GİDİŞİNE NOTLAR

Ne zaman çıksam evimden, seni görüyorum. Ne zaman atsam bedenimi evime, yine seni görüyorum. Şu sıralar pek iyi değil halim. Dağılmış düşüncelerim, toparlayayım derken dalga gibi yıkıp geçiyorsun. İnsanlara değil aslında kızgınlığım, hepsinde sen olunca e haliyle delleniyorum birazcık. Yağmura da kırgınım, kara da... Arada iki sallıyorum güneşe ama onun da sebebi başka. Hani şu bana hediye ettiğin kedi var ya, onunla da bozuğuz. Dikkat ettiysen kedi deyip geçtim. Zikretmedim adını. Geçen gün nereden bulduysa çorabını kapmış oynuyor yanımda. İşte o gün bugün merhaba, merhaba... Bazen aynanın karşısına geçip öyle aval aval bakıyorum kendime. Sıfatıma laf ediyorum,kalıbımı da es geçmiyorum. Ardından ağlayamaya başlayınca da dayanamayıp,-oğlum geçer lan! diye telkin ediyorum. Yani, öyle böyle değil işte etkin. Hani bunu da gel diye söylemiyorum. Kaldı ki geldin diyelim. E ben zaten yokum ki burada.