Yaralı Serçe

35.bölüm

Bazin sesler duymuştu ama hiç ihtimal vermemişti. Seçtiği hediyesi alıp çıktığında kalabalığa doğru ilerledi.
Halime'nin dövünerek ağladığını görünce birşeylerin ters gittiğini anlamıştı.
Koşarak ilerlemişti kalabalığı geçip baktığında boylu boyunca yatan Hafsa'yı görünce elleriyle ağzını tuttu.
"Neler oluyor burada."
Avşin dönüp ters bakmıştı ona.
"Şimdi değil sonra Bazin sonra."
Öfkeyle bunları söylemişti.
Kısa süre sonra gelen Ambulans'la hastaneye kaldırılmıştı.

Hastane koridorunda bekleyen Avşin Ciwan'ı aramıştı.
"Efendim canım."
"Abi çok kötü birşey oldu hastanedeyiz lütfen hemen gel yengem ameliyatta."
"Ne hastanesi ne oldu."
"Abi lütfen soru sorma gel."
"Hangi hastane"
"Yengemin çalıştığı"
Ciwan deliye dönmüştü.
Arabayı sürerken eliyle direksiyona vuruyordu, değer yandan dua ediyordu.
Allahım lütfen alma onu benden. Bunca zaman sonra bulduğum mutluluğu çok görme.

Ciwan kısa süre sonra hastaneye vardığında.
Avşin koşarak sarılmıştı ona.
"Abi yengem vuruldu."
"Sakin ol nasıl oldu anlat kim vurdu?"
"Abi biz alıveriş yapıyorduk yengemle bir mağazaya girdik çıktığımız sırada kolumdan tutup zorla götürmeye çalıştılar yengen bırakmadı direndi.
Adamlardan biri silahını çıkarttı. Bizi korumaları için gönderdiğin adamları biz eşyaları bırakmaları için arabaya göndermiştik onların geldiğini görünce silah ateşledi!."
"Tamam sakin ol iyi olacak o bizi bırakıp gitmez çok güçlü! Bunu atlatacak."

Ciwan'a sarıldığı sırada Bazin'i gördü "O biliyor"
"Kim neyi biliyor"
"Bazin bizimle gelmek için anneme ısrar etti hem olay sırasında yanımızda bile değildi."
Koşup sertçe itmişti Bazin'i "Bunu içindi değil mi bir haftadır sakinliğin iyilik perisi gibi dolanmam.
Senin hiç merhametin yok mu?"
"Bazin bu olanların seninle ilgisi nedir hemen açıklama istiyorum hemen!"

"Bilmiyorum"
"ne demek bilmiyorum"
"Ciwan olanların benimle ilgisi yok haberim yoktu bende en az sizin kadar şaşırdım!"
"Ya abi ne zaman doğru söyledi bugün söylesin. Neredeydi o zaman niye bizimle değildi."
"Neredeydin Bazin?"
"Bir elbiseye bakıyordum düğün yakın olduğu için."
"Ya yalan söylüyor madem doğru niye sesin titriyor?"
"Avşin bilmiyorum haberim yok neden inanmıyorsun?"
"Neden inanayım ki sana öz kardeşine iftira atan sen değil miydin?"
"Avşin bunun konumuzla ilgisi yok Hafsa kendine gelsin önce herşey anlaşılır zaten."
Kısa süre sonra Baran ve Elif de gelmişlerdi.
"Amca oğlu neler oldu böyle önce Elif şimdi Hafsa kim neden uğraşıyor bizimle?"
"Bunu yapanlar Elif'i vuranlar değil bunu babamdan başkası yaptırmamıştır!"
"Bu kadar ileri gideceği hiç aklıma gelmemişti."
"Hesaplarında bunun olmadığına eminim. Avşin'i kaçırmak istediklerinden Hafsa bırakmamış bu yüzden bu halde!"
"Amcam çok ileri gitmeye başladı korkarım sonunda kendi zarar görecek."
"Bilmiyorum Baran şuan tek bildiğim canımın yandığı içeride durumu nasıl bilmiyorum bile!"
"Korkma birşey olmayacak inşallah."

Herkes çaresizce içeriden gelecek haberi bekliyordu.
Bir süre sonra ameliyat bitti ve doktorlar dışarı çıktı.
"Durumu nasıl."
"İyi korkmayın hayati tehlikesi bulunmuyor. Ama"
"Ne ama bir sorun mu var?"
"Kurşun karnına isabet etmiş aşırı kanama sonucu rahiminde zedelenme söz konusu."
"Açık konuşun lütfen"
"Çok üzgünüm çocuk sahibi olması neredeyse imkansız."
"Ne demek imkansız birşeyler yapamaz mısınız?"
"Bakın biz elimizden geleni yaptık gerisi takdiri illahi."

Ciwan'ın gözleri dolup taşıyordu buğazı düğümlenmişti bunu ona nasıl söyleyecekti. Sevdiği kadına asla anne olamayacağını! Bunu onun gözlerine bakarak nasıl söyleyecekti.
Omuzunda ki yükün ağırlığını bir nebze hafifletmek için annesi hemen oğlunun yanına gelip teselli vermeye çalışmıştı.
"Oğlum olmazı olduran Allah var neden bu kadar dert eyledin kendine. Güçlü olmalısın oğlum güçlü ol ki sırtını sana yaslasın hep yanında ol herşeyi zaman gösterecek."
"Annesiz büyümüş ve tek hayalî anne olmak isteyen karıma bunu nasıl söylerim anne."
Ciwan başını annesinin omuzlarına bırakmıştı. Onun bu çaresiz hali herkesi oldukça üzmüştü.