"Blind Love" Kim Namjoon's Ff

💭1💭

"Οουυυααα...οουυαααα" ακούστηκε το κλάμα του μωρού που επιτέλους καταφερε να βγει με την δύναμη της μητέρας του. Ο γιατρός το έδωσε στην γυναίκα και αυτή λαχανιασμενη το κράτησε μέσα στην ζεστή αγκαλιά της

Το μωράκι έκλαιγε, τα ματάκια του κλειστά, έξω από το νερό που είχε συνηθίσει να ζει και στα χέρια της μητέρας του που θα γνώρισε σε λίγο καιρό, αν την έβλεπε αλλά και πάλι μόνο και μόνο από το άρωμα της θα μπορούσε να την καταλάβει.

Η νοσοκόμα πήρε το μωράκι από την αγκαλιά της μητέρας του ενω εκείνο είχε ηρεμήσει. Άρχισε να ξανά κλαίει, η νοσοκόμα το πει στο δωμάτιο με τα υπόλοιπα μωράκια και το έβαλε μέσα

Αύριο θα γινόταν το τελευταίο τσεκαπ για την υγεία του παιδιού.

Από τότε όμως πέρασαν 2 μέρες, οι γονείς είχαν ανησυχήσει λίγο αλλά τότε ο γιατρός του κάλεσε στο γραφείο του. Πέρασαν 2 μέρες και δεν έχουν δει το μικρό τους μωράκι ακόμα

Ακολούθησαν τον γιατρό και έκατσαν απέναντι του στο γραφείο για να τον ακούσουν να μάθουν την υγεία του.

Ο σύζυγος κρατούσε το χέρι της γυναίκας του σφιχτά.

"Γιατρέ, πείτε μας" είπε αποφασισμένος να ακούσει.

"Ναι~Το παιδί σας βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση" και οι δυο γονείς χαμογέλασαν, μόνο που ο γιατρός δεν είχε ολοκληρώσει όλη την πρόταση του.

"Απλά..." άρχισε να ξανα λέει και οι δυο τον κοίταξαν σοβαρά.

"Απλά..;" ρώτησε επαναλαμβάνοντας ο πατέρας του μικρού παιδιού.

"Υπάρχει ένα πρόβλημα...τα μάτια του παιδιού..με απλά λόγια δεν λειτουργούν.." οι γονείς κοκκαλωσαν.

"Η υγεία του είναι μια χαρά αλλά το πρόβλημα είναι ότι γεννήθηκε τυφλή..

Η μητέρα δακρυσε ήξερε ότι το παιδί θα πονούσε όσο μεγάλωνε όταν θα την ρωτούσε γιατί δεν μπορεί να την δει...παρόλα αυτά..

"Αν θέλετε μπορείτε να μην-"

"Όχι!" διέκοψε τον γιατρό.

"Θα το κρατήσουμε ότι και αν γίνει..θα περάσουμε μαζί αυτές τις δύσκολες μέρες.." απάντησε αποφασισμένα μη θέλοντας να χάσει το παιδί της ή ακόμα και να το παρατήσει..και τα δυο την πλήγωναν το ίδιο.

"Είστε σίγουροι; Τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Η όραση του παιδιού δεν θα φτιάξει ποτε-"

"Δεν με ενδιαφέρει γιατρέ. Εγώ το παιδι μου θα το μεγαλώσω με αγάπη δεν θα το παρατήσω επειδη διαφέρει από τα υπόλοιπα, το αγαπώ και θα το φροντίσω όπως θα έκανα και αν είχε την όραση του." απάντησε εκνευρισμένη αλλά και αποφασισμένη. Δεν θα με παρατούσε.." είπα διηγοντας την ιστορία μου σε όλο το πλατό.

"Έτσι οι γονείς μου με δέχτηκαν, με μεγάλωσαν και είμαι τώρα πια αυτό που ειμαι~Ολα συνέβησαν με την αγάπη τους και χαίρομαι που σήμερα μπορώ να μιλάω και να μην ντρέπομαι για αυτό που είμαι, όλα αυτά τα χρωστάω σε αυτούς~"

"Και βέβαια υπήρξαν στεναχώριες...αφού δεν μπορώ και ούτε μάλλον θα μπορέσω να κοιτάξω ποτέ τους γονείς μου στα μάτια... Αλλά υπήρξαν και χαρές, γέλια και ευτυχία αρκεί να έχεις κάποιον που σε αγαπά και σε νοιάζεται πραγματικά και εγώ έχω...τους γονείς μου και αυτό είναι το σημαντικότερο δώρο που θα μπορούσα να έχω ποτέ σε όλη μου την ζωή...την αγάπη τους" είπα ολοκληρωντας.

Όλοι στο στούντιο δακρυσαν, θα μου πείτε και εσύ που το ξέρεις τάχα τους είδες; Όχι..δεν τους είδα αλλά το ένιωσα. Άκουγα τις ανάσες τους γρηγορες και νοσταλγικές. Ξέρετε μπορεί να μην μπορώ να δω αλλά έχω συνηθίσει σε καποια πραγματα και ένα από αυτά είναι τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μου. Κανένας δεν μπορεί να με κοροϊδέψει μπορώ να το καταλάβω.

"Σε ευχαριστούμε πολύ Wendy για την αφήγηση της ιστορίας σου σήμερα~" ακούστηκε η φωνή του παρουσιαστή και εγώ χαμογέλασα "κοιτώντας" από εκεί που προερχόταν η φωνή του.

"Ελπίζουμε να συνεχίσεις να ζεις όμορφα και γαλήνια με τους δικούς σου~" μου είπε και ένιωσα το χαμόγελο του απέναντι μου.

"Σας ευχαριστώ πολυ~" απάντησα στον λόγο αλλά και στο χαμόγελο του.

"Και τώρα πάμε σε ένα διαφημιστικό διάλειμμα και θα γυρίσουμε στην εκπομπή μας μαθαίνοντας αλλη μια ιστορία ενός αθλητή που αναγκάστηκε να χάσει το πόδι του μέσα από ένα ατύχημα~" ανακοίνωσε ο παρουσιαστής και έγινε αυτό που είπε.

Σηκώθηκε και με πλησίασε, μου έδωσε το χέρι του και με την βοήθεια του σηκώθηκε πάνω από την θέση μου.

"Σε ευχαριστώ πολύ για την συνεργασία~" μου είπε και κάναμε χειραψία.

"Η χαρά είναι δική μου~" χαμογέλασα και με την βοήθεια του με πήγε στους γονείς μου.

"Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Sung~ Ήταν τιμή μας που μπορέσαμε να έχουμε την κόρη σας στην εκπομπή μας~" είπε και μας ευχαρίστησε μιας και πολλά κανάλια θέλανε να μας βγάλουν live αλλά μόνο αυτόν εμπιστευτηκαμε γιατί ο πατέρας μου ρώτησε μεσο γνωριμιών και του είπαν ότι είναι ο πιο έμπιστος.

"Παρακαλώ, και εγώ σας ευχαριστώ πολύ που την κάνατε να νιώσει ανετα~" απάντησε και εκείνος και οι δυο χαμογέλασαν, κανανε υποκληση και αποχωρησαμε με προορισμό το σπίτι μας.

Καινούργια ιστοριααααα~
Ελπίζω να σας άρεσε το πρώτο κεφάλαιο, στο 2ο που θα ανέβει αύριο (λογικά😅❤️) θα γνωρίσουμε καλύτερα τους χαρακτήρες μας~
Τα λέμε τότε λοιποοον😘❤️
Πατήστε ⭐ αν σας άρεσε και αφήστε μου τα σχόλια σας😊❤️