Ah Süveyda! Yaralarım azıyor böyle gecelerde. Isınmak için bedenimi kavramaya çalıştığımda kavuşmuyor ellerim. Yüzüm boşluğun orta yerinde ve bilirsin karanlık ürkütür beni. Hatırlayamıyorum Süveyda! Hatırlayamıyorum. Geçmişe ait hiçbir şey yok zihnimde. Ne çocukluğumu ne de sonrasını... Birkaç saat öncesinde bile neler yaşadığım öylesine belirginsiz ki, yalnızca geceyi anımsayabiliyorum ve şuan bana çektirdiği derin ıstırabı.Bir de yüreğime kor olmuş adını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİDİŞİNE NOTLAR
PoesieÖyle ansızın yani apansız gidenlerin ardından asla duyamayacakları sözlerdir kalemimden dökülenler...
