YANIK CENNET

TANITIM

YANIK CENNET

Sözcüklerden kopan tek fırtına bendim.
Bunu bilen ve gören tek kişi yine bendim.
Yanık Cennet...
Kokusu Yanık...
Kendisi Yanık...
Ruhunun çıkardığı sessiz vaveylasında boğulan o kız bendim.
Hepsi Bendim.
Yanık Cennet Bendim.
Gerçekler, 
Bir kıymık gibi tenime batıyor ve ruhumda kapanması güç yaralar açıyordu.
İzi geçmiyordu.
Sızısı hiç dinmiyordu.
Feverandı ruhum.
Aklımdaki tilkiler kuyruklarını bogazıma salmıştı.
Vaveylalar,
İçimde olan şeylerden sadece biriydi.
İçimde, hala yanan bir şeyler vardı.
Sessizdim...
Yorgundum...
Bıkmıştım...
Tükeniyordum... Günden güne tükeniyordum.
Kimse farkında degildi içimdeki kasırganın.
Tepkisizdim.
İçim cayır cayır yanarken, ben sadece sessizdim.
Herşeye rağmen dik durmaya çabalıyordum.
Lakin omuzlarım bir türlü dik durmuyor,
Ve bana ihanet ediyordu..
Fakat ben herşeye rağmen içimdeki kız çocuğunu saklıyor ve tüm yaşananlardan uzak tutmaya çalışıyordum.
Çünkü o yaşadığı şeyleri unutmazdı.
Tıpkı yaşadığı zorlukları unutmadığı gibi...
Unutmazdı.
Ve o bütün yalancıların sonu olacaktı.
O kız çocuğu, bütün yaralarına kendi nefesini üflemişti.
Acı çekmişti.
Canı yanmıştı.
Ama inanıyordu,  zamanının gelmesini bekliyordu.
Sessizce bekliyordu.
Gün gelecek kader onun da yüzüne gülecekti.
Gün gelecek karşısına bir adam çıkacaktı ve o kız çocuğunun bütün yaralarına kendi nefesini bahşedecekti.

Yazım yanlışlarım varsa affola♥
Lütfen düşüncelerinizi belirtin.
İlk hikayem ve nasıl oldugunu merak ediyorum.
O güzel yorumlarinizi eksik etmeyin lütfen.
İyi geceler♥♥♥