"Blind Love" Kim Namjoon's Ff

💭22💭

Namjoon's POV
Νιώθοντας τις ακτίνες του ήλιου στο πρόσωπο μου άνοιξα αργά τα μάτια μου. Γυρισα ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι. Ετριψα απαλά τα μάτια μου.

Έδιωξα το πάπλωμα από πάνω μου και σηκώθηκα επιτέλους από το κρεβάτι.

Άρχισα να κάνω την πρωινή μου ρουτίνα, αργότερα ντύθηκα και κατέβηκα να πάρω το πρωινό μου.

Είμαι στο δικό μου σπίτι πλέον όχι στον δικό μου και έχει τοοοοοση ησυχιαααα, λατρεύω την ησυχία.

Την οποία έσπασε το κινητό μου που άρχισε να δονηται και να χτυπάει σαν τρελό. Το έπιασα στα χέρια μου για να δω ποιος είναι, ο πατέρας μου μα καλά μια μέρα είπα να κάτσω στο δικό μου σπίτι θα μου την βγάλει ξινή;!

Φυσικά και το σήκωσα για να ακούσω τι ήθελε από εμένα.

"Ναι;"
"Ελα μικρε~" άκουσα την φωνή του στην απέναντι γραμμή
"Τι είναι; Γιατί με πήρες τηλέφωνο;"
"Είναι κακό που πήρα τηλέφωνο τον γιο μου; Να δω τι κάνει;" με ρώτησε ειρωνικά
"Όταν έχεις αυτό το ύφος ναι είναι και τώρα μπες κατευθιαν στο ψητό"
"Πω πω πω νευραααα~"
"Τελείωνε" είπα μέσα από τα δόντια μου
"Καλα μην μας φας! Θέλω να έρθεις από το σπίτι, έχουμε μαζί δουλειά στην εταιρεία"
"Τι έχουμε; Από πού και ως πού εγώ με την εταιρεία σου;"
"Δεν είπαμε ότι εσύ θα την πάρεις; Πρέπει να ξέρεις κάποια πράγματα. Άντε σε αφήνω να πιεις τον καφέ σου και σε περιμένω τα λεμεεεε" το έκλεισε χωρίς να με άφησε να μιλήσω

Αχ αυτός ο άνθρωπος ποτέ δεν θα καταλάβει! Δεν πρόκειται να πάω! Δεν θα χάσω το ραντεβού μου εγώ με την Wendy για να πάω σε μία κωλοσυναντηση του πατέρα μου.

Αφού τελείωσα με το πρωινό μου, δηλαδή τον καφέ μου, έπλυνα την κούπα και κάποια πιάτα που είχε μέσα ο νεροχύτης. Αργότερα πήρα τα πράγματα μου, φόρεσα το μπουφάν και τα παπούτσια μου και έφυγα για την βιβλιοθήκη όπου εκεί θα συναντιομασταν με την Wendy το απόγευμα αλλά δεν πειράζει έτσι κι αλλιώς είχα και την δουλειά μου.
Ends of Namjoon's POV

Jin's POV
"Δεν είπαμε ότι εσύ θα την πάρεις; Πρέπει να ξέρεις κάποια πράγματα. Άντε σε αφήνω να πιεις τον καφέ σου και σε περιμένω τα λεμεεεε"

Όταν τον άκουσα να λέει για την εταιρεία στον Namjoon τον κοίταξα λυπημένα. Γιατί σε εκείνον και όχι σε εμένα που είμαι μεγαλύτερος;

"Τι είπε, θα έρθει;" ρώτησε η μητέρα

"Έρθει δεν έρθει την εταιρεία θα την πάρει! Θέλει δεν θέλει!" απάντησε