Kendi boşluğuma çekiliyorum! Kendi boşluğuma...
Beni ben yapan her şeyim öyle yabancı geliyor ki, bazen uzun uzun tanımaya çalışıyorum kendimi. Düşünmek yormuyor, acı veriyor. Kelimelerin bıçak gibi beyin hücrelerimi delik deşik edişini hissedebiliyorum. Bedenimi evin bir köşesinde terkedip gitmek istiyorum fakat öylesine güçlü ki yaşamın o ürkütücü etkisi, yapamıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİDİŞİNE NOTLAR
PoetryÖyle ansızın yani apansız gidenlerin ardından asla duyamayacakları sözlerdir kalemimden dökülenler...