O sürtük bunu kendi istedi! Antonius'un peşinde dolaşmasından anlamam gerekirdi ama anlayamadım! Onu gördüm. Onu öperken gördüm... Heena'yı, Antonius'u öperken gördüm!
Hemen bir şeyler yapmam gerekiyordu. Ellerim titriyor ve öfke bütün vücuduma yavaş yavaş yayılıyordu. Bu nefreti nasıl saklayacaktım, çok kalabalıktı ve Amtonius oradaydı. Ama benim o kızı öldürmeyi bekleyecek ne zamanım, ne de sabrım vardı.
Heena'nın bu öğleden sonra voleybol kursu vardı. Belki kursta onu öldürebilirdim. Ama nasıl yapacaktım?
Soyunma odasında giyinirken yanına gittim onu biraz oyaladım çünkü diğer kızların gitmesi gerekiyordu. Kızlar gidince kapıyı kilitledim ve yavaş yavaş bütün muslukları açmaya başladım. Heena'nın korkmaya başladığını hissedebiliyordum bu beni mutlu ediyordu. Ona yaklaştım, titriyordu. Çenesini tuttum ve "Şimdi sana bir daha Antonius'un yanında gezmeyeceksin derdim ama, ölü birinin bunu yapması zor olurdu." dedim Ne demeye çalıştığımı anlamaya çalışıyordu, aptal bir ifadeyle yüzüme bakıyordu. "Hâlâ anlamadın mı seni şapşal. Buraya niçin geldiğimi sanıyorsun? Seni öldüreceğim sürtük." dedim. Hemen kapıya koştu, ama kapıyı çoktan kilitlemiştim. Bağırmaya başladı, ağzını kapattım ve saçından tutup kafasını duvara vurdum. En son hatırladığım şey yerde can çekiştiğiydi. Karnına bi tekme attım ve onu da bir çöp poşetinin içine koyup hurdalığın tekine attım.
Soyunma odasını temizleyip eve gittim. Bir hafta içerisinde iki ölüm dikkat çekmiş olmalı ki olaylar kısa sürede bütün ülkede konuşulmaya başladı. Ama kimse beni durduramazdı artık, iblisimin peşinde dolaşan bütün sürtüklerden kurtulmam gerekiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir İntihar Hikayesi / texting
Ficción GeneralBen Marcius, Ariadna Marcius. Yaşamak için tek bir sebebim vardı, Antonius. İmkansız değildi, ama karşıma çıkan engellerim vardı. Bende hepsinden kurtuldum...
