''Ela kravatımı bulamıyorum.'' diye seslendi genç adam. Bu sıralar işleri çok yoğundu ve karısına vakit ayıramıyordu. O yüzden bu akşam karısıyla birlikte yemeğe çıkacaklardı.
Evleneli neredeyse iki yıl oluyordu ve Ela beş aylık ikizlere hamileydi. Bu yüzden ağır ağır hareket ediyordu.
''Getirdim aşkım.'' diyerek kravatı getirmeye çalışıyordu ki birden ayağı kayınca kendini Arda'nın kollarında buldu. O tutmasaydı neler olacağını düşünmek bile istemiyordu.
''Dikkat etsene, sana bir şey olursa ben ne yaparım.''
''Bu ikizler yürümeme bile karışıyorlar. Artık doğru düzgün bir şeyler yapamıyorum bile, bu arada kravatın.'' dedi şirin bir gülümseme sunarak Ela.
''Acaba yemeğe gitmeyip evde mi bir şeyler yapsak?'' bu cümleyle Ela kızarmaya başlamıştı çoktan. Kaç yıl geçerse geçsin hala da devam ederdi herhalde.
''Çok ayıp! Hadi Ebrar ve Selim acıktılar.'' diyerek konuyu değiştirmeye çalışsa da gece olacakları çok iyi biliyordu genç kadın.
''O zaman gidelim karıcım''
-aslında bu bölümü final yapacaktım ama bu kadar yaşlandırmamaya karar verip özel bölüm olarak yayımladım-
-nasıl buldunuzzz?-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURTMA KAZASI|TEXTİNG
Conto0553***:her şey bir uçurtmayla başladı 0553***:ki gayet de güzel devam ediyordu 0553***:bence artık mutlu son hak ediyoruz -tamamlandı-
