WHEN YOUR THE REASON

Chapter 4

Nang nakauwi kami dali-dali akong lumabas ng kotse. At tumakbo papuntang kwarto.

"Bravelyn? Bravelyn? Kausapin mo naman ako oh?". Sabi ni KV.

Sa totoo lng naiilang ako sa kanya, kanina ko pa sya di titignan at gusto ko munang umuwi. Paano ko kaya sya kakausapin?

" Bravelyn please? Can we talk?".

Binuksan ko nalang ang pinto at pumasok sya. Naghihintay ako kung ano ang sasabihin niya.

"Bravelyn sorry talaga, Oo aamin akong ,may gusto ako sayo pero baka mabigla ka!".

ANO?Nabigla ako, ano nalang ang gagawin ko nito?. Sasabihin ko nalang, talaga kung ano tong narardaman ko.

" KV utang ko sayo yung mga naitulong mo,pero di kita gusto sorry". Nahihiya kong sabi sa kanya.

"Alam ko Bravelyn, kung sana masabi ko lang sayo lahat". Diko masyadong narinig yung huling sinabi niya.

" Huh? Ano KV?". Nalilitong sabi ko.

"Ahmm.. Wala sige Kung gusto mong kumain, bumaba ka nalang at kung ayaw mo, pwede kanang matulog at may pasok pa tayo bukas". Umalis na sya agad pagkatapos.

Nagbihis ako at pagkatapos himiga sa kama, tumingin ako sa lamesa at nakita yung phone ko kaya bumangon ako. Tawagan ko kaya si Ate baka pwede nakong bumalik? Dali-dali kong denial ang number ni ate at tiwagan.
Wala sumagot baka di na talaga ako pwedeng bumalik. Umiyak ako ng umiyak hanggang nakatulog.

*Eight years ago*

Birthday ni tita Sasha at maraming taong dumalo kaya masaya silang nagkwekwentohan tungkol sa mga negosyo at diba pang mga bagay-bagay. Di nila na pansin na nakalabas ng bahay ang pamangkin ni Sasha naglalakad ito at hinahanap ang kanyang aso.

" Chuchay? Chuchay? Nasan ka na? Huhuhu.. Chuchay? Please
u-u-wi na tayo ". Umiiyak na sabi ng bata di niya na pansin na may padating na may humaharorot na kotse kaya na bangga sya nito at nawalan ng malaya.

" Ma? Pa? Nakita niyo po ba si Bravelyn?". Tanong ni Amber sa magulang niya.

"ANO? Diba? kasama mo si Bravelyn kanina, naglalaro kayo? Nasan na yung bata na yun". Nag-alalang sabi ni Alonzo.

Hinahanap nila sa loob si Bravelyn Kaso wala doon, marami ng tumulong sa paghahanap pero wala pa rin talaga. Kaya tinanong multi ni Alonzo ang panganay niyang anak.

" Amber? Baka nag paalam si Bravelyn sayo kanina? May sinabi ba sya?". Mahinahon na tanong ng kanyang ina.

"A-a-hm.. Sabi niya po hahanapin niya si Chuchay, y-yung aso niya po". Umiiyak na si Amber dahil di pa nahanap si Bravelyn.

Samantalang nanghihina na si Bravelyn sa labas at marami ng dugong nawala dito.

Dali-daling tumakbo si Alonzo sa labas ng bahay at sumisigaw.

" BRAVELYN? ANAK? NASAN? KA?". Nag-aalala na si Alonzo.

"Wala pa rin ba Alonzo? Tatawag na ako ng Police?". Tanong ni Sasha kaya tumango ito. Nagpatuloy pa rin sa paghahanap sila at di kalayoan may makita sya aso.

" Chuchay?". Dali-daling nilang sinundan si Chuchay dahil tumatahol ito at tumakbo.

