YANIK CENNET

4.Bölüm Merhem ve İlaç

Yazarın Ağzından

Gidiyordu genç kız. Bu yaşadıkları ona çok fazla gelmeye başlamıştı. Genç adamın yaptigi şeyleri düşündükce sinirleniyor  ve dudaklarını siliyordu. Kanatırcasına.

     Sonunda zihnindeki bütün sesleri susturdu ve valizini de  alarak çıktı odadan. Gidecekti, ona göre en doğru karar buydu.

  Genç adam ise hala yıkılmış benliğiyle olduğu yerde duruyodu. Sanki dünya durmuştu.Genç kız merdivenlerde göründüğü zaman bütün bakışlar ona yönelmişti.
  Herkes sert bir tepki bekliyordu. Lakin bu kadarı kimsenin aklında yoktu.
     Mizgin, çok sevdiği arkadaşının yanına gidip kalmasını istemişti, fakat o da biliyordu ki Alçin verdiği karardan asla vazgeçmezdi.

Sadece Mizginle vedalaşan genç kız çağırdığı taksiye binerek havaalanına doğru yol aldı.

  Baran'ın Ağzından

     Gidiyordu işte. Kalbimi de alıp gidiyordu. Hatta belkide çoktan binmişti uçagına.
Canım acıyordu.
Sanki... Kalbimde bir delik vardı ve tam kapanacakken oraya bir kuş konuyor, yuva yapıyor ve ilk fırtınada yuvasını terk ediyordu. İşte böyle canım yanıyor be.
Ben onun canının acımasından korkarken o benim canımı da alıp gitmişti Bana ise sadece yaşlı gözler ve yoğun bir aci kalmıştı.

     Alçin'in Ağzından
      

       Mizginle vedalaşıp taksiye bindim ve havaalanına doğru yol aldik.
15 dk. sonra elimde valizimle rahat koltuğuma  oturmuş ve camdan dışarıyı izliyordum.
       Yanımdaki hareketlilikle yan tarafıma döndüm ve gördüğüm kişi ile şoka uğradım.
Ama... O'nun burada ne işi vardı ki?
Ben hala şoktayken İlk konuşan o olmuştu.
" Merhaba Alçin. Seni görmeyi beklemiyordum. "
"M- merhaba Asrın bey.  Bende sizi burada görmeyi beklemiyordum aslında.? "
Verdiğim karşılık bir cevaptan çok soru niteliğindeydi. O da fark etmişti bunu.

  "İki gündür burdayım aslında. İş görüşmem vardı. Bugün de geri dönüyorum işte. Peki ya sen? "
Diyerek beni cevaplamıştı.
" Ben arkaşımla tatile gelmiştim. Ama bir olaydan dolayı geri dönmek zorunda kaldım. " Diyerek bende ona açıklamamı yaptım. Bir kaç dakikanın ardından bir şey söylemeyince kulaklığımı taktım ve yönümü tekrar cama çevirdim.

     Bir süre sonra başımın yana düştüğünü hissettim. Uyumadan önce duyduğum son ses Asrın Bey'in;
" Yıkık Kalbimin Yanık Cenneti.."
Diyen sesi olmuştu.

5-6 saat sonra💦

    Birinin beni kolumdan dürtmesiyle uyanmıştım. Kim olduğuna baktığımda Asrın Bey'i gördüm. Ben uykulu gözlerimle ona bakarken o da bu halime hafif gülmüş ve uçağın durduğunu, inmemiz gerektiğini söylemişti. Ardından da valizlerimizi almak için beklemeye geçmiştik. Valizleri de alıp Asrın Bey'e döndüm.
" Tekrardan görüşürüz Asrın Bey. " Diyerek elimi uzattım, o da uzattığım elimi tutarak sıktı ve ;
" Tekrar görüşelim Alçin. " Diyerek karşılık verdi. Ben ona karşı hep mesafeli davranırken o bana karşı hep yakındı.
" Ben size karşı hep mesafeliyim, fakat siz bana karşı hep çok yakınsınız. Neden? "
" Çünkü seni kendime yakın hissediyorum. Yıkık kalbimin merhemi sen, yanık cennetinin ilacı benim... Alçin "
Diyerek beni olduğum yere mıhlamış ve ardından ılık nefesini yüzüme üfleyerek gitmişti.

    Ben ise ; olduğum yerde dona kalmıştım.

Lütfen yıldızlara dokunmayı unutmayın. Destek veren herkese teşekkürler. İyi geceler... Seviliyorsunuz ❤💕🌛💞