28

515 33 0
                                    

  Είχαν περάσει τρεις μέρες και ο Πιερ ούτε φωνή ούτε ακρόαση! Σε αντίθεση με το Χάρι που τον έβλεπε συνέχεια μπροστά της.
  
Δεν μπορούσε να μην του το αναγνωρίσει έκανε πραγματικά προσπάθεια για να τον συγχωρέσει.
  Μέσα της ήξερε όμως ότι έπρεπε να ξεκαθαρίσει είτε με τον έναν είτε με τον άλλο για να μπορέσει επιτέλους να προχωρήσει.
 
  Το βράδυ θα έβγαινε με τη Νάνσυ σε ένα καινούργιο μπαράκι που είχε εγκαίνια.
" Κλο να ξέρεις ότι ο Κιθ κάλεσε και το Πιερ"
" Και που τον είδε ο Κιθ;"
" Βρέθηκαν μια μέρα τυχαία και πήγαν κάνα δυο φορές για καφέ, ο Κιθ έχει ενθουσιαστεί μαζί του."
" Ε ας έρθει τι με πειράζει;"
" Είσαι θυμωμένη μαζί του;"
" Εσύ στη θέση μου δεν θα ήσουν;"
" Μήπως να το δεις και από τη δική μεριά; "
" Τι εννοείς;"
" Μήπως τελικά είναι καλύτερα να είσαι με το Χάρι; Η σχέση σας έχει κρυώσει και δεν έγινε και τίποτα μεταξύ σας μπορεί γι'αυτό να το μετάνιωσε"
" Μπορεί να έχεις δίκαιο τελικά"

  Το μέρος ήταν πολύ ωραίο χαμηλός φωτισμός, ωραία απαλή μουσική και όμορφη διακόσμηση. Με το που κάθησαν μετά από λίγο ήρθε και ο Πιερ. Τους χαιρέτισε όλους και κάθησε στη μοναδική άδεια θέση δίπλα της. Δεν ήξερε τι να περιμένει από τη συμπεριφορά του και έτσι γύρισε διστακτικά να τον κοιτάξει. Την κοιτούσε ήδη και όταν συναντήθηκαν τα βλέμματα τους της χαμογέλασε.
" Τι κάνεις μικρή;"
" Καλά εσύ;"
" Μου έλειψες, δεν θέλω να ήμαστε έτσι."
" Ούτε και εγώ, και μένα μου έλειψες"

  Ο πάγος είχε σπάσει πλέον όλοι μαζί έπιναν και διασκέδαζαν, ο Πιερ είχε ταιριάξει με τον Κιθ σα παρέα και αυτό την έκανε πολύ χαρούμενη.
  Ένας σερβιτόρος τους πλησίασε και κάτι είπε στην Κλοντίν στο αυτί, εκείνη γύρισε το κεφάλι και έψαξε γύρω της όταν τον εντόπισε, ο Χάρι καθόταν στο μπαρ με τους φίλους του και της χαμογελούσε. Δεν τον είδε μόνο εκείνη, τον είδε όλη η παρέα, και το βλέμμα του Πιερ που πίστεψε ότι εκείνη του είχε πει πού θα ήταν αμέσως σκοτείνιασε.
  Τον χαιρέτησε διακριτικά αλλά δεν πήγε στο μπάρ έτσι μετά από λίγο τους πλησίασε αυτός. Τους χαιρέτησε όλους και μετά γύρισε σε εκείνη.
" Χαίρομαι που σε βλέπω, αν και θα προτιμούσα να έχουμε έρθει μαζί"
" Στο είπα ότι είχα κανονίσει με τη Νάνσυ"
" Και όχι μόνο!"
" Κλο μέχρι πότε θα με βασανίζεις; Σε παρακαλώ δώσε μου μια ευκαιρία να επανορθώσω"
" Χάρι σου το έχω ξαναπεί, θυμωνες γιατί δεν σου είχα εμπιστοσύνη και όταν πλέον σε εμπιστεύτηκα εσύ με παρατησες, μπορείς να καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι για εμένα;"
" Το ξέρω μωρό μου αλλά άσε με να προσπαθήσω μη με διώχνεις από κοντά σου. Έλα αύριο να βγούμε οι δύο μας"
" Δεν ξέρω..."
" Όχι μη μου απαντάς τώρα, απέναντι θα είμαι σκέψου το"
Όταν γύρισε στην παρέα της ο Πιερ δεν ήταν εκεί. Ρώτησε τη Νάνσυ η οποία της έκανε νόημα με το κεφάλι προς ένα σημείο του μαγαζιού.
Δεν πίστευε στα μάτια της όταν τον είδε απέναντι της με κάποια άλλη. Εκείνος καθόταν σε ένα σκαμπό και η άλλη κόντευε να ανέβει επάνω του, μιλούσαν και γελούσαν, όταν είδε το χέρι του να πηγαίνει στη μέση της άδειασε το ποτό που είχε μπροστά της και ξανά γέμισε το ποτήρι το οποίο ξανακατεβασε με τη μια.
" Κλο ηρέμησε με το ποτό"
" Μια χαρά είμαι, το μπουκάλι όμως άδειασε"
" Μωρό μου πάνε να φέρεις ένα ακόμη"
  Ο Κιθ κατάλαβε ότι τον έδιωχνε και εξαφανίστηκε.
" Μπορείς να μου πεις τι έπαθες;"
" Δεν τον βλέπεις;"
" Και εσένα τι σε πειράζει; Τόση ώρα μιλούσες με το Χάρι τι ήθελες να κάνει να κρατάει το φανάρι;"
" Και τι; άντε έτσι απλά βρήκε μια; Ποτέ πρόλαβε;"
" Φιλενάδα τον έχεις δει; Ο τύπος περνάει και σπέρνει πτώματα λες να είχε πρόβλημα;"
" Ορίστε και το μπουκάλι!"
" Αυτός είσαι"
  Ξαναγεμισε το ποτήρι και το ξανά άδειασε.
" Τώρα θα δει αυτός!"
" Τι έχεις σκοπό να κάνεις;"
" Αυτό που έπρεπε να είχα κάνει εδώ και μέρες."
 