ARF! ARF! Biglang natulala ako dahil nakita ko si Bravelyn na walang malay at maraming dugo.
Dali-dali kong ito inalo at sumigaw.

"PLEASE TAMAWAG KAYO NG AMBULANCE! B-B-BILISAN NIYO!".

Umiiyak pa rin si Amber dahil nakita niya ang kapatid na walang malay at pati ang ina nito humahagolgol na rin.

Di nag tagal dumating ang Ambulance at isinakay si Bravelyn.

*HOSPITAL*

Dali-daling binaba ang anak ko at pinasok sa emergency room.

Malakas na umiiyak si Amber at ang Ina ni Bravelyn. Yinakap naman ni Alonzo ang mga ito.
Lumabas ang doktor at sinabing.

" Sino dito ang pamilya ng pasyente?".

"Kami po? Bakit? Okey na po ba ang anak ko?". Nag-alalang sabi ni Alonzo.

" Critical ang lagay ng anak niyo at kailangan niya maoperahan kaagan, dahil nabagok sya at maraming dugo ang nawala nito". Sabi ng doctor.

"Gawin niyo po ang lahat doc, basta mapabuting lagay lang ang anak ko". Diko na inisip ang pera, ang mabuti lang maligtas yung anak ko.

" Okey Mr. Gagawin ko po ang makakaya ko". At tinakip ako nito at nag paalam. Dinala nila ang anak ko sa operating room

Dumaan ang 3oras at lumabas na ang doctor sa operating room.
Kaya dali-dali akong lumapit.

"Kamusta po ang anak ko?".

" Success ang operation at hihintayin pa natin na magising ang pasyente". Sabi ng doctor.

"Maraming salamat doc". Tumango ito at nag paalam.

Nilagay si Bravelyn sa Private room dahil marami mga aparotong nakakabit dito.
Pinauwi ko muna ang mag-ina ko dahil umiiyak pa rin si Amber at nasa bahay pa ni Sasha si Sky ang bunso kong anak.

Hinawakan ko ang kamay ng anak ko at nanalangin na sana magising na sya.

Dumaan ang isang linggo pero di pa rin ito na gising.

"Anak? Naririnig mo ba ko? Gumising kana anak? Please namimiss ka na namin, umiiyak si Amber at si Sky nalulungkot sila dahil dika pa umuuwi anak please gumising ka". Nakikiusap na sabi ni Alonzo.

Maraming pera ang naubos dahil sa operation ng anak niyang si Bravelyn at napabayaan na ni Alonzo ang kanyang tarabaho kaya nalulugi na sila.

" Alonzo, umuwi ka muna ako munang mag babantay sa anak mo". Sabi ni Sasha na kapatid niya.

"Sasha nahanap mo na ba ang may gawa nito sa anak ko?".

" Di pa pero wala na tayong pera Kuya, at kung magpapatuloy pa tayo sa paghahanap mauubos na ang  pera mo at napabayaan mo na ang negosyo at nalulugi na ito". Paalala ni. Sasha sa kuya niya.

" Di ako papayag na di nahanap ang may kasalan nito Sasha, humanda sila sa oras na malaman ko pagbabayaren ko sila". At Umalis na si Alonzo.

Dumaan ang dalawang araw bago pa na gising si Bravelyn.
Gumalaw ang mga kamay nito at unting-unting bumuka ang mata.

"Anak? Gising kana?". Dali-daling tumawag ng doctor ang Ina nito.

" Mrs. Manalo maayos na ang lagay ng anak niyo at kunting pahinga nalang niya gagaling na ito". Sabi ng doctor.

"Maraming salamat doc." Pagkaalis ng doctor tinawagan ko ang asawa ko at sinabing gumising na si Bravelyn.

Dumaan ang isang linggo.
Umaayos na nga si Bravelyn at pwede na itong umuwi. Di alam ni Bravelyn nanalugi na ang negosyo nila dahil sa kanya at nabaoon na sila sa utang.

*End of flashback*