Kapıdaki kadın.
-Merhaba ben Linda siz de yeni komşularımız olmalısınız.
-Evet biz buraya yeni taşındık.
-Alın size kek yaptım.Daha mutfağı kurmamışsınızdır,karnınız acıkmıştır elbet.
-Teşekkürler çok incesiniz.
-Rica ederim neyse siz bunu yiyin çok işleriniz vardır şimdi ben sizi tutmıyım.
-İyi günler.
dedi annem ve kadın gitti.Aslında bu kadın düşündüğüm kadar kötü değildi.Hatta hiç kötü değildi,bu kadını sevmiştim.30-35 yaşlarındaydı.Saçları açık kahverengi tonlarında güzel bir kadındı.Daha sonra bizde keki yemeye başladık,kek muhteşemdi.Annem
-Hadi bakalım markete
-Hadi baba.
-Pardon.
-Ne pardon,siz varken ben mi gidicektim?
-Acaba sen varken biz mi gidicektik?
-Evet.
-Saçmalama Elsa git şu markete sinirimizi bozma.
-Öff ya tamam,hem nerde bilmiyorum.
-Sanki istesen bulamazsın.
-Tamam ne alcam?
-Spagetti yapıcam biraz sos al.İstersen bi kağıt al eline çünkü çok eksiğimiz var.Pirinç,tuz,şeker,su,yağ,meyve suyu,un kakao....
kağıdın altına bir defter koyup yazdım.Bitirince kağıdı defterin arasına koyup çıktım.
Sokağı dönmemle düşmem bir oldu.Defterim ve içindeki kağıt savrulmuşlardı.Daha sonra koşarak bana çarpan çocuk(benim yaşlarımda yakışıklı bir genç) elini uzattı,o kadar yakışıklıydı ki elimi verdim.o
-İyi misin?
-Evet iyiyim gerçi düşmesem daha iyi olacaktı ama.
-Üzgünüm.
-Sen birisinden mi kaçıyordun?
-A-aslında evet.
-Peki kimden?
-Şu bana doğru koşan adamlardan
dedi,bana defterimi ve kağıdımı hızla verip koşarak uzaklaşmaya başladı.Bende yoluma devam ettim.10-15 dk sonra marketi buldum,içeri girdim ki yine rafları dönmemle düşmem bir oldu.Yine aynı çocuktu.
-Yine mi sen?
-Ben çok üzgünüm gerçekten.
-Kaldırsana bakma öyle.
-Doğru.
yine elini uzattı ve ben yine tuttum.
-Yine mi kaçıyorsun?
-Evet.
dedi ve yeniden koşmaya başladı.Bende alışverişe davam ettim.Hepsi dolu dolu 4-5 poşete sığmıştı.Gerçi benim için ağır değildi ama insanlar şüphelenmesinler diye ağırmış gibi hareketler yapıyordum.Poşetleri yeniden elime aldım ve tabii ki yine ''bir nedenle''benle birlikte yere düştüler.
-Yine mi sen ya?
diye seslendim,aslında arkamdaydı ama ben kim olduğunu tahmin etmiştim.
-Evet yine ben üzgünüm.
-Ne bakıyosun kaldırsana.
önüme geçip elini uzattı ve bende tutunca kaldırdı.ben
-Bu son olsun.
-Bence de.
diyip gidicekti ki arkasına dönüp
-İstersen poşetleri taşıyım ağır gelmiştir sana.
-Yaa ne iyi olur valla.
poşetleri aldı ve yürümeye başladı.Bende arkasından yürüyordum çünkü ona yetişemiyordum.Aslında yetişirdim ama insanların arasında olmaz.
-Biraz yavaş yürüsene.
-Kusura bakma hanfendi benimle aynı hizaya gelmen için anca koluma girersin.
-Yok canım kalsın ben böyle iyiyim.
bir süre sessizlikten sonra ilk o bişeyler söyledi
-Senin evin nerde?
-Birkaç sokak ilerde.
-Senin?
-Kapı komşunuzum yan villa.
-Ne!Ciddi misin?
-Evet.
-Yalnız mı yaşıyosun?
-Evet.
-Niye ailen nerde?
uzun bir süre sessizlik oldu.
-Öldüler.
-Üzgünüm ben bilmiyodum.
-Önemli değil.
gözünden bir damla yaş süzüldü.Napmıştım ben böyle?Salaksın Elsa.
o
-Şurası mı?
-Evet.
O zaman benden bu kadar görüşürüz.
-Kapı komşumuz olduğuna göre zaten bundan sonra çok görüşücez.
-Bence de.
dedi ve ben kapıyı çaldım.Annem açtı.
-Hadi onları mutfağa koy.
-Tamam.
koyduktan sonra biraz tv izledik ve zaten hava kararmıştı.
-Ben odama çıkıyorum,yukarda değil mi?
-Yukarda yukarda sağa dön ikinci oda.
-Büyük mü?
-Evet gir bak.
vampir hızıyla yukarı çıktım ve odama baktım,gerçekten büyüktü.Annemler ben markete gidince biraz yerleştirme yapmış olacaklar ki yatağım ve masam burdaydı.Sonra annemler bana seslenerek yatacaklarını söyledi.Ve yarım saat sonra hepimiz yattık.Annemler hemen uyumuş olacaklar ki hafif hafif horluyorlardı.Bende yatakta uykumun gelmesi için döndüm durdum ama yoktu.Sonunda aşağı indim ve dolaptan suyu çıkarıp bardağa dökmeye başladım tam içecekken bardakta benle bir düştü ve kırıldı.bir ses
-Çok üzgünüm.
ben bu sesi tanıyordum
-Yine mi sen
deyip arkamı döndüm.
-Yine ben.
-Napıyosun burda sen hırsızsın.
babama bağırdım
-Babaaaa evde hırsız vaaaaaar.
-Bu sefer kimden kaçıyorsun?Yine o adamlardan mı?
babam aşağı inmeye başladı o da
-Bu sefer babandan.
deyip evden koşarak çıktı.babam
-Tatlım sen iyi misin?
-Evet.
-Nerde o?
-Kim nerde?
-Hırsız var dedin ya.
-Ha o mu kediymiş ben sesler duyunca hırsrz sandım o kadar.
-Emin misin?
-Evet eminim.
cama baktım o bana camdan gülümseyerek bakıyordu bende ona...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR VAMPİRİN GÜNLÜĞÜ
WampiryElsa adında vampir bir kız.ve yıllarca oturduğu evden taşınmak zorunda kalıyor.yeni bir ev yeni okul yeni arkadaşlar ve yeni bir hayat. hayatındaki yeni şeylere alışmak ve sırrını saklamak onun için çok zor olucak.