  Πήρε μια βαθιά αναπνοή και πήγε προς το μέρος του, όταν έφτασε κοντά του τον έπιασε και τον φίλησε! Αν και ξαφνιάστηκε ανταποκρίθηκε αμέσως, την τράβηξε στην αγκαλιά του και την κράτησε σφιχτά.
" Μωρό μου πάνε να φύγουμε από εδώ"
" Όχι τώρα σήμερα ήρθα για τη Νάνσυ και τον Κιθ δεν μπορώ να τους αφήσω"
" Μη παίζεις αλλο μαζί μου με έχεις τρελάνει"
" Μπορείς όμως να έρθεις εσύ"

" Νάνσυ, Κιθ από εδώ ο Χάρι!"
" Χάρι με τον Πιερ γνωριζεσται τώρα την παρέα του ούτε εγώ την ξέρω!"
" Είμαι η Σάρα χάρηκα"
" Κλοντίν. Εγώ να δεις πως χάρηκα"
  Και αυτό ήταν μετά τις συστάσεις για αρκετή ώρα δεν μίλησε κανείς, η αμηχανία και ο εκνευρισμός στην ατμόσφαιρα ήταν εμφανείς από μακριά. Η μόνη που το διασκέδαζε ήταν η Νάνσυ.
" Λοιπόν για το Χάρι ξέρουμε εσύ Σάρα με τη ασχολείσαι;"
" Είμαι ψυχολόγος"
" Πολύ ενδιαφέρον"
" Ναι όντως. Με τον Πιερ δε θα βαρεθεις ποτέ"
" Τι εννοείς;"
" Ότι θα έχεις να μελετάς για χρόνια!"
" Κλοντίν κόφτο"
" Μα φίλε μου δεν το είπα για κακό ότι έχεις πολύπλοκο χαρακτήρα εννοούσα!"
" Δεν είναι κακό να έχει ο άλλος πολύπλοκο χαρακτήρα αντιθέτως έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον"
" Δεν θα το έλεγα"
" Το έχουμε καταλάβει από τις επιλογές σου!"
" Τι θες να πεις Πιερ;"
" Ηρέμησε Χάρι γενικά μιλάω μη το παίρνεις προσωπικά"
Η ώρα είχε περάσει και αποφάσισαν να φύγουν αλλά η Νάνσυ πάλι έκανε το θαύμα της.
" Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ πέρασα τέλεια!! Να το ξανακάνουμε σύντομα κιόλας!"
  Όλοι γύρισαν να την κοιτάξουν, άλλοι με απορία και άλλοι με εκνευρισμό το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν συμφώνησε κάνεις.
  Η Νάνσυ έφυγε με τον Κιθ, η Κλοντίν με το Χάρι και ο Πιερ με τη Σάρα.

  Όταν έφτασαν έξω από το σπίτι της ο Χάρι της είπε να ανέβει επάνω αλλά εκείνη δεν δέχτηκε γιατί όπως του είπε είχε πονοκέφαλο. Κανόνισαν να βρεθούν την επόμενη μέρα τον φίλησε και κατέβηκε.

  Δεν πρόλαβε να αλλάξει και χτύπησε η πόρτα της, σκέφτηκε ότι ο Χάρι δεν το βάζει εύκολα κάτω και έτσι πήγε να του ανοίξει.

" Δεν έφυγες;"
" Δεν μπορούσα!"
Έσπρωξε την πόρτα της και μπήκε μέσα. 

Η πρόκλησηWhere stories live. Discover now