Evet nihayet ameliyat günü gelmişti ve ben ameliyat olacaktım ameliyattan önce murat'la görüşmek istedim Murat'ı gördüm ellerimi tuttu bana teselli verdi her şeyin geçeceğini ve ameliyatımın güzel geçeceğini söylemişti ondan sonra evlenecektik evet o da tedavi olacaktı ve ameliyat olacaktı Murat artık ameliyat olacaktı artık ikimiz de rahatlatıyor merkezine gelmeyecektik tamam evet biz orada tanışmıştık bayağı acılar çekmiştik ama yine de artık hayatımıza acısız bir şekilde devam edecektik öyle de olacağını düşünüyorduk ne mi oldu ah ben ameliyata girerken Murat nasıl anlatayım neler söyleyeyim kelimelerimi nasıl anlatmak isteyeyim ki bilemiyorum kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim ben canımın içi tutunduğum dalım babamdan sonraki hayatıma giren tek erkektin evet Murat ben ameliyata girecektim ve sen beni kapıda karşılayacaktın bana söz vermiştin ne mi oldu ben ameliyata girerken güzel bir şekilde veda ederken gittin ben artık Murat'ın karısı olarak çıkacaktım Kendi ayaklarımın üstünde duracaktım ve Murat da çok güzel bir şekilde iyileşecekti ben ameliyata girdim ameliyattan çıktım gözlerimi açtım ve açmaz olaydım evet açmaz olaydım keşke ben de ölseydim evet ölseydim Murat böbrek yetmezliğinden ölmüştü evet Murat artık yoktu ilk gözümü açtığımda Murat'ı sormuştum anneme Murat nerede diye sordum gelmedi mi dışarıda mı yoksa yoksa benim bu halde görmek mi istemiyordu ben çok yedim artık her şey güzel gidiyordu yürüyecektim Doktorlar olumlu konuşuyordu ama keşke keşke ben de ölseydim keşke o ameliyattan çıkamasaydın keşke ölseydim ama ne oldu yaşadım ne mi oldu yaşadığım yaşadığım süre zarfınca hayatımdaki iki insanı kaybetmiştim evet günler su gibi akıyordu isyan ediyordum ağlıyordum kendimi parçalıyordum ya benim yürümem böyle mi olacaktı ben elimde çiçeklerle Murat'a doğru yürümek isterdim birlikte el ele tutuşup nikah masamıza gitmek isterdim ne mi oldu elimdeki çiçeklerle Murat'ın mezarına gittim Murat'ın mezarı böyle bir şey olamazdı böyle bir şey olamazdı hayallerimiz vardı ben ona tutunmuştum ben onunla yürümüştüm ben ilk defa yürümüş bir çocuk gibi ona doğru koşmak istiyordum günler böyle geçiyordu Murat sen sen beni bırakmış olamazsın bu kadar karanlığın içinde bu kadar ayrılığın içinde sen gitmiş olamazdın ne mi oluyordu günlerim sürekli Murat'ın mezarına gitmekle geçiyordu ona her şeyi anlatıyorduk olanları bitenleri gitmeleri ağlamalarımız artık benim tek bir arkadaşım vardı o da Murat'ın şanssız bedeni ve soğuk taş mermer evet soğuk mermeri benim en yakın arkadaşım oysa ki ben Murat'ın sıcaklığını elinin tutuşunu ama artık ellerim sadece bir mermerde soğuk bir mermerde Murat'ın mezar taşına yazı yazdıracaktık ne mi yazacaktık kadersiz Murat o yazsaydık yoksa sevdiği kızı bırakıp giden Murat mı yazsaydın yoksa hayatı boyunca sürekli rehabilitasyon merkezlerinde geçen Murat mı yoksa hayatımızın en güzel anlarını birlikte geçirdiğimiz Murat mı ne yazacaktım yoksa Murat'ın muratsızlığını mı yazacaktım her şey çok çok zordu benim için hiçbir şey anlatmak istemiyordum her şeyi Murat'a anlatıyordum ama ses alamıyordum soğuk rüzgarlı dışarıda ben içeride Murat dışarıda ama Murat'a kavuşacağımı biliyordum Rabbim bizi bir yerde kavuşturacaktı ama ben Murat'ın mezarının yanında olacaktım ben orada kendime yer ayırtmıştım olur da ölürsem beni oraya gömeceklerdi Murat ilk gözünü açtığında ilk sure üflendiğinde ilk yeryüzünden ölülerin çıktığını çıkıp da gittiğini Murat ilk baktığında beni görecekti ben onun yanı başında onu bekliyor olacaktım ah Murat ah nasıl bıraktın beni nasıl muratsızlığımızı aldın bir insan hiç mi Murat etmezmiş oysa ki senin adın murattı muratsızlıkla alakan yoktu keşke adının anlamını taşıyabilseydin daha çok şey söylemek istiyordum murat'la ilgili bir şeyler anlatmak istiyordum ama ne anlatacağımı bilmiyordum annemin beni o anki çaresizliğiyle görmesi bilmiyordum Murat'ın acısını yaşarken utanıyordum evet gerçekten utanıyordum babama mı üzülsem yoksa evli barklı kadının kocasını ölümüne üzülmeden benim sakat kalmama ona bile üzülmeden benim aşk acımla olmama ah anneciğim nasıl kendimi affettireceğimi de bilmiyorum nasıl bir çaresizliğin içinde olduğumu da bilmiyordum ama tek aklımda bir şey var o gün o kaza olduğunda babam değil de ben ölmek istiyordum ya ölmeliydim siz gül gibi yaşardınız evet evladınız ölmüştü ama belki yine çocuklarınız olurdu ama bu anki çaresizlikle her şey gitmişti takdiri ilahi hiçbir şey diyemiyorum isyan etmeye kalkıyorum bir şeyler beni durduruyor isyan etmeye hakkım yoktu hakkım yoktu benim isyan etmeye zaten her şey olacağına varır her şey olduğu gibi durur çünkü kaderden kaçınılmazdı bunu biliyordum ama hayatım boyunca yaşamayacağım şeyleri yaşadım bundan sonrası ne olur bilemiyorum sadece bunu biliyorum üzerimde simsiyah eşofmanlarım kafamda Kara bir yazma annemle birlikte büyük bir acıyla acıyla yaşayacağımızı biliyorduk yükümüz ağırdı annem evladını kaybetmemişti ama eşini kaybetmişti eşinin acısı evladının acısı aynı şekilde ihtiyacı çekiyordu ben babamın acısı sevdiğim adamın acısı aynı acıları paylaşıyorduk artık evimiz bir ev değil hüzün yarıydı bizim hüzündü ya her şey hüzündü o yüzünün içinde yaşayacaktık başka bir çaresi de yoktu alışmıştım Murat'ın annesine bakınca içim gidiyordu dönüp bir de kendi içime anneme bakıyordum her şey birbirine gidiyordu artık nefes almak istemiyordum yürümek istemiyordum yürüyeceğim tek sokak Murat'ın mezarıydı gittiğim tek yer Murat'ın mezarıydı Murat'ın mezarı derken içim parçalanıyor evet ama bizim evimiz değil bizim odamız değil bizim salonumuz değil gittiğim yer Murat'ın mezarıydı artık orası Murat'ın eviydi ve benim evim de Murat'ın evinin yanında olacaktı çünkü biliyorum Murat ilk gözünü açtığında yanında ben olacağım ona ilk ben bakacağım ilk gözünü açtığında beni bulacak nasıl ki son gözünün yumdugunda beni gördüğü gibi
Seninle sonsuzlukta görüşmek dileğiyle seni canımdan çok seviyorum sevdiğim cennet kokulum uyuduğun yerde rahat uyu sen her zaman benim kalbimde yaşayacaksın seni çok seviyorum bu kelimeler kifayetsiz kalıyor ama seni gerçekten çok seviyorum annen bana emanet o artık senin değil benim de annem rahat uyu uyuduğun yerde seninle bir gün kavuşacağımı biliyorum kavuşacağımız güne denk rahat uyu 😭
