Sanguine.
"I want to show you my little bayag"
"I want to show you my little bayag"
"I want to show you my little bayag"
Pilit ko pa din ilibing sa limot ang sinabi ni Senyorito saken.
"Kainis!" pagmamaktol ko.
Anong oras na di pa din ako makatulog. Sadyang nagayuma ako sa sinabi ng demonyong yon. Akala niya siguro papatulan ko sya. Hello? Ayokong ibigay yon ng kusa sa kanya, mahalaga to saken. At di niya kayang bilhin ito. Dasal lang ako ng dasal hanggang sa kusa na ding pumikit ang mga mata ko.
Pang-sampung na sigurong may kumakatok sa pintuan pero di ko parin binubuksan. Paano kase, kulang pa ang tulog ko. At wala akong ganang kumilos man lang. Masama din ang pakiramdam ko ngayon, ramdam ko kase ang pananakit ng buong katawan ko. Feeling ko merun ako ngayon.
Pinilit kong tumayo at binuksan ang pinto. Akma na akong magsasalita ng-
"How many times do I knock this fvcking door but still there's no response! I pay with my money so do your job as a maid here. You're not a princess of this house. You should know what's is task here!"
Di naman ako makapagsalita sa sinabi niya. Tagos sa puso at kalamnanan ko. Masakit. Nakaka-insulto. Di ko masikmura. Di ko akalain na ganito siya saken.
"P-pasensya na po Senyorito..." paumanhin kong sabi.
Di ko na rin siya tingnan pa. Baka mapaso na naman ako sa mata niyang demonyo. Ayokong umiyak sa harap niya, baka sabihin pa niya saken na ang hina-hina ko.
"If you do this shit again I will fire you!" at umalis din.
Sasagot pa sana ako, e kaso bastos din ang Senyorito kaya di ko nalang sinagot yung sinabi niya. Agad na akong naghanda ng agahan niya. Simpleng omelette lang ang ginawa ko, sinangag at sausage. Nagtimpla din ako ng fresh orange juice para sa kanya. Sana lang talaga magustuhan niya.
Papasok na ako sa opisina niya dala ang inihanda kong agahan. Tutok na tutok sya sa mga ginagawa niya. Sino ba naman ang hindi magiging busy sa lagay niyang yan. Isang hunk bachelor lang naman sya. Isang multi-billionaire na nagmamay-ari ng airlines at merung 589 hotels sa loob at labas ng Pilipinas. Di na ako magugulat kung high-class din ang mga girlfriend niya.
"M-magandang umaga h-ho S-senyorito. Kumain muna ho k-kayo?" nauutal kong sabi. Medyo naiilang pa din kase ako sa kanya at merung takot.
Ibinababa niya hawak na bolpen neto at tumingin saken tsaka naglipat tingin sa dala-dala ko.
"Is that my breakfast?" tanong niya saken.
Tumango naman ako sakanya.
"Okay, just leave it in my desk." agad ko namang inilapag yon, pero biglang nadulas ang hawak kong tray kaya nabitawan ko sanhi na tumambad lahat ng laman ng tray sa papeles ni Senyorito. Dali-dali ko namang kinuha yon, pero huli na ang lahat ng -
"Get out. You are fired!" halos mawalan ako ng lakas sa sinabi niya. Agad na akong napaluha sa sinabi niya saken. Shet lang!
"S-senyorito, sorry h-ho. Di ko n-naman po si-sinasadya. Sadyang
n-nadulas p-po ito sa kamay ko. P-please po h-huwah nyo naman akong tanggalan ng t-trabaho..." pakiki-usap ko sa kanya.
Ngunit masyadong bato ang puso ni Senyorito at di niya pinakinggan ang saloobin ko. Kaya wala na akong magaaa kundi gawin ito -
"I'm not a saint. Wag mo akong luhuran..." at kusang tumalikod.
