musun?

- Birisini arıycam yetişirim ben size gidin siz.

Babam arkamızdan seslendi

BİR VAMPİRİN GÜNLÜĞÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin