Η πρόκληση

22

Οι υπόλοιπες μέρες κύλησαν με τον Πιερ να τρέχει να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του. Τη πρώτη μέρα η Κλοντίν έκατσε στο σπίτι αλλά κατάλαβε ότι το μόνο που έκανε όσο ήταν μόνη ήταν να σκέφτεται το Χάρι, έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει τον Πιερ.

" Δεν τελειώνεις ακόμα βαρέθηκα!"
" Μικρή δείξε λίγο ενδιαφέρον η κληρονομιά σου είναι αυτή η εταιρεία!"
" Ωραία σαν αφεντικό σου σε διατάζω να σηκωθείς από την καρέκλα του διευθυντή για να κάτσω εγώ!"
  Τι κοίταξε με ένα στραβό χαμόγελο και σηκώθηκε, ήταν περίεργος να δει τι ήθελε να κάνει.
" Ορίστε αφεντικό όλη δική σου!"
  Η Κλοντίν πήρε το σοβαρό της ύφος και προχώρησε μέχρι την καρέκλα, έκατσε προσεκτικά καθάρισε το λαιμό της και τότε άρχισε να γυρνάει γύρο γύρο με την καρέκλα και να γελάει.
" Δεν είναι τέλειο; Απορώ πως κάθεσαι τόση ώρα χωρίς να κάνεις ούτε μια σβούρα!"
  Ο Πιερ την πλησίασε και έπιασε με τα δύο του χέρια τη καρέκλα για να σταματήσει, έσκυψε μπροστά στο πρόσωπο της και της ψιθύρισε.
" Αν σου πω κάτι υποσχεσαι να μη το πεις σε κανέναν;"
Η Κλοντίν στραβόκατάπιε από την πολύ στενή επαφή και κούνησε καταφατικά το κεφάλι.
" Είναι το πρώτο πράγμα που κάνω κάθε πρωί που έρχομαι!"
Της έκλεισε το μάτι και με το ένα του χέρι έδωσε φορά στη καρέκλα για να κάνει κύκλους, εκείνη άρχισε γελάει δυνατά και να το διασκεδάζει, όταν σταμάτησε η καρέκλα πήγε να σηκωθεί αλλά όλα γύριζαν οπότε ξανά κάθησε.
" Πιερ ζαλίστηκα!"
" Αυτά παθαίνει όποιος ζει στα άκρα!!!"
" Άσε της εξυπνάδες και βοήθα να σηκωθώ."
  Τη πήρε στην αγκαλιά του και την ξάπλωσε στον καναπέ που υπήρχε στο γραφείο.
" Γι'αυτό σε είχα ερωτευτεί στο γυμνάσιο πάντα ήσουν ιππότης!"
" Όχι επειδή ήμουν κολασμένα όμορφος;"
Τον κράτησε από το χέρι και τον έβαλε να κάτσει δίπλα της. Όταν κάθησε τον αγκάλιασε σφιχτά.
" Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Είσαι ότι καλύτερο θα μπορούσα να ζητήσω αυτή τη στιγμή!"
" Σ' αγαπάω μικρή."
" Και εγώ"
  Έτσι τους βρήκε μια κοπέλα που μπήκε στο γραφείο με φόρα χωρίς να χτυπήσει.
" Πιερ;!!!!"
" Τι κάνεις εσύ εδώ;"
" Αυτό έχεις μόνο να μου πεις; Ποια είναι αυτή;"
" Δεν σε αφορά και με πιο δικαίωμα μπαίνεις έτσι στο γραφείο μου;"
" Ο Ζακ μου είπε ότι φεύγεις είναι αλήθεια;"
" Ναι είναι"
" Με αυτήν;"
" Ε κοπελιά έχω και όνομα!"
" Μαρί φύγε όπως ήρθες"
" Δεν ντρέπεσαι καθόλου θα με παρατουσες χωρίς να πεις τίποτα;"
" Πας καλά κοπέλα μου γιατί να πρέπει να σου δώσω εξηγήσεις για το τι θα κάνω;"
" Γιατί σε μένα ερχόσουν τα βράδια όχι σε αυτήν!"
" Κοπελιά θα στο πω τελευταία φορά μη με ξανά πιάσεις στο στόμα σου."
" Την ακούς πως μιλάει; Προτιμάς αυτή τη δεύτερη από εμένα;"
  Η Κλοντίν δεν άντεξε άλλο και τη χαστούκισε, πριν καλά καλά προλάβει να αντιδράσει ο Πιερ είχαν πιαστεί στα χέρια. Μπήκε στη μέση να της χωρίσει, έπιασε την Κλοντίν από τη μέση και είπε στην ασφάλεια που είχε έρθει από τις φωνές να βγάλουν την άλλη έξω.
" Μη με κρατάς!! Άσε με να τη λιώσω που θα με πει εμένα δεύτερη!!!"
" Χαλάρωσε Ράμπο!"
" Άσε με σου λέω!!!"
" Θα σε αφήσω όταν ηρεμήσεις."
" Ήρεμη είμαι!!!!"
   Την άφησε και έκλεισε τη πόρτα που είχαν αφήσει ανοιχτή.
" Ποια ήταν αυτή; Αλήθεια έλεγε θα την παρατουσες χωρίς να της πεις τίποτα;"
" Δεν υπάρχει λόγος να της πω κάτι δεν είχαμε τίποτα σοβαρό."
" Ε βέβαια και εσύ σαν όλους τους άλλους είσαι!!! Την πηδηξες και τη παρατάς."
" Κλο πρόσεχε τα λόγια σου!"
" Ένας εγωιστής είσαι που σε νοιάζει μόνο ο εαυτός σου."
" Κλο σταματά."
" Δεν σε συμφέρει να ακούς την αλήθεια;"
" Μάλλον με μπερδεύεις με το Χάρι!"
" Σε τι διαφέρεις από εκείνον; Τα ίδια δεν κάνεις και εσύ;"
" Εγώ ήμουν ξεκάθαρος από την πρώτη στιγμή! Ποτέ δεν της έταξα αγάπες και λουλούδια ένα πήδημα ήταν και της το είχα πει! Ότι εσείς με το μυαλό σας κάνετε σενάρια δεν είναι δικό μου πρόβλημα!"
Τον χαστούκισε, αμέσως κατάλαβε το λάθος της αλλά ήταν αργά. Και εκεί που πήγε να του ζητήσει συγνώμη πριν προλάβει να τη βρίσει εκείνος έκανε κάτι που δεν το περίμενε.
  Τα χείλη του συγκρούστηκαν με τέτοια σφοδρότητα με τα δικά της που ένιωσε τα πόδια της να τρέμουν. Το φιλί του είχε τέτοια ένταση που την είχε αφήσει χωρίς αναπνοή. Τα χέρια του άγγιζαν όλο της το κορμί, την ξάπλωσε πάνω στο γραφείο χωρίς να έχει πάρει τα χείλη του από πάνω της.
  
  Ξαφνικά πετάχτηκε προς τα πίσω σαν να τον είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα. Πέρασε τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά του και έβρισε. Την ξαναπλησιασε έπιασε το πρόσωπο της και με τα δύο του χέρια και την κοίταξε στα μάτια.

" Συγνώμη αγάπη μου δεν ξέρω τι με έπιασε είμαι μαλάκας!"
Η Κλοντίν εκείνη τι στιγμή δεν ήξερε πραγματικά τι να πει. Δεν είχε ξεκαθαρίσει μέσα της αν την είχε πειράξει πραγματικά αυτό που είχε γίνει.

" Κλο σε παρακαλώ πες κάτι. Μη μου θυμώσεις δεν θα το αντέξω. Θόλωσα αλήθεια σου λέω."

Δεν μπορούσε να τον βλέπει έτσι το ήξερε ότι πραγματικά το είχε μετανιώσει έπρεπε να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση.

" Για γκέι πάντως φιλάς πολύ ωραία!"

   Όταν κατάλαβε τι του είχε πει την αγκάλιασε και ξέσπασαν και οι δύο σε γέλια.
" Τι λες μικρή πάμε να πιούμε ένα ποτό; Ποτέ δεν το είχα τόσο πολύ ανάγκη!"
" Και δεν πάμε;"

" Κοίτα Κλο θέλω να σου εξηγήσω για τη Μαρί."
" Δεν χρειάζεται αλήθεια είναι η προσωπική σου ζωή και κακός ανακατευτηκα."
" Για εμένα χρειάζεται. Δεν θέλω να έχεις τέτοια εντύπωση για εμένα, ναι δεν έχω σταθερή σχέση και σήμερα μπορεί να είμαι με μια και αύριο με άλλη, ποτέ όμως δεν κοροιδεψα καμία. Πάντα ήμουν ξεκάθαρος απέναντι τους και σε καμία δεν έδωσα ψεύτικες ελπίδες. Από τη στιγμή που συμφωνείς σε κάτι τέτοιο δεν μπορείς να ζητάς μετά ευθύνες από τον άλλο."
" Το ξέρω και συμφωνώ μαζί σου. Ήμουν επηρεασμένη από τη συμπεριφορά του Χάρι και ξέσπασα επάνω σου. Εγώ είμαι αυτή που πρέπει να σου ζητήσει συγνώμη."

  Ήπιαν τα ποτά τους πέρασαν καλά και όταν ήταν και οι δύο πια κουρασμένοι τη γύρισε σπίτι της και εκείνος πήγε στο δικό του. Το επόμενο πρωί πετούσαν για Αμερική και έπρεπε να ετοιμαστούν.

  Έριξε μια τελευταία ματιά στη βαλίτσα της και αφού βεβαιώθηκε ότι τα είχε όλα έτοιμα έπεσε για ύπνο.

  Αυτή τη φορά τα όνειρα της είχαν μέσα εκτός από το Χάρι και τον Πιερ!!!