"Ben Im Jaebeom, buraya özel Hwang lisesinden geliyorum. Umarım iyi anlaşırız" ardından eğilip bize selam verdi.
Hah! Ne saygılı çocuk ama! Tanımadığı bir insanla dalga geçecek kadar..
"Amanın! Ne kadar da saygılı! Ayşş, cidden! İnsan gibi davranmamız gereken duruma bakın.."
Arkamda kıkırdayan bir kaç kişi ile ben de kıkırdadım. Jimin'e dönüp göz kırptım.
"Bayan Kang!"
Yayıldığım sıradan kalkıp Bayan Yeo'ya baktım.
"Evet?"
"Sınıfımızı temsilen saygılı bir başkan olarak Jaebum'a okula alışması için yardımcı olur musun!"
Tek kaşını kaldırıp soru görünümlü emrini vermişti.
Evet evet başkandım. Ne kadar örnek bir başkan olduğum konusunu umursamıyordum bile. Sınıfta en sevilen kişilerden biriydim ve tabi ki herkes benim başkan olmamı istemişti.
"1/C sınıfından arkadaşımız Im Jaebum'a tabi ki alışana kadar eşlik ederim hocam!"
Hey, ben senin gülmen için bunları söylememiştim. Sevimsiz olduğunu kaçıncı kez dile getirmem gerekir bilemiyorum ama gördüğüm en sevimsiz insandı. Tamam belki yakışıklı bir sevimsizdi. Ama konumuz bu değil.
"Dalga geçme! Saygısız!"
Söylene söylene sınıftan çıkan edebiyat hocamıza bakarak yerime geri oturdum.
"1/C sınıfından Kang Seulgi, bu gerçekten iyiydi!"
Kulağımın dibinde kıkırdayan Jimin'e eşlik ederek delici olduğuna emin olduğum bakışlarımı ona yönlendirdim.
"Sevimsiz.."
*
"Bunların burada ne işi var!"
Soo-young'un sesi ile ısınma hareketlerine ara vererek spor salonunun girişine doğru döndüm. Kapıya yakın yerde oturan Kyung ve tayfası görmem ile sinirlerim tepeme çıkmıştı zaten.
"Bunlar öğrenemedi mi buraya girmemeleri gerektiğini!"
Gitmek için yeltendiğimde Soo-young kolumdan tutup durdurdu beni.
"Seulgi, şu yeni çocuğu izliyorlar. Bırak izlesinler. Bizimle uğraşmaya gelmemişler belli ki. Uğraşmayalım şimdi."
Demek Jaebeom'u kesiyorlar. Ona baktığımda beni fark etmese de gözlerinin arada bir Kyung ve tayfasına döndüğünü anlamıştım. Demek ki fark etmiş. Bu benim daha çok hoşuma giderdi. En azından onları biraz rezil etmiş olurdum.
" Daha iyi ya.. "
Kolumu kurtarıp yavaş adımlarla yanlarına ilerledim.
"Han Kyung!"
Ben fark ettiğinde flörtöz, iğrenç bakışlarını sertleştirdi ve hızla ayağa kalktı. İki basamak inip yanıma geldi.
"Kang Seulgi?"
"Şuan da bizim spor salonumuzdasınız. Bilmiyor musun! Yoksa benim mi öğretmem gerek!"
"Senin muşmula suratını görmeye gelmedim zaten. Kendi işine bak. Seninle derdim yok şuan. Benim derdim başka."
Cümlesini bitirdiği an o iğrenç bakışlar ile Jaebeom'a dönmüştü. Ona baktığımda oyunu bırakmış bize baktığını fark ettim.
"Onun yanında seni rezil etmem gerekir ise ederim! Defol git. Seni görmek bile midemi bulandırıyor!"
