Diary of a Rapist (Mercadi Series #3)

Kabanata 23

Kabanata 23

Trouble

I'm so into you that I cannot hold myself back from stopping myself to touch you, I wanted to feel you, love you, care for you and own you for my own good but love has blinded me into loving someone deep that I can't even fathom my own feelings. I closed my eyes, those pair of dark manipulative eyes stared at me in silence.

I don't want to remember the feeling again, I don't want to feel the pain again, I don't want to lurk into the darkness without his light, I don't anything beside him. I shook my head and shrugged ng tapikin ako ni Cherlyn. Agad akong bumaling sa kanya, at nginitian siya, nakangiti din naman siya sa akin kaya nginitian ko din.

"Uyy! Thank you sa project a? Nagustuhan ng prof ko. Pwedeng magpagawa ulit?" aniya at agad na napakamot sa kanyang noo.

"Oo naman, ibigay mo nalang sakin yung handouts and materials.." mahinang turan ko sa kanya.

"Cherlyn! May bagong lipat sa atin! Tangina ang gwapo!" ani ng kasama niya.

Agad na nagkunot ang noo niya pero agad ding nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. She smiled and flipped her hair, agad siyang bumaling sa akin ng may malaking ngiti sa kanyang labi, it was like something good came up.

"The Lamperouge cousins?" she giggled together with the other girl.

Pumikit ako at agad na marahan na iniwan sila sa pag-uusap, what are they talking about? You mean, nandito ang mga Lamperouge? Ano naman ang ginagawa nila dito? Diba nasa Manila sila?

"Good morning, sunshine?" natatawang bati ni Kite.

I sneaked and stammered when I had an eye to eye to him, isang malaking ngiti lang ang ginawad niya sa akin. Gulat man dahil iniisip ko lang sila ay agad na nandyan siya, he has a clean cut now, mas lalong tumangkad at gumanda ang katawan. Inakbayan niya ako at inakay sa paglalakad.

"W-What are you doing here?" ani ko gulat pa din.

"Where going to stay here Davao for a while, did you missed us?" he said full of himself. "Coz we did miss hanging out with the Star!" he joked.

Agad kong tinanggal ang pagkaka-akbay niya sa akin ng tumawa siya, pinagtitinginan na din kami ng mga tao dahil sa kanya, bago lang siya pero alam kong naging kalat na din agad ang pagdating nila hindi lang dahil bago sila kung hindi dahil kilala ang mga Lamperouge dito sa Davao, hindi man kasing sikat namin pero may pangalan sila at may ibabatbat talaga. Ngayon kung titignan ang estado namin sa buhay ay mas mababa na ako sa kanya at hindi maatim na samahan manlang.

"Of course I m-missed all of you!" I stammered again.

"That's good to hear, well, let's grab some foods?" he smirked

Tumango ako sinundan nalang siya, hindi ko alam kung buong magpipinsan ba ang nandito pero mukhang hindi naman aalis si Kite ng wala ang mga mahal niyang pinsan, para silang pact ng lobo, na kapag umalis ang leader ay nandun din, I already learned so many things from them, masyado nilang mahal ang isa't isa. Hindi naman masama ang ganoon dahil magkakadugo sila, sana lang ay hindi pa nila alam kung ano ba talaga ang ginagawa ng isa sa kanila, I mean two of them is secretly falling into each other.

Hindi ko ipagkakaila na hindi ko sila namiss, miss ko ang presensya nila at ang kung ano mang napagsamahan namin, they're good to me and I was having fun way back then, they accompany for several times and I was so happy together with them making so much memories, so much to remember with them.

"Kasama niyo ba si Kim?" diretsong tanong ko kay Kite.

Konti nalang ay aabot na kami sa cafeteria na hindi ko madalas kainan dahil nasa labas lang naman ang dorm ko kaya naman hindi ko na pinoproblema pa ang pagkain kung saan saan, mas magandang sa dorm nalang ako kakain.