Malowane barwą szarą, szklane niczym porcelana. Prześwietlają niczym rentgen, sieją postrach naprzeciw nas. Czy te oczy mogą kłamać? Choć nie wiele mają lat. Czy te oczy płaczą często, tak jakby świat zawirował? Prysnął w nie pył, piach zamazał obraz codzienności. Czy te oczy mogą kłamać? Kłamie każdy, bez litości.
YOU ARE READING
Serce poety I ✔️
EspiritualSzklane serca, które rozpadły się na kawałki, niczym porcelana. Szare umysły, w których komorki się rozładowały. Smutne spojrzenia, przekazujące tak wiele słów...